Sizinki hamilelik depresyonu değil,hormonlarda değil buna sebep çünkü cinsiyet öğrenene kadar yaşamamışsınız bu duygu durumunu,ne zamanki beklentiniz boşa çıkmış o zaman girmişsiniz depresyona hiç övmeyeceğim kız evlat şöyledir,böyledir diye çünkü zaten kendiniz eğer sağ salim kucağınıza alabilirseniz utanacaksınız hislerinizden.
Daha bu sabah gebelik forumunda bebeğini doğumundan 4 saat sonra kaybeden bir anneyi okudum diyafragma hernisi yüzünden. Hemde bebeğinin rahatsızlığını 22. Haftada öğrenip bebeğinin yaşama şansının doğuma kadar bilinmeyeceğini,eğer olurda yaşarsa hemen ameliyat edileceğini bile bile onu kanıyla canıyla besleyen,bebeğine gönlünce alışveriş yapamamış,doğsun sağlıkla yaşarsa alırım gönlümün istediğini diyen bir anneyi.
İnsan ulaşamadıklarının delisi,elde ettiğininde nankörüdür diye bir söz var çok severim
( simdi kafan allak bullak ama birde soyle dusun o kadar tedavi olup bebegi olmayanlar var yıllarca cocuk ozlemi cekenler var. Sende bu durumda olabilirdin. Iyi seyler düşün bebisinle ilgili hayaller kur. Kizda olsa erkekte olsa o senin bir parçan. En olmadi bi psikologtan yardım al derim.
