hamıle kalayım derken stres yapanlar dertleselım

walla onlardan biride benim canım ne streski sormaaaaaaa
zaten hayatımda başka başka stresler varr birde bebiş geldimi gelmedimi tuttumu tutmadımı sonumu pek hayırlı görmüyorummmmmmmm:))))))))))))))))
allahım bize sabır versin banada ekstradan akıl fikir versin nasıl başarıyorlar takmamayı anlamıyorum yaa ben buraya girmesem bile her daim kafamın içinde nasıl atıcam bilmiyorum
 
aradığım topiği buldum nihayet...valla hamile kalmayı kafada atanlar bize akıl versinler, ben ne yaptıysan olmuyo...her geçen ay daha çoğalıyor stresimm...bu arada hani ilk denemsinde hamile kalan bacılara sesleniyorum: Allah bebeişlerinizi sağlıcakla kucaklarınıza versin, onlara hayırlı, uzun bir ömür nasip etsin inşallah AMA ALLAH AŞKINA SİZ BARİ " KAFAYA TAKMAYIN, STERSS" YAPMAYIN" demeyin. valla çok zoruma gidiyor...
 
bende sızden farklı sayılmam kafamın beynımın her hucresınde bebek meselesı var oyle dıyım aslında bır cozumu var bunun ama ne kadar ıse yarar kımde yarar kımde yaramaz bılemem ama ben yarından ıtıbaren denıycem ben ev hanımıyım ve tahmın edersınızkı cok bos zamanım oluyor ıs guc dedıgın nedırkı yapıyorsun bıtıverıyor.yanı dusunmek ıcın bos zamanlarımı bır sekılde doldurarak.o zaman daha ıyı olurum dıye dusunuyorum denıycem sızede tavsıye ederım denemekten ne cıkar yoksa kafayı cıcez arkadaslar bılıyorsunuz kı stres bu ıste coooooooooooooooooook onemlı bu hafta deneyelım sonra burdan paylasalım.bu arada bos zamanlarınızı nasıl degerlendırecegınızde sıze kalmıs zevklerınız hobılerınız yapmaktan hosnut oldugunuz seylerı bılemem.bunlar dogrultusunda bırseyler yaparak doldurun artık.fıkrımı nasıl buldunuz dusuncenızı yazın paylasalım nedersınız olurmu sızce.
 
arkadaslar evet gercekten cok zor bı durum.bende takmıyorum desmde kendı kendıme uzulmeden olmuyo.cok uzuluyorum .cokta dua edıyorum.cevremde o kadar cok hamıle varkı ve yenı dogum yapmıs olanlar.herkes ardarda doguruyo va ne acele edıyosun olur daha dıyolar.ınanırmısınız bılmem ama 1 yıldır her ay bı rınden hamıle haberı geldı akraba ve arkadaslarımdan bu ay barı bos gecsın dedıgım oldu ınanın.onlara ben sevınemıyorum kendı uzumtumden .sız sevınebılıyomusunuz hamıle haberlerıne.ben ınanın sevınemıyorum.bılıyorum bu cok bencılce ama napabılırım gercek bu.bıze ne zaman sıra gelcek dıye beklıyorum .zaten yapcak baska ne var oyle deılmı
 
Benimde canım çok sıkkın bu konuda kımseyle konuşamıyor ınsan eşinlede konuşamıyorsun uzzulur dıye.Bir yıldır bizde denıyoruz ama tık yok ustune bıde butun yaz doktorlarda geçtı bır kere aşılama yaptık sonuç yok doktorlar birşey yok dıyor ama ınsanlar ılk aylardan hamıle kalabılıyorken bız neden boyleyız demeden edemıyorum.Kafaya takmamak elde değil İnşallah tez vakıtte bu sıkıntılardan kurtuluruz insanı ancak yasayan anlıyor ...
 
arkadaşlar valla kimi okusam kendimden bir kesit buluyorum..yaşadıklarınızın hepsini yaşadım ben kızlar..her ay ağladım,her aşılama ,tüp bebek öncesi streslere girdim..birisi çocuğun var mı diye soracak diye 4 yıl eve kapandım,evden dışarı çıkmadım,bir arkadaşım ,bir akrabam hamile olsa ,onun hamileleliğine ve doğumuna sevinirken ,kendime acıdım ve üzüldüm..benden sonra evlenenlerin çocuğu oldu,çocuklar allah bağışlasın büyüdü gitti ben hala gözüm yaşlı oturdum..bir reklam çıksa bebekle ilgili ağladım durdum..bari zaman geçireyim dedim diziler izleyeyim,hay allah tüm dizilerdeki karekterler önce evlendi sonra hepsi sırayla doğurdu :))) bu da olmadı kitap okuyayaım dedim ,okudum okudum ondan da sıkıldım..örgü öreyim dedim ev kolsuz kazaklar,önü var arkası yok güya süveterler,yarım yarım atkı ve şallarla doldu,bu da sıktı..eve kapanmaktan çıldıracağım dedim atladım arabaya tüm mağazaları gezdim,kredi kartlarımı gören kocam çıldırdı:roflol: dua okuya okuya tüm duaları hatmettim,allah kabul eder inşallah,gece yarıları bile kalktım dua ettim,şimdi bir tek dua ediyorum o beni ayakta tutuyor :)))

kendimi bilmez leyla gibi dolaştım 4 yıl..hayatımı erteledim..sevdiğim herşeyden uzaklaştım..arkadaş eş dost..duvarlara ağladım..eşime etmemek için çok çabaladım garibim hep bana teselli verdi..bir de bana veren olsa der dururdu..baktım ki tüm hayatım etkileniyor..stop dedim dur ya...yasakkelime ne yapıyorsun,bak evliliğin bile etkileniyor,hayatın gidiyor stresten "AF" yani düzensiz kalp atımı oldum..

en sonunda kendi kendimi telkin ettim..ne yapayım bu benim alın yazımsa yaşarım,kaderimse yaşarım,ama tüm hayatımı etkilemesine izin veremem,olmuyor sağlığım,işim eşim etkileniyor,kaderine razı ol,sen yine de elinden geleni yap,olursa olur olmazsa olmaz,hayat ve eşine sarıl sımsıkı,çocuk olur sağlık olmazsa kötü,çocuk olur ,sağlık olur ,eşim olmazsa kötü,çocuk olur,sağlık olur,eşim olur sevdiklerimden biri olmazsa bu da kötü..iyisi mi anı yaşa,geleceği düşünme,günü yaşa felsefesinden yola çıkarak ,stresin ve bu durumun beni daha fazla etkilememesi için değişik yollara başvurdum..amatör fotoğrafçılıkla uğraşıyorum,arasıra çıkarım fotoğraf çekerim,baktım bu konuyu düşüneceğim evdeyim hemen çıkarım ,dolaşır gezerim,sonra eve gelirim..evde film izlerim,arkadaşlarımı çağırırım,iki günlük bir zaman bulsam eşimle dışarı kaçarım..ne yapayım ben böyle çözüm buldum ve hayatıma bir yön verdim..evet arasıra üzülüyorum,aklımdan çıkmıyor değil,sihirli değnek gibi hadi şimdi unuttum demedim ,diyemiyorum,sadece hayatımı ertelemek istemiyorum..anı yaşıyorum..şimdilik çözümüm bu bakalım nereye kadar devam eder bilmem ama kızlar gerçekten çooookkk rahatladım bu aralar..
 
daha lisedeyken bile kizlarla anne olmak muhabetti gecince en cok ben hevesli gorunurdum "bunun bir duzene olur" diye dalga gecerlerdi, evlendik bir zaman sonra istedik, ben hep icimden bir sorun olacagini hissettim, bekle bekle 8 ay oldu dedim ben akli basinda bir kadinim bir yilda olmamasi normal, on iki ay oldu, baslamistik arastirmiya, her testimizi yaptirdigimizda 14lu aylara gelmistik, sebepsiz infertelite, tabii dedim nedeni bulunsa sasardim nerde tuhaflik beni bulmali, bu arada cok takmaya baslamistim bile, haa bu arada yumurtlama gunlerimde agrilar olur istersen takma vucut gunu geldi diye bagiriyor bas bas....gorev bildigim birlesmeler... arada aglarim arada "catlasan da patlasan da zirlasan da Allah vermiyorsa vermiyor" derim. 15;16;17 aylar artik test yapmamaya basladim, 18,19,20 amaannnnnnn halindeyim kendime sadece "ne yapsam asilama mi tup bebek mi acaba bir gun hic mi olmayacak bir bilsem cevabini rahatlayacagim" demeye basladim. 21.ay turkiyeye gittim esimden ayri iki hafta sonrasinda evime geldim, ozlemisim de bilet donusu yumurtlama gunune gore ayarlanmis, eve gelince "yok dedim boyle olmayacak doktordan randevu aldim bu yaz kesin asilama olucagim" ertesi gun iliskide de "amannnn nasil olsa olmayacak bir ayda gorev disi iliskimiz olsun" birkac gun sonra birden basladim aglamaya cunku basim cok agriyordu stres yaptim farketmeden ondan agriyor sandim, "Allah'im ne olur beni boyle sinama diye agladim"doktor gunu geldi reglem gecikti, "ulan acaba mi" yok yok degildir gcen yda ilk kez gecikti reglelerim 30 gune cikti, yaw hamileysem doktor mu diyecek ben hep evde testle ogrenme haylalleri kurmustum" gittik doktor acil doguma gitmis, test alip geldik, ikinci cizgi kabak gb orda........ bir daha yine orda kan testi evet hamileyim, doktor, kese gorundu sonra kalp atisi... aklima isyanim geldi korktum...
bebegimi kaybedecegimi gordugum ruyalar cok gordum, 10 hafta artik dusmez diye dusunurken..........
bebegim gitti, kalbi durdu..........
evet kizlar ben de dondum basa, stres mi, stres de seviye atladim hamile kalsam da yasiyacak mi? yoo kromozom hatasi falan da yokmus,, bu acidan saglikliymis kizim, cok istedigimiz kiz bebegi de genetik testle ogrendik hem de cinsiyet ogrenecegimiz onceden bellli olan doktor randevumun oldugu gun, genetik labrotuvardan!!!
simdi istedigimiz kadar stres yapalim gelin beraber yapalim burda, hamile kalma sansimiz varsa da stresle kalmiyor!! ben diyorum kendime "artik steres yapsan da kac yazar daha ne stresi kimbilir kac aylik bir yolculuga yine basladim, bu sefer 20 ayda hamile kalirsam op de basina koy diyorum onemli olan saglikli bir hamilelikmis"
cok uzattim kusura bakmayin en az stresim oldugu ay en rahat oldugum ay hamile kaldim, lutfen strestten uzak durun ve hayirlisiysa kalayim diye dua edin.
 
Son düzenleme:
alkisalkisalkis evet kesinlikle stres bitince olacağına bende inanıyorum,

hepimizin hakkına hayırlısı canım çok üzüldüm..inşallah emeklerin boşa gitmez..
 
arkadaşlar stres en büyük düşman...tüp bebek ilk denememi?
1- stresi rafa kaldır hatta orda olduğunu unut gitsin.
2- inan önce bebek sahibi olacağına sen inan ama olmama ihtimalinide bi kenarda tut. pozitif düşünki olumlu sonuç alasın..
3-doktoruna tam güven kim ne derse desin kulak tıka güven başarı getirir
4-ne istediğini iyi bil.
5 sana verilen talimatlara aynen uy...transfer sonrası mümkünse hep yat dinlen ve iğneler için eve gelecek birini bu..
6- mutlaka yanında yardım eden biri olsun..
7-ilk teste gidene kadar kimseyle bu konuyu konuşma hatta insanlarla biraz irtibatı kes telefondan ve misafirden uzak dur..
 
selam arkadaslar bu stresleri fazlasıyla yasayan bırı olarak yazdıklarınızı okurken kendımı goruyorum uzuluyorum. ama basarıcaz arkadaslar ha gayret buna ınanmalıyız bence bırazda basarıyı bu getırecek bıze.allahım lutfen artık stres yapmayalım.yeter kendımızı cok yıpratıyoruz.stres neymıs ya tutturmusuz hepımızde bır stres stres kardesım ne stresı bu ya neyın stresı allah verecek sen kendını yırtsan ne fayda.rabbım herkesın gonlune gore versın.
 
arkadaslar ne oldu sesınız cıkmıyor hu hu nerdesınız yoksa streslerınız bıttımı oh oh ne guzel benımde artık daha az ıns yakında hıc olmayacak yavas yavas butun streslerımı yok edıcem ıns sonradaaaa sonrası malum
 
stresi yenmek için aslında yöntemler var ancak insan umutsuzluğa kapıldığında ne yazık ki uygulanmıyor. Bende çoğumuzda olduğu gibi çok stres yapıyorum, öyleki eşimle aramda sorun oluşturuyor. Hem kendi kendimi yiyip bitiriyorum hem de eşimi... Sonuç tabiki kötü oluyor. Her ay hayalkırıklığı yaşamaktan çok yoruldum ve bu durum bu şekilde devam ederse diye de çok korkuyorum...Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
zaten bu ıste en kotusude ese yansıtılan stres cunku zaten var olan stres bu sefer ıkıye katlanıyor ve hayat cekılmez hale gelıyor.ıste esas yanlıs bu bence.streslerımızı yasayacaksakta ıcımızde yasamamız gerektıgını dusunuyorum.dua dua dua.
 
bende aynı sorunu yaşıyorum ilk bebeğim ölünce ikincisi stres yüzünden olmuyo doktor tedavi ilaçlar falan derken iyice sinirlerim bozulldu her şeye ağlar oldum illa hemen çocuğum olsun gibi düşüncem vardı taki doktor tedavisine ara verip bitkisel kürlere başlayana kadar.şu an ara verdiğim için kafam rahat stresi biraz attım gibi amaannn olur elbet napim yani dokktorlara bi sürü para verceme beklerim dua ederim diyom içimden sizde böle düşünün oyalanacak mutlu olacak bişiyler bulun...Allah yardımcımız olsun
 
Yaaa biz de denemelere başlayalı çok az oldu kızlar.Ama ben başından strese başladım galiba.Ortada hiç bi problem yokken hadi başlamadan bi muayene olayım dedim jinekoloğa gittim.Smear ve hormon testi yaptırdım.Smearda da hormonlarda da bi sorun yok Allaha şükür.Yumöurtalıklarda da kist falan yok gayet güzel her şey.Eşim de daha önceden sperm sayısını ve kalitesini kontrol ettirmişti.Onda da bişey yok.Şu an ortalık güllük gülistanlık yani.2 aydır çalışmlar tam gaz gidiyor.Bu ay 3. ayımızdı ve ben de sanırım stres olmaya başladı.Bu ay nedense hamile kalacağıma çok inandırmışım kendimi.Adet belirtilerimi bile değişik yorumladım.Ama adetim tam günümde geldi.Hatta ilk gün üstüne görme olayı yaşadığımı falan düşündüm(aslında hiç alakası yok bildiğin normal adet kanaması)Sonra dedim kendi kendime napıyorum ben Allah aşkına.Delimiyim neyim.Etrafımda bir sürü sorun sonunda gebe kalanlar var sanırım onlardan çok etkilendim.Ama bu bi saçmalıkmış farkına çabuk vardım Allaha şükür.Her kadının hikayesi aynı olamaz ya.Neden korkuyorum ki.Gencim güzelim eşim beni çok seviyo ben de onu.Allaha şükür hiç bir sıkıntımız da yok neyi dert ediyorum ki ben.Olacak bir gün daha çok erken.Olmazsa da olmaz canım hayatta herşey çocuk demek diil ya.Olursa sevinirim olmazsa üzülmem.
 
KEndime süre verdim 10 ay 2010 Haziranda da hamile diilsem o zaman bakıcaz çaresine.Ben şimdiden neden sürekli takıyorum ki kafaya dedim.Her sabah yok ne gün hamile kalıcam,yok yumurtlama günüm ne gün aman ben bunların hiç birisine de inanmıyorum aşkla sevişin kocalarınızla her gün olabilir bu bebiş işi.Öyle gün mün mü hesaplamışş köydeki ninelerimiz bir düzine çocuk doğururken.Hayatla haşır neşir olalım aarkadaşlar.Gerisi oluverir zaten.Rabbim herşeyin hayırlısını versin bizlere.Hamilelğimizin de evlatlarımızın da.Yani beni kendimden bezdiricek bi hamilelik olacaksa yok istemem kalsın,Vatana millete hayırsız bişi olucaksa vermesin mevlam o evladı diimi ama.Herşeyin hayırlısını isteyelim ama yürekten yapalım bunu.Ben bi öğretmenim benim zaten bir sürü çocuğum var.Ve inanıyorum ki kendi canımdan kendi kanımdan tıpkı da bana benzeyen bi kızım olacak aynı öğrencilerim gibi:)Sizleri seviyorum arkadaşlar ümidinizi kaybetmeyin kendinizi ve eşinizi çok ama çok sevin.Aşkla kalın:):)))))opuyorumnanaktanopuyorumnanaktan
 
evet canım bencede cok haklısın bende artık oyle davranmaya gayret edıcem zaten cunku anladımkı hayat insana her an istedıklerini hemen vermıyormus beklemekten baska ne care.
 
evet canım bencede cok haklısın bende artık oyle davranmaya gayret edıcem zaten cunku anladımkı hayat insana her an istedıklerini hemen vermıyormus beklemekten baska ne care.

Evet AHUHAYAT kesinlikle herşey hemen istediğimiz an olmuyo.Ama biliyomusun senin msjını okuduktan sonra şöööyle bi düşündüm de isteyip de olmayan hiçbir şey yok hayatımda Allah'ıma şükürler olsun ki.O kadar çok isteyip dualar ettiğim şeyler oldu bundan önce de ve uzun bir süre geçse de üstünden oldu hepsi bir zaman sonra.Allah belki de sabrımızı sınıyor.Değerini anlamak için belki beklemek lazım.''Yolculuk varılan yerden daha güzeldir.Aşk bir yolculuktur o zaman.''Bu sözü çok seviyorum.Ve bizler şimdi bir yolculuktayız sonunda bebeklerimizin bulunduğu bir yolculuk.Bu yolculuk da bence bebeklerimizi kucağımıza aldığımız zaman kadar keyifli olacak.Biz eşimle yolculuğumuzu stresli hale getirmek yerine sabırlı ve zevkli hale getirmeye çalışıyoruz.Sizlere de tavsiyem budur.Mutlu ve umutlu kalınnnnnn:)))))kaydirigubbakcemile3
 
evet evet aynen katılıyorum bende aynı seyleri zaman zaman yasadım ama sonucunda hepsı gerceklestı.ıns buda oyle olacak.sabreden dervıs muradına erecek.ben ınanıyorumkı allah bızede bırgun o guzel duyguları yasatacak.bız kul olarak elımızden geleni yapacagız)ama stres harıc)taktırını allaha bırakıcaz.anladımkı herseyın bır zamanı varmıs.dua edelım hep bırlıkte su mubarek gunlerde allah hepımızın kucaklarını doldursun.lutfen sızden bır rıcam var burdan bu gunlerımızde bırbırımıze destek olalım.ozellıklede su bas belası stres konusunda.yaptıklarımızıda paylasalım.dr vs.sabır sabır ya sabır allahım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…