hamileliğin psikolojik etkileri

merhaba sevgili anne adayları ve anneler
ben 4 yıllık evliyim henüz bir bebişim yok çoook istememe rağmen korkularım var hamilelik nasıl bir duygu? bebeğin içinizde olduğunu sürekli büyüdüğünü bilmek gelişimini takip etmek eli ayağı oluştu mu diye düşünmek. hiç tecrübem olmadığı için bana çok tuhaf geliyor en büyük korkum bu. psikolojik olarak nasıl hissediyorsunuz lütfen cevap yazın kızlar eşimde artık çocuk istiyor kafam çok karışmış durumda

merhaba arkadaşım. yeni konun hayırlı olsun.

öncelikle dilerim en yakın zamanda bu duyguyu tadarsın. benim henuz cok erken yani haftalığım ama inanılmaz güzel bir duygu. canından ve eşinden bir parca gün geçtikte seninle beraber yaşamakta ve büyümekte. bu mucizeyi anlatmak bilmiyorum sanırım benim için henüz erken olabilir ama kalp atışlarını ultrasonda duyunca başlıyr annelik heyecanı... dilerim istediğiniz zaman bebişiniz olur ve annelik olma ( hamilelik ) duygusunu tadarsın...

psikolojisine gelince :) televizyondaki en basit bir reklama bile ağlayabilirsin ya da herhangi ufak bir olaya aşırı sinirlenebilirsin, çok uyuyacaksın ilk başlarda... kilo alacaksın ama bebiş sağlıklı olsun kilolar elbet gider bence... aslında yazacak cok sey olabilir ama sordukca anlatırım gün geçtikce söylerim :)

çok teşekkür ederim. bebişin hayırlı uğurlu sağlıklı uzun ömürlü olsun inşallah zaten şimdiden bir duygusallık var üzerimde hamile olunca naparım bilemiyorum ne zaman istesen anlatabilirsin bebişinin gelişimlerini çok sevinirim

kalp atışlarını duyduğumdan beri bir acaibim ben :) tarif edilmez yani. bakalım nisanın ikinci haftası ikili tarama testine gidicem ve ense kalınlığına falan bakılacak. dilerim o zaman da herşey yolunda çıkar da daha rahatlarım :)

inşallah çok sağlıklı olur bebişin gelişmelerinden haber verirsen sevinirim

Hamileliğin psikolojik yönlerini anlatacak en son insan benimdir heralde.Çoook zor bir hamilelik geçirdim.İlk doğduğunda ikinci çocuk aslaaaa diyodum şu an oğlum 13 aylık ve ben yeni doğan bebek özlüyorum ikinciyi yaparmıyız acaba diye konuşuyoruz eşimle :))) Herşeye rağmen çok güzel bi duygu.İçinde senden bir parça.Hele ki tekmelerini hissedince duygusallık tavan yapıyo.Doğduktan sonraki kısmı ise kelimelerle anlatılmaz.Dünyaları verseler değişilmeyecek tek şey.Çok da fazla üstüne düşünülecek bişey değil bu iş.İstiyosan yapacaksın.Sonra da keşke daha önce yapsaymışım diyeceksin.Allah sana ve isteyen herkese versin.

hamileliğini ilaçla devam ettiren biri olarak bende bikaç şey yazmak istedim..ilk öğrendiğimde havalara uçtum kalp atışını duyduktan sonra ona bişi olmasın diye daha çıkmamış karnımı tutarak gezdim...sonra o büyü bozuldu ve sanırım gebelik depresyonuna girdim..hormanlardandır dedim geçer diye bekledim geçmeyince kendimi doktorda buldum...ilaç tedavisi başlandı...bünyesi hassas olanları hamilelik hormonları çok etkilermiş...ben bi ara pişman bile oldum hamile kaldığıma...şuan doğumuma 1 ay var Allahın izniyle...arasıra olumsuz duygular gelsede onu görmek için sabırsızlanıyorum...devamlı aklımda iyi anne olabilecekmiyim sorusu var...bu konuyu burda ve kendi çevremde bir çok insanla paylaştım...bebeğimi sevemezsem ya ona bakamazsam ya pişman olursam diye türlü sorular geçiyor...veeee nihayet bunun çok normal duygular olduğu hemen hemen herkesin bunları yaşadığını ama dile getirmekten korktuğunu anladım...çevremde benim gibi düşünen çok insan varmış..hatta bana ilk gördüğünde bişi hissetmeyebilirsin ama zaman ilerledikçe onu çok seveceksin diyorlar...

o yüzden sana tavsiyem psikolojik etkilerden korkma...hepsi çok normal ve hormanların suçu...ben hala olumsuzluklarını yaşıyorum...eminim yaşayan ve dile getiremeyen birçok insan vardır...bunun sebebide anneliğin çok kutsal bir görev olarak bize anlatıldığı ve olumsuzluklarından hiç bahsedilmemesi...