Benim de iki yaşında yaramaz mı yaramaz bir kızım var. Enerjisi bitmek bilmese de yerde onunla yatıp oynamaktan parkta boğuşmaktan çok keyif alıyorum. Eğitilemez denen cinsten olmasına rağmen gel git bekle hayır dan anlıyor. Mesane rahatsızlığı olduğu için günde 7-8 defa çişini yapıyor. Banyoda özel bi yer yaptık çişi için. Oraya yapıyor. Günde 7-8 kez dışarı çıkarmamız imkansız çünkü. Ama temizlenebilir bir yere gazete üstüne yapmayı öğrendi sıpa :)) eve girince beni kapıda büyük bir coşkuyla karşılaması, ben ağlarken patisini bacağıma koyup beni teselli etmesi, ben hazırlanırken peşimden ayrılmayıp ön sağ patisini havaya kaldırarak beni de götür demesi, daha pek çok şey var onun yaptıklarını düşündükçe duygulandığım. Evimizde bir birey o da. Kırsa da yıksa da yasaklı hiç bir yeri yok. Zaten pek kırmıyo kemirmiyo.
Şu an 6 haftalık hamileyim. Başta aile büyüklerime veriyorum bu savaşı. Herkes neyse şimdi dursun çocuk doğmadan verirsin diyor. Köpeklerin bebeklere olan zararlarını söyliyim: eğitimli ve aşılıysa HİÇBİRŞEY!!! Faydalarıysa başta hareket takibini artırma, sosyal zekayı geliştirme, bağışıklık sisteminin güçlü olması, paylaşmayı ve şevkat göstermeyi öğrenmesi, kendine güven. Eeee ben daha ne diye vazgeçiyim kızımdan. Ha bir de bu hafta o da birlikte olacak sevgilisiyle :)) inşallah ikimiz de doğurcaz peş peşee :)) ve onun yavrularıyla benim yavrum BİR ARADA BÜYÜYECEK!!! ben bir sakınca görmüyosam kimse karışamaz arkadaş!!! Jüriden çıktım, asabiyimmm :))