merhaba,
3 aylik hamileyim ve bende de kontrolsüz sinir var,beni kimsenin anlamadigini,yalniz biraktigini düsünüp devamli agliyorum,ailemden uzaktayim,güvendigim bir dostum da yok,su an erkek arkadasimin annesinin evindeyiz,biraz sakinlik bulmaya geldik ama benim içimde hiç huzur yok,herseye aliniyorum,erkek arkadasim çok zor bir insan,kendi kapasitesine göre elinden geleni yapiyor ama yetmiyor,sanki bebegimle birlikte bende bebek oldum,geçen gün acildeydik biraz kan geldi,doktor utrogestan ve bol dinlenme verdi,su an bebegimi kaybetme korkum yuzunden ona baglanmak istemiyorum,eger simdi onunla iletisim kurarsam ve kaybedersem bunun altindan nasil kalkarim,ama negatif oldukça hersey negatif gidecek bunun da farkindayim,sadece kendime hakim olamiyorum,saçma ama bebegimin beni sevmemesinden de korkuyorum,butun bu hallerim ona çok zarar veriyor diye daha da bunalima giriyorum,dipsiz bir kuyu,hersey kendiliginden düzelecek feraha kavusucam diye umuyorum,onu saglikla kucagima alsam dünyalar benim olacak,bu kaotik duygular içinde bogulurken kendimi burda buluverdim,hepinize sevgiler