İyi bari ben de endişelenmeyeyim neden anaçlık gelmiyo bana diye :)
Bebişler, göbişler, hamiş olmak falan hiç bana göre gelmiyor
Kendimi biraz zorladım ama ı-ıh.
Şu an ne yalan söyleyeyim büyük fedakarlıklara da hazır değilim gibi.
Sonunda seninki gibi bir durumum olur inş :)
Aradığım yorum gelmiş
Tamam eziyet çekicez ama karşılığı da varmış yaşasın.
Şimdi Beni burda taşlayacaklar belki ama yine de yazacağım. Belki böyle hisseden vardır da bana yol gösterir. Çünkü kimseye diyemiyorum.
Sanırım benim kendimi şartladığım (istemeden) bir cinsiyet tercihim var.
(Tabiki önceliğim herkesin olduğu gibi sağlık) ama bu gerçekten istemsiz olan bişey. Bu kadar zorluk yaşıyorum, karşılığında tercihim olmayan cinsiyetteyse ya olması gerekenden daha az sever ve ilgilenirsem diye korku taşıyorum. (Gerçi çocuk doğduktan sonra ben homoseksüelim dese ona da ok diyecek bi insanım yani cinsiyet neden böyle önemli oldu benim için anlamadım)
Ama işte Hayal kırıklığına uğrarım gibime geliyor, bu duygu ile başa çıkabilir miyim ? İçimden niye böyle şeyler düşünüyorum bilmiyorum.
Zaten başka çocuk düşünmüyorum, hani tek atımlık kurşunum vardı, bari hedefi vursun
anlatabildim mi bilmiyorum.
Ekleme: cinsiyetçi bir tavır içinde olduğum için de kendimden utandığımı belirtmek isterim