Hamileyim ama galiba kendime itiraf edemediğim şeyler var.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Konuna 10 sayfa yorum yapıldığı için yazmak istemedim arada kaynar gider nasıl olsa diye ve yorumları da okuyamadım çünkü kızım uyumuşken ben de uyuyayım hemen... Ben çocuk sevmeyen, çocuk yapmayı gereksiz gören, rahatını kendi elinle bozmaktan ve kocanla artık eskisi gibi olamamaktan başka bişey olmadığını düşününen biriydim. Hayatımda hiç bir çocuğu, bebeği sevmedim, hele şımarıklara hiç tahammülüm yoktu amaaa 5 yılın sonunda ya bebeğim olmazsa ve ben çok üzülüp pişman olursam diye düşünmeye başladım ve hamile kaldım. Yine öyle çoookk büyük heyecanlar mutluluklar hissetmedim, böyle onunla konuşayım aman şarkılar söyleyeyim kitaplar okuyayım yok. Normal hayatım nasılsa 9 ay öyle devam ettim, bir iğne bile almadım herşeyini arkadaş, eş, dost, akraba verdi. Öyle süslü odalar, partiler de olmadı. Ben rahatıma acayip düşkünümdür, üşengeç, hizmet etmeyi hiç sevmem. Öğlene kadar uyurum, tüm gün tv karşısında elinde abur cubur, yazın her gün denizde, sıkıntıya hayatta gelemem, herşeyimi hep biyerlerde unuturum. Herkes eşime yazık sana karının arkasını toplamaya bıkmadın da bi de çocuk mu geliyor diyordu ama o doğdu öyle bir şey oldu ki... Annelik kutsaldır anında ana oldum, üstüme annelik yüklendi gibi şeyler söylemiycem hala aynı insanım sadece bişey var o kadar küçük, o kadar masum ki. Uykusu ağır olan ben eşim hiç uyanmadan mıkırtısına uyanıyorum nasıl oluyor bilmiyorum ama hızlı nefes alsın hemen kalkıyorum, erkenden uyanıyor çok uyumak istiyorum ama o o kadar enerjik ki kendi kendine konuşuyor gülüyor dayanamıyorsun kalkıyorsun ve onunla güne başlıyorsun uyku muyku unutuyorsun. Zaten uyku dediğin şey ömürlük ki bugün uyusan yarın yine ister insan, 8 aydır tv nedir unuttum hiç açılmıyor artık hiçbir eksikliğini de hissetmedim zaten izleyecek daha güzel şeyler var. Benim çocuğum da hep pozitif hep gülen bizi zorlamayan bir çocuk oldu çok şükür ama şu kesin mutlu anne mutlu çocuk. He bir de sizdeki bu kaygılarımdan dolayı 9 ay psikolog yardımı aldım çünkü annemden hiç sevgi, şefkat görmeden büyüdüm ve öyle olmaktan çok korktum. Eşimle de aramız, sevgimiz, cinselliğimiz hiç bozulmadı, daha da arttı herşey sizin elinizde inanın. O hiç bilmediği bir dünyaya adım atıyor ve yanında tek siz varsınız ne öğretirseniz neye alıştırırsanız öyle devam ediyor sonra da onlara kızıp mutsuz oluyoruz. Oysa o alışkanlıklarını ona biz kazandırdık mesela ben hiç okumadım araştırmadım hep emzirerek uyuttum ama bu şimdi büyük bir uyku sorunu haline geldi şimdi uyku eğitimine başlamaya cesaretim yok keşke doğduğundan beri bilseydim bunları da düzenini kursaydım. Size tavsiyem hamileliğinizin tadını çıkarın. Bütün kilolarımı 45.gün vermiştim. Bebek olunca yapamayacağınız herşeyi yapın ben dolu dolu 9 ay geçirdim o yüzden şimdi içimde kalmadı hiç birşey. Bir de şimdiden Baldan anne uyku, bebek ve uyku, emziren anne sayfalarını takip edin inst. Facebook’tan da emzirme sanatı sayfasına üye olun Doğuma kadar hepsini inceleyin yada tracy bebek bakımına mücizevi çözümler gibi birşeydi kitabını alın. Kulaktan dolma yanlış bilgilerle uyutup uykusuzluk sorunu yaşamayın, yada sütüm gelmiyor psikolojisi ile hemen mamaya yönelmeyin. Bunları hallederseniz gerisi bal börek her gün neşe, bol kahkaha, şaşkınlık, sevinç, mutluluk. Ay dur uyuyan kızımı öpeyim
 
eşine sevginden bu derece eminken ve ondan bir parçayı karnında taşırken telaşının boşa olduğunu anlayacaksın
 
Çok güzel yazmışsınız. Bugün düşük yaptım dün konu açınca bugün bavulunu toplayıp gitti minnoşum. Hayırlısı buymuş Rabbim istediğimiz zamanda hayırlı sağlıklı bebekler nasip etsin.
 
Yaaa sevindim bunlari okuduğuma umarım bizim gibi kaygi bozukluğu yaşayan herkes senin gibi güzel duygularla devam eder tecrubelerine.
 
Inşallah Allah gene verir canım.Annelikten korkma,dünyanın en güzel şeyi.Bebeğini kucağına alınca şimdiye kadar ne kadar boş yaşamışım diyorsun.Ilk haftalar o endişeler çok normal.Anne olma sorumluluğundan kaynaklanıyor.
 
Gece yazdıklarıma şu yazını okuyunca pişman oldum desem yeridir ilk gebeliğini bu şekilde tecrübe etmene üzüldüm şahsen, geçmiş olsun
 
Evet şaşırdım hatta doktora ısrarla sordum doğru mu diye 8.aya kadar bekledim değişir diye değişmedi ama şuan yürekten iyiki diyorum
Hamilelikte en güzel zaman hareketlerini hissettiğinde yani 4.ay gibi oluyor zorlukları tabi var ama o pati tekmelerini hissetmek paha biçilemez :)
Ama tabi hareketler kısıtlanıyor soluma yatmaktan artık sol taraf komple ağrıyodu
 
Yazdıklarınızı okuyunca ve düşük yaptıgınızı da okuyunca istenmediğim yerde durmam dediğini anlıyoruz bebeğinizin.Anlayamadığım ve anlayamayacağım ne biliyor musunuz kızım 2 yasında peşinden kosmaktan yorgunluktan ölsem de evde ayrı işte ayrı yorulsam da evi topladıgım halde 5 dk içinde her yere oyuncaklar sacılsa da evet zaman zaman babasıyla agresifleşip kavga etsek de evladımı dünyadaki hiç bişey değişemem.O yüzden sizi anlayamıyorum ama herkes anne olmak zorunda değil bu bir zorunluluk değil cünkü ama Allah nasip eder bir evladınız olursa günün birinde ne demek istediğimi onun gözlerine baktıgınızda anlarsınız.
 
Ustteki yazıyı okumadan bazen yorum yapıyorum... Geçmiş olsun çok.. hos gecmismi olsun denir bu durumda bilemedim.. bakın ben 40 yaşındayım ilk gebeligim.. tekrar olur sağlıkla hic endişelenmeyin..
 
Ben de öyle diyeceğim illaki :)
Mutluluklar bebeğinizle
 
Hanimefendi bu bebeği istememkle alakali bir durum degil.. ve yazdığınız şu anda düşük yapmakta olan bir kadın ne kadar üzücü farkında misiniz? Ne demek ya istenmediğim yerde durmam dedi ve gitti.. kendinize gelin.. az empati yahu!
 
Herkes anne olmak zorunda değil cümlene karşı sadece ban yememek için ağzıma geleni söylemek istemiyorum!
25 yaşındayım, 8 aylık evliyim, eşimle bir süredir iş gereği ayrı yaşıyoruz. Toplamda 2 ay beraber yaşamışken kendisine olan özlemim azalmadan bir bebek süprizi evet beni mutlu etmemişti.
Ben halimden memnunum seni kutsal ötesi ana yüreğinle başbaşa bırakıyorum.


İstenmediğim yerde durmam cümlesini ben kendim kulanmıştım espri olsun diye.
 

En anne sizsiniz evet tebrikler!

Bu kadar anlayışsız olunmaz artık ya! Bebeğini kaybeden birine istemediğin için oldu diyorsunuz ya pes!
 
Bunun espirisi olmaz canım bide gulucuk atmissin insan bir üzülür ya insanları gerçekten anlamıyorum
2 oglumdan sonra üçüncüye süpriz bir sekilde hamile kaldigimi öğrendim fakat kanamalarim vardı düşük riski vardı o siradada maddi sıkıntılar is değişikliği vs vs bir çok sorun vardı bütün bunlara ragmen her sabah uyandigimda onunla konusurdum ne olur tuttun hayata bizimle kal diye
Yeterki düşük olmasın diye 5 ay yataktan çıkmadım rabbim bana bir kız evlat verdi binlerce şükür ediyorum Allahima
Demem oki herkes evlat doğurur ama herkes anne olamaz.....
 
Bende seni gibiydim..sonra çok seviyorsun.. o kadar güzeller ki.. o koku dünyaya değişilmez..Eşimden ayrılmama rağmen kızımı hiç keşke doğrumasaydım demedim. Kızım var diye benimle evlenmekten vazgeçenler oluyor mesela..Yinede hiç demedim.Diyenlerede gıcık oluyorum..O benim birtaneciğim meleğim..O kadar masumlarkiiii..O masumiyet zaten seni paramparça eder doğunca.. Minnacık elleriyle sana dokununca anlarsın.Biraz büyüyüp sana küçük kollarıyla sarılınca..Senden daha değerli göreceksin onu.Şimdi bir yabancı gibi görmen normal..Çünkü hiç tanışmadığın birisi daha:) Kendisiyle müşerref olduktan sonra da yaz bize lütfen..O minnoş neler yapacak sana ve sen bu yazdıklarına pişman bile olacaksın:)
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…