hamileyim birisi benimle konuşsun sevinemiyorum.........


:)) geçan sene bu zmanlar bende hamileydim haberim yoktu hiççç istemiyordum bebek falan bende ve öğrenince şok ve üzüntü hissetmiştim alışmamda zaman almıştı şubatta doğum yaptım kızım şuan 3,5 aylık meğer çok güzel birşeymiş hergün yeni şeyler yapıyor büyüyor çok eğlenceli onunla hayat :))
 

bebgin hayilri ugurlu olsun cnm kimse anne karnindan anne olarak yada ogrenmis olarak cikmiyor
ogreniyorsun 3cocugumuda kendim buyuttum bide ilk kizimda calismak zorundaydim simdi 13 yasina gireecek zaman nasil gecti anlamadim bileee saglicakla al bebeni cnmm onunla umudlu mutlu ollll
 
gozun aydin canim,hiççç dert etme bebegini kucana alinca,iyiki yapmissim diceksin emin ol,insallah saglikli hayirli bir evlat olur,uzulme annesi bak hissederse oda uzulur annem beni istemiyor diye :) ben 83 dogumluyum,3 cocuk annesiyim hiç pisman olmadim iyiki yapmisim,ustelik ilk bebegimde dha 17 yasindaydim :) anne olmaya hazirmiydim hayir,kucana alinca sanki yillardin anneymissin gibi hissedeceksin canim.kendine ve bebisine iyi bak..
 
her gelen bereketiyle gelir çok güzel bi duygudur eminim ki bu sana şans getirecek belkide bebeğin hayırlı olsun bu duygunun her saniyesini değerlendir bence geri gelmez çünkü
 
canım sen kendini hazır hissetmion ama Allah seni hazır bildi annelik için,Ondan daha iyi kimse bilemez,kendini üzme anneliğin tadını çıkar ve şükretki doğal yoldan hamile kalabildin,hiçbir anne evladı için pişman olmaz...sağlıklı bi hamilelik geçir inş.
 

baska soze ne hacet
 
canım benim,, kaderlerimiz ortakmış,
bende tam 10 aylık evliyken, çocuğun tedavisiz olmaz dedikleri için çok sıkı korunmuyorken hamile kaldım.
halbuki bekarken her dr kontrolünden sonra ağlardım benim çocuğum hiç olmıcak diye, süpriz diye gelivermiş kızım .

ilk başlarda bende çok üzülmüştüm, hiçde sevmezdim aslında çocukları, şimdi kuzum nerdeyse 8 aylık oldu, deliriyorum ona, akşamları işten eve gittiğimde beni görür görmez kollarını çırpıyor kuş gibi uçacak sanki, o halini görünce nasıl seviniyorum nasıl duygulanıyorum, her akşam insanın gözleri dolarmı,, ay bak özledim gene.

Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin..
 
Allah nasip etmiş ne güzel
6 senedir uğraşıyoruz ama yok
hertürlü tedavi ve kaç doktor değiştirdik bir bilsen
bitkisel şeylerde tadından dolayı ağlaya ağlaya içtiklerimi bir bilsen
4 tüp bebek hepsi negatiff onun acısını bir bilsen
 

evet haklısınız artık daha iyiyim kabullendim yediğime içtiğime de dikkat ediyorum Allah sağlıklı hayırlı bebek nasip etsin inşallah darısı bütün isteyenlerin başına
 
benımde plansız oldu canım ya üzülme.. isteyip doktorları aşındıranlar napsın Allah bize nasip etmiş uygun gormus vermiş neden üzülüyorsun ki.
Allah onun rızkınıda veriyor ınan ki bebegım rahmıme dustugunden bu yana bahtım bile acıldı .. olmayan şeyler oldu mucize gibi.
2. cocugunu planlı yaparsın artık napcan .. Alahtan gelen ıcın niye uzuluyorsun .kucagına alınca duygusu bambaska olucaktır takma bunları..:)
bence sen şanslı gruptansın Allah sana bahşetmiş olmayanların halını dusun bide..
enınde sonunda isteyecektın bu cocugu ha erken olmus ha gec ne farkeder.. saglıkla kucagına al yeter.
ben hamıle oldugumu ogrenınce şoka girmiştim sevınmemıstım üzüntülüydüm eşim de şoka girdi cok istemesıne ragmen ama alıstık ..cunku o bizden bir parca.. sizden olan parcaicin üzülme..:)
 
bu benim başıma gelmiş bir olay,2. kızım şuan 20. ayda,bende hiç ummadığım anda zırt diye hamile kaldım,inanılmaz zor bir hamilelik geçirdim,5,5 ay mide kanamalarım oldu,çoğunlukla hastanede geçti.doktoalr gözüme bakıyordu alalım diye,hep dedim öleceksem ölürüm,allah bunu bana verdi geri dönemem diye,ailemden uzağım,eşim şehir dışında çoğu zaman ,şimdi 20 aylık.kolaymı oldu dersen kesinlikle hayır,kolay olsa bu kadarda sevmezdim.insan emeğini seviyor.
 

Ne mutlu cnm sana.
Hayirlisiyla kucagina almayi nasip eder ins Rabbim.
Bende daha 7aylik evliyim ama esimle bebek yapalim karari aldik.
Inanki o kadar kaygiliyimki, korkuyorum daha simdiden.
Icimdeki duygulari tarif edemiyorum, anlatamiyorum.
Nasil atlatirim bunlari, onu da bilemiyorum(
 

her şeyden koruyorum benden anne olur mu diye kendi kendime çok soruyorum ama cvp alamıyorum :)
 
19 aylık bir bebeğim varken 2 gün önce hamile olduğumu öğrendim. hergün 11 saat çalıştığım, çok stresli bir işim var. kocaman bir ev borcumuz var. işimde gitmek istediğim bir hedefim var. kocamla ilk bebeğimizden sonra yaşadığımız buhranları daha yeni aşmıştık, yeni hayallerimiz var yani vardı. daha yeni kilolarımı vermiş, eski kıyafetlerime kavuşmuştum. gezeceğimiz yerler vardı. spora başlamıştım ne güzel. artık haftada bir gün yine çıkacaktık arkadaşlarla dışarı. kızım büyüdü maşallah çünkü, ananesiyle gayet de iyi geçiniyor, bizi aramıyordu.
ilk bebeğimde sevincimden havalara uçmuş, uzunca bir süre ayaklarım yere basmamıştı. elime megafon alıp herkese duyurmak istiyodum hamile olduğumu. şimdi bir tuhafım, sanki herkes beni ayıplayacakmış gibi hissediyorum. sevinmeye çalışıyorum, hatta zorluyorum kendimi, kandıramıyorum. istememek değil de, kabullenememek benimkisi. hamile kadın görsem, ürperiyorum. yeniden aynı şeyleri yaşamak gözümde büyüyüyor. doğumdan korkuyorum. ya onu kızım kadar çok sevmezsem diye korkuyorum. ve tüm bu hissetiklerimden de korkuyorum, nankörlüğümün bedelini bebeğimle ödersem diye. rabbim beni onunla sınarsa diye. biliyorum, hissedince içimde, kucağıma alınca hepsi geçecek, ya da umuyorum böyle olmasını. ama şu an yaşadıklarımı engellemiyor işte, istemediğim bir zamanda geldi bebeğim, istemediğim bebek değil kesinlikle. ama ne var ki hazır değilim.
onun için konu sahibi arkadaşım anlıyorum hissettiklerini. ama ilk bebeğin senin, evde bir bebek daha varken gelen sürpriz bir hamilelik inan daha büyük bir şok.ama yine de tadını çıkar hamileliğinin, çok güzel bir deneyim çünkü. hele kıpırdanmaya başlasın bak gör nasıl sevineceksin. iyi ki olmuş diyeceksin. umarım ben de derim. allah yardımcımız olsun.
 
her şeyden koruyorum benden anne olur mu diye kendi kendime çok soruyorum ama cvp alamıyorum :)

Bugun biraz daha sakinim bu konuda:))
Eminimki en guzel annelerden biri olacaksindir cnm.
Rabbim bizede nasip etsin ins.
Biz yurtdisinda yasiyoruz esimle.
Kaygilarimi 2kat fazla yasamamin bir sebebi de bu aslinda.
Yanimda kimsecikler yok, hamile kalirsam da kimsecikler olamayacak.
Birde ya kalamazsam korkusu.
Yok yok ayni seyleri hatirima getirmeyecegim:))
Bugun daha iyiyim, dogan gunesle daha umutlu bakiyorum hayata.
Kizimiza, misirimiza kardes gelecek:))) Misirimiz kedimiz bu arada.

Ben hic korunmadim evlengidimden beri.
Esim korundu sdc, arada kacamalarda yaptik, 1ay duzenli olarak, ideal gunlerde denedik yinede bir sey olmamisti.
Ins Rabbim hayirlisiyla bize de nasip eder.
 

amin inşallah benimde bulunduğum yerde kimsem yok zor olacak ama olacak...Annelik o kadar güçlü bişey olmasaydı o acıya o zorluğa göre kimse tekrar doğurmazdı herhalde mucize bebekte saklı sanırım bi doğsun bakalım iyi ki doğmuş diyebilecek miyim...
 

amin inşallah benimde bulunduğum yerde kimsem yok zor olacak ama olacak...Annelik o kadar güçlü bişey olmasaydı o acıya o zorluğa göre kimse tekrar doğurmazdı herhalde mucize bebekte saklı sanırım bi doğsun bakalım iyi ki doğmuş diyebilecek miyim...
 

sevgili Brilla,cuam günü 22 aylık bebeğimin üzerine yeniden hamile kaldığımı öğrendiğimden beri internette benim durumumda olup da çözüm bulabilen var mı diye araştırıp duruyorum. Durumumuz o kadar benzer ki...C.tesi dahil 10-12 saat çalışıyorum, yaklaşık 10 yllık bir ev borcuna imza atmak üzereyim üstüne üstlük ilk bebeğime bile annem bakamazken ikinciyi hissetmiş gibi "yaparsan bana güvenme" falan dedi ben şimdi hem ilk bebeğime hem ikinciye nasıl bakarım? ne yaparım bilmiyorum. eve bakıcı tutsam içime sinmiyor,, kendim işimi bırakamam buralara gelmek için çoook emek verdim üstelik eşimin kazancı ile bırak ev almayı şu anki evimden daha ucuz bir eve çıkmam lazım ki geçinebileyim. hem içimde olduğunu bildikçe içim kıpırdıyor hem de ondan vazgeçmek zorunda olduğumu hissedince içim parçalanıyor sanırım ben daha birincisinin bakımını halledememişken ikinciyi doğrmayacağım ama bu yükün altından nasıl kalkıp, nasıl atlatırım bilmiyorum. yarın için kürtaj randevusu aldım. rabbim bana bir kapı açmazsa çok üzüleceğimi biliyorum ama başka çarem de yok gibi burada hamile kalamayan , çocuk sahibi olamayan tüm anne adaylarını çok iyi anlıyorum lütfen bana kızmasınlar ama imkanlar bu kadar kısıtlı ilek onu da dünyaya getirip mutsuz etmek çok akıllıca gelmiyor inanın
 
canım benim onu hissetmeye başladığın anda Ya Rabbi evladımı bana bağışla.. onu kucagıma almayı nasip et diye yalvaracaksın. daha kokusunu duymadığın yavrunun kokusunu özleyeceksin. yüzünü görmediğin bebegini hayal edeceksin. rüyalarında yavrunla hasret gidereceksin. ve daha kucagına almadan onun için korkup endişeleneceksin. acaba onun için ne iyi ne kötü diye düşüneceksin... sonra elini karnına koyup onunla konuşacaksın.. özür dileyeceksin. mucizemm benim nasıl seni istemedim ben.. dedikçe o sana tekme ile cevap verecek o anı anlatmak tarifsiz birşeyy... erken olduğunu düşünsende herzaman onu hissettikçe iyi ki diyeceksin. iyi ki Rabbim erken vermişte aratmamış bekletmemiş beni evlat için diyeceksin.. benim düşüncelerim bunlar kardeşim inşaallah yardımcı olabilmişimdir.
 

belki benim haddim değil ama kardeşim bence çocuğuna kıyma Rabbim onun rızkını verir. sen onu aldırmaya karar vermişken mucize bekleme bence.. asıl ona sanş ver ozaman mucizeyi gör :) kim bilir bu bebek sana ne güzel güzellikler getirecek .. 22 aylık bebeğine kıyamazsın değil mi? karnında ki de senin bebeğin bence onada kıyma
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…