Hamileyim.. Eşimden ayrılmak istiyorum..

HASSRETT

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
25 Temmuz 2016
75
24
3
Kızlar merhaba ,

Gerçekden artık piskolojim bozuldu kafayı yemek üzereyim
21 yasındayım. 8 Aylık evliyim 4 aylık hamileyim sırf eşim çok istedi diye zaman geçmeden evlat sahibi olalım dedim.. Mutluyum eşimide seviyorum ama ailesi yüzünden artık eşimden soğuyorum ve sürekli kavga ediyoruz.. saygımız kalmadı..

Herşeyimize karısılıyo ben evladım olucak hevesliyim bişi alamıcakmııyım.. Ve çalısıyorum da kocama muhtacda kalmıyorum..
çalısyorum yoruluyorum haftasonu evimde dinlenmek istiyorum her haftasonu köyde annesindeyiz.. babası evde annesi evde ne dinlenebiliyorum nede hizmet etmekden geri bırakıyolar. özel hayatım kalmadı rahat raht giyinip uzanmak istiyorum istedğim zamnda yemek yapıp yemek istiyorum hadi bunu geçtim.. gidiyim ama huzur yok.. gitmek istemediğim zman o gün kocamı arayıp bna karsı dolduruyolar gidiyorum yüze bakılmıyo ben hizmet ediyorum onlar oğullarıyla gülüşüyo..

ARTIK GERÇEKTEN KAFAYI YEDİM EŞİMDEN AYRILMAK İSTİYORUM.. napabilirim konusmayı denedim ama saygı kalmadı ikimzde ağır konusuyoruz
 
Esinizin size karsi tutumu nedir? Yani cogumuz zaten böyle seyler yasiyoruz, ben de bu durumu yasayanlardanim ama esim yanimda olunca isler degisti.
Düzelecek bir tarafi yokmu, kari koca cözebileceginiz bir durum kalmadi mi?
Esinin ailesi iyi ya da kötü fark etmeyecek esinin ne yaptigi önemli burada. Evliligi yürütecek olan sizlersiniz. Benim esim yanimda ikinciye hamileyim ama ayrilik tabiki akla gelmiyor degildi benim tarafimdan.
Hamilesiniz zaten duygusal olarak hassassiniz.
Hemen ayrilmaktan ziyade esinizle olan durumunuz nedir, insallah o da annesinin agzina bakmiyordur.
Esinizle hic mi oturup konusamiyorsunuz?
 
açık konusmak gerekirse dışlanıyorum.. inanın ağlayarak yazıyorum bu kelimeleri..
evet kocam annesinin ağzına bakarak bana el bile kaldıracak bi adam.. Ama ailemdende biraz çekiniyo..
Çok denedim knusmayı ama bişekilde o konusma kavgaya dönüşüyor çünkü edepli konusamyr sinirli bi karakter zaten. çok sey denedim. heleki evladıma hamileyken artık bu kdar olayların ilerlemesi.. ama çocuk için pişmanlığım yok
 
biraz uzaklaşın evden düzelir belki pişman olur bebeğin için annene git biraz boşanma hemen psikoloğa gidin yada doğduktan sonra druma bakarsın belki hamilrlik psikolojini etkiliyordur biraz uzaklaş git annene
 
Mutlu değilseniz boşanın tabii.
Ayrılık sebebi illa ki şiddet ve ihanet değildir benim nazarımda.
 
Evet hamileliğim sürecinde hep duygusallıgım üstündeydi. Anneme konuyu açmaya bile utanıyorum.. Umarım anlayış gösterirler
 
Benim yönümdende bakıldıgında evet çoğu insan anlasamıyo, sorun yasıyo evlendikten sonra değişiliyo belki eşime bakınca onunda benden yana sıkıntısı olabilir.. Tek sorunum yasım küçük hamileyim. ve ailem nasıl karsılıycağı... bu unsurlarım olmaza evet seviyorum ama mutsuzm bastan bitirirdimm
 
Bence ilk önce ailen esinle ve ailesiyle bir toplanti yapsin. Kizimiz kimsenin hizmetcisi degil istedigi yere gider istedigini yapar herkes haddini bilsin falan desin.
Baktin ki tekrar olmuyor o zaman baska yonler denersin. Hemen bosan diyemem sonucta evlilik kolay degil bi de bebegin olacak. Ama araya aile buyuklerini koymanin zamani gelmis..
 
onun ailesi tarafından bakıldıgın inanın hamile olmam bile bişey etmez ki bugun eşimle konusmamda bana ağır itamlarda bulunup bebeğide senide istemiyorum demesi bilmiyorm asırı zoruma gittti.
 
aynen ayrı kal değişmediğiniz sürece gelmicem eve falan de ya çok söylenmeden yap,sen kırıcı olmadan yap.olmadı mektup yaz bırak ne biliyim ama hemen bu kararı alma.şimdi senin hormonlardan dolayıda gel gitler yaşıyorsun.seni alttan almaları lazım madem almıyorsunuz üstüme üstüme geliyorsunuz ben gidiyorum de.
 
Neden bunu söyledi dicek olursanız uzun bi msj attım, yoruldugumu hamileliğim verdiği duygusallıkla artık sıkıldımı,,
Ya boşanıcagımızı yada insan gibi konusmamz gerektiğini ifade ettim..sinirli bi yapıya sahip oldugu için konusamıyoruz.hemen bi savunmaya suçlamaya geçiliyo buda bana son sözüdür dahada bişi yazmadım
 
Evet hamileliğim sürecinde hep duygusallıgım üstündeydi. Anneme konuyu açmaya bile utanıyorum.. Umarım anlayış gösterirler
ailene giderseniz eşiniz pişman olur bence biraz ara verin psikoloğa gidin annenize drumu anlatın bilsinlerki arkanızda olsun lar zaten işiniz var boşanma işinizi sonra düşünün
 
Sıkıntım söyle çogu zaman kavga ettiğimzde annemleri bi şekilde ikna etti onun tarafnda olmasını sağladı bu sefer buda olursa artık gerçekten yıkılırım annem elbetteki bosanmamı istemiyor..


öncesinde kendisinden bi tokat yemiştim ağır itamlar annemi aramıstım anneme gittim hersey güzel eşim geldi konustular ve annem beni onla geri gönderdi
 
Evet allah sükür annem babam var ama onlarda etrafındaki insanlardan ne dicek korkularından bana bişi söyleyemiyolar.
 
çok doğru dediniz
 
Bilmiyorum zamanı geldiğinde bende mı aynı sekilde davranırım evladıma ama ailenin de olanları görüp baskılar yüzünden susması çok zor çok
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…