- 20 Kasım 2016
- 4.977
- 6.676
- 158
- Konu Sahibi ImaginaryLife
-
- #1
Kizlar bana yardim edin lütfen. Eşimle 2 seneye yakin bir zamandir evliyiz, ailem evlenmemizi hic istemedi cunku esimin bir isi yoktu ve benim ise iyi maasli diyebilecegim isim var. Esimin huyunu da pek begenmiyorlardi. Ailem beni el bebek gul bebek buyuttu hala da bana cok duskundurler ama esim tam tersi, cok ustume dusmez, hasta olsam umursamaz, degisik bir aile ortaminda yetismis. Farkli dünyaların insanlariyiz anlayacaginiz. Neyse sonra esim ise girdi evlendik. Simdi 2.5 aylik hamileyim. Bu zamana gelene kadar cok kavgalar ettik, bosanma noktasina geldik cunku esim aşırı sinirli ve dik kafali bir insan. Kendi dedigi olmadigi zaman delirir. Kendi fikri disinda bir fikir duymak istemez. Aslinda özünde iyi birisi ama bu siniri, fevriligi yuzunden cok cektim, küfürler hakaretler neler neler. Ailemle de iyi gecinemez, kiz kardesimle kavgalilar, kusler hatta. O zaman neden cocuk yaptin diyeceksiniz. Bir donem aramiz cok iyiydi, psikologa falan da gittik duzeldik sanmıştım. Esim de zaten cocuk istiyordu hep, ben de hazir hissettim sonra hamile kaldim. Baslarda sevindik baya iyiydik. Ama sonradan yine eski haline döndü. Surekli bana bagiriyor, hicbir seye tahammulu yok. Bir de hasta oldum gunlerdir evde yatıyorum onun hic umrunda degil beni her gun aglatiyor. Ben de tum bunlar sonucu artik katlanamayacagima karar verdim bosanmak istedigimi soylicem. Ama bir yandan da nasil olacak diye korkuyorum. Bebegimi babasız bir ortamda buyutmek, hem de daha dogmamisken.. Sizin fikirlerinize ihtiyacim var
Ben zaten duygusal biriyim, hamileyken daha da duygusallastim tabi sürekli bu konulari dusunuyorum ama icinden cikamiyorum. Mantigimla duygularim catisiyor.İyi düşündün mü bunları,ayrıca şu an yani hamileyken çok mantıklı davranabileceğini sanmıyorum........
Esim bosanmak istemedigini soylemisti onceki seferlerde ama degisen bir sey yok tabi ayni davranislara devam. Psikolog ise yaramadi, acikcasi esimde cok hata bulmadi sinirini normal karsiladi, sana pay dusuyo falan dedi halbuki ben zaten sakin bir insanim. Bazen gereksiz triplerim oluyor ama onun yaptiklarinin yaninda hicbir sey diye dusunuyorum.saygı yok sevgi de bugün yarın nefrete dönüşür. çocuğunu da böyle bir ortamda büyütme. belli ki ailen sana destek. senin de elinde kazancın var. birlikte kalmak zorunda değilsiniz.
sen bebeğini babasız bırakmamak için çaba gösteriyorsun da kocan gösteriyor mu bakalım?
aile terapisti de mi işe yaramadı?
biz ona özünde iyi değil "özünde öküz" diyoruz.Kizlar bana yardim edin lütfen. Eşimle 2 seneye yakin bir zamandir evliyiz, ailem evlenmemizi hic istemedi cunku esimin bir isi yoktu ve benim ise iyi maasli diyebilecegim isim var. Esimin huyunu da pek begenmiyorlardi. Ailem beni el bebek gul bebek buyuttu hala da bana cok duskundurler ama esim tam tersi, cok ustume dusmez, hasta olsam umursamaz, degisik bir aile ortaminda yetismis. Farkli dünyaların insanlariyiz anlayacaginiz. Neyse sonra esim ise girdi evlendik. Simdi 2.5 aylik hamileyim. Bu zamana gelene kadar cok kavgalar ettik, bosanma noktasina geldik cunku esim aşırı sinirli ve dik kafali bir insan. Kendi dedigi olmadigi zaman delirir. Kendi fikri disinda bir fikir duymak istemez. Aslinda özünde iyi birisi ama bu siniri, fevriligi yuzunden cok cektim, küfürler hakaretler neler neler. Ailemle de iyi gecinemez, kiz kardesimle kavgalilar, kusler hatta. O zaman neden cocuk yaptin diyeceksiniz. Bir donem aramiz cok iyiydi, psikologa falan da gittik duzeldik sanmıştım. Esim de zaten cocuk istiyordu hep, ben de hazir hissettim sonra hamile kaldim. Baslarda sevindik baya iyiydik. Ama sonradan yine eski haline döndü. Surekli bana bagiriyor, hicbir seye tahammulu yok. Bir de hasta oldum gunlerdir evde yatıyorum onun hic umrunda degil beni her gun aglatiyor. Ben de tum bunlar sonucu artik katlanamayacagima karar verdim bosanmak istedigimi soylicem. Ama bir yandan da nasil olacak diye korkuyorum. Bebegimi babasız bir ortamda buyutmek, hem de daha dogmamisken.. Sizin fikirlerinize ihtiyacim var
Tesekkur ederim cevabiniz için. Haklisiniz benim de hatalarim oldu, tartismalarimizda soylememem gereken seyler soyledim zamaninda, ama ben ailemde boyle şeylere maruz kalmadigim icin dayanamiyorum. Kavga etmeyi tartismayi bile bilmiyorum acikcasi evliligimde öğrendim bunlari. Psikologun da faydasi pek olmadi yani sadece o donem duzeldi sonra eski haline geri döndü, psikolog da cok ciddi bir durum degil tekrar gelmenize gerek yok kendi kendinize cozebilirsiniz deyince esim bir daha gitmek istemedi. Belki baska yollar vardir dediğiniz gibi..neden hemen herkes boşan diyo? Boşanılcak bi durum göremedim ben ortada ve hiç de geleneksel bir kafam yoktur. Kimse mükemmel değil, eminim sizin de kusurlarınız vardır, sonuçta tek taraflı bakıyoruz olaya. Eşim çok bağrıyo, küfür ediyo? Tamam bunlar sorun evet ama eşiniz sinir hastası olabilir, tedavi gördüğünde düzelmiş, sonra bıraktınız mı tedaviyi? Siz belki el bebek gül bebek büyüdüğünüz için eşinizin size gösterdiği ilgi yetmiyodur, herkesin ilgiden beklentisi farklı çünkü. Eğer bu evlilik için her şeyi yaptım, içim rahat, bütün yolları tükettik ama yok bu sorun çözülmüyo derseniz boşanın ki 2 yıl bence bunlar için yeterli değil. Şu an hamilesiniz, hormonlarınız çok değişken, kendinizi doldurmadan düşünün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?