Evlendiğimiz ilk zamanlar aklımdan geçmedi değil.
Ama şimdi görüyorum ki bunlar biraz fevri davranışlardı ve saçma kavgalardı.
İlk zamanlar olması gerekendi belki de, daha sağlıklıydı belki de.
İnsan zaten daha iyi anlamaya başlıyor daha sonraları birbirini.
Şimdiyse, ailemin yanına gidiyorum arada, 1 hafta kaldığım zamanlar oluyor,
o zamanlarda eşimsiz,orada bile rahat edemiyorum.
Eksik hissediyorum kendimi, onsuz yaptığım şeyler boş ve anlamsız geliyor.
O benim nefesim:asigim:
Boşanma akla geliyorsa, bu ilişki de sıkıntı var demek bana yanlış geliyor.
Tabi ne kadar sıklıkla söylendiği ve durumların ne olduğu da önemli.
Artık oturmuş bir evlilikte sıklıkla dile geliyorsa,
çözülemiyorsa sıkıntılar, bu artık ciddi ciddi bir söylemdir zaten.
Tabi ki sıklıkla dile getirilmemesi bir kelime boşanma kelimesi.
Ama nadir de olsa, birşeylerin içinde sıkıştığını hissettiğinde,
özellikle evliliğin ilk zamanlarında, tartışmalardan sonra,
bu tarz şeyler aklına gelebilir ve dile de gelebilir.
Bu bana biraz normal geliyor.