- 15 Ekim 2012
- 737
- 261
- 323
- Konu Sahibi gulbridetobe
-
- #1
...
Son düzenleme:
beni yanlış anlama bende evlenmeden önce senin kapıldığın duyguya kapıldım şuanki eşimle, o kadar iyiydiki bana karşı tartışsak ben hatalı olsam özürler diler peşimde dolaşır bir dediğimi 2 ekmezki taki burnumu sürtene kadar . Sonradan anladım ki ben biraz şımarmışım tatrışmamızdan sonra kendimize geldik ben bur numu havadan indirdim o çok üstüme düşmemeye başladı ilişkimiz düzene girdi ve evlendik. tabi herkes böyle olucak diye birşey yok bi fırsta bulup bikaç gün kafanı dinlesen en azından onunla görüşmeden konuşmadan özlüyomusun yokluğunu hissediyormusun kendinle biraz başbaşa kalsan. Sonuçta evlilik bu sırf mantıklı diyede yapılmaz ki
Neden sözlendiniz ki o halde..
Çok iyi anlaşıyoruz.Zaman geçirmekte sorunumuz yok.Tensel olarak aşık olmadığından aramızda öle süper bir çekim yok ama hiçte birşey yok diyemem.Ama aşık olsam çok daha iyi bir çekim olurdu
Sende mi aşık olmadığını hissettin? ben söz gecesi çok mutsuz oldum mesel ertesi gün sürekli ağladım felan.Aklıma geldikçe acaba düğün günüsde mi böyle hissederim die korkuyorum.ama tüm bunları düşünerek ayrılsam ve başkası olmazsada çok pişman olucam eminim. Bide sözlüyken ayrılmak zor cesaret isteyen birşey helede ortada elde tutulan somut birşy yokkenben çok üzülüyordum evlenen arkadaşlarımı gördükçe şimdi sözlüyüm yine mutsuzum neden böyle çok üzülüyorum kendime çok...Üstelik benim sevgilimi böle görüp kıskananlar var içimi bilseler...
Merhaba kızlar,
uzun zamandır siteyi takip ediyorum ve sonunda bende derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim.Bazılarıda benimle aynı dertten müzdarip olmuş okudum forumlarda.
Ben 30 yaşında biriyim, iyi ve saygın bir işim var, gelirim iyi, ailem iyi, güzelim de..Daha önce 2 uzun ilişkim oldu biri mantıklı bi tercihti çokta iyi biriydi ama dümdüz bir adamdı en sonunda hiçbir sorun olmamasına rağmen ayrıldım, çünkü çok sıkıcıydı. Hiçte pişman olmadım hatta niye o kadar uzattım diye kendime kızıyorum.İkincisine çok aşık oldum ama çok.Ama o kadar sorunlu bir insandı ki sürekli problem tartışma huysuzluk en sonunda beni aldattığını öğrendim zaten ve ayrıldık çok canım yandı ama çok.Ve aşık olduğum kişi ne ailesi ne kendisi ne işi bana uyumlu değildi aslında ama hiçbirini gözüm görmemişti.
Sonra birisiyle tanıştırıldım. İlk gün çok etkilemedi beni ama denenebilir görmüştüm görüştük ettik.sonra çıkmaya başladık, ve 1 ay sonra evlenme teklif etti.Çok gelgit yaşadım ama çok.Çünkü işi iyi, ailesi iyi, olanakları mükemmel,arkadaşları herşey mükemmel.Yakışıklı sayılmasada asla çirkin deil. Tüm bunların yanında cidden mükemmel bi sevgili. Herşeyimle ilgilenen bi dediğimi gerçekten iki etmeyen, mutlu olayım diye uğraşan, rahat konuşabilen, eğlenmeyi seven, ince düşünen bi adam.Mesela aniden telefonu kapatması gerekirse mutlaka geri döner canım işim vardı özür dilerim die.Yada benim canım sıkkınsa gelir alır beni gezdirir. Hastaysam iş yerime gelir eve götürür 10 kere ateşime bakar. Şuana kadar bi kere bile beni incitmedi, bir kere bile.hep çok hassastı hep düşüncelidir. Ve bişeyi bir kez dediysem ikinci dememe gerek bile kalmaz anında ciddiye alır bakar araştırır önüme koyar. Ve evlenme teklif ettikten sonrada bu durumu değişmedi hatta dahada düşünceli bir adam oldu.Yurt dışına görevli gitti her haftasonu türkiyeye geldi sırf beni görebilmek için. Sonunda ben kararsızdım çünkü aşık deildim.ama o kadar iyi bi sevgiliydiki sözlenirsem tüm bunlar geçer die düşünerek sözlendim.tabi, hemen değil.teklif aldıktan 2 ay sonra toplam tanışmamızda 7 ay zaten.Şuan 1,5 aylık sözlüyüm ama hiçbirşey geçmedi hatta dahada kapana kısıldım sanki.
Mükemmel bir adam mükemmel bir sevgili ama ben bu adamaa aşık değilim.Tabiki hiç etkilenmiyor değilim kim etkilenmezki.Adam o kadar ilgili ki.Ben birşeye üzüleyim o da o kadar dert ediniyorki bunu.Bu kararsızlığımı en başından beri onunla paylaştım, gayet ciddiye aldı psikoloğa git dedi, araştırdı kendisi bulduk birini gittim.bu konuda bile yanımda oldu.Düğünle ilgili bu forumlarda yazılanları okuyorumda şaşırıyorum hem ailesi hem kendi bir dedğimi iki etmeyecek insanlar.Mesela ben pronovias gelinlik istiyorum dedim ne kadarki dedi ben böle mahçup bir şekilde 8.000 tl dir heralde dedim bunumu dert ediyorsun yeterki sen mutlu ol dedi.Aileside öyle ne istiyorsanız o olsun diyen insanlar zaten sıfır ev almışlar. Sözlümde öyle iyi ki istemezsen başka yerden ev tutarız bile diyor.Maddiyatı geçtim bi kere ruhu iyi, herkese karşı iyi merhametli düşünceli bir insan. Ki ben kötü nedir biliyorum kızlar cidden kötünün nerdeyse dibini gördüm aşık olduğum bir öncekis evgilim çok canımı yaktı şimdi ise gözümden düşecek bi damlaya kıyamayan bir adamla beraberim ama ne yaz<ıkki aşık deilim.Söz gecesi bitince çok mutsuz hissettim kendimi.Ama onun yanındaykende mutluyum aslında çünkü huzurlu bi tip.Ama erkek koca olarak aşık değilim.
O yüzden mutlu olamıyorum ne evlenmeye cesaretim var nede ayrılmaya.Evlenirsem mutlu olabilirmiyim bilemiyorum heyecan aşk olmadan.Ayrılırsam yaşım 30 oldu artık evlenmek istiyorum bu kadar iyi bir adam bulabilirmiyim.İyilik derken saf iyilikten bahsetmiyprum.İlk sevgilimde iyiydi ama sadece iyi dümdüz sıkıcı bişey yapmayan.Bu adam öyle değil.Üstelik ayrılmak kolaymı sonuçta sözlendim herkes sorucak neden bilmemmne.üstelik bunu ona, ailesine söylemekte acı vericek.Benim ailem açısından da zor bi durum.Ne yapıcam bilemiyorum zaman geçiyor.Bir yol çizmeliyim.Siz ne dersiniz?Ne yapmalıyım sizce? O kadar çıkmazdayım ki..
>Bir önceki adam hiç değerimi bilmemişti o kadar incitmişti ki beni.aşıktım ama dibe vurdum resmen..Aldattı bi dünya acı yaşadım.sonra böyle bi adamla karşılaştım kararsızdım ama bu adam o kadar mükemmel geldki sözlenirsem kararsızlıklarım geçer bi yola girerim geçmişte emindimde ne oldu die düşündüm.Ve o yola girdim evet yanlış yaptım keşke sözlenmeseydim ama yaptım artık geçti..bundan sonrasını düşünmem lazım..
buradaki arkadaşlardan neler neler duyuyoruz. kocalarını bi anlatıyorlar ki. bir de aldatmışlar falan. yine de aşığım amaa deyip affetmeye çalışıyorlar. böyle mi olsaydı? ha tabii ki aşk evliliği denen bir gerçek de var. ben kendi adıma konuşayım, benim eşim dünyalar iyisi bir adam. onu cok severek de evlendim; iyiliği olmasaydı sevebilir miydim acaba? bence temelde saf ve güzel bir insanlık var ve bu bizim sevgimizi körükledi. hele evlendikten sonra insan şefkatle muameleye ne kadar çok ihtiyac duyuyor. bilmem, bana evlenmelisiniz gibi geldi. huzurlu ve sakin bir insan bu dünyayı güzelleştirir her zaman için. neden yorulasınız? ve eminim de güzelliğini görür ve onu seversiniz...
Canım evlilik sadece aşkla, heyecanla yürütülen bir şey değil.
Karşılıklı anlayış, sevgi, saygı ve sadakat olmalı. Çünkü heyecan tükeniyor bir müddet sonra.
Sen anladığım kadarıyla bu adamla mutlusun. Ona saygı duyuyorsun, seviyorsun da. Sadece aşk olmaması, içinin erimemesi karıştırıyor kafanı.
Yaşının 30 olmasından dolayı acele ediyorsun belki de.
Bence önce sakin düşünmeye çalış.
Kıyaslama yapmadan, sözlün iyi bir eş ve baba olur mu diye sor kendine.
Sonra onsuz yapabilir misin onu düşün. Ayrılsanız, dayanabilir misin? Yarın bir gün başkasıyla evlendiğini duysan kaldırabilir misin mesela?
Şu an içinde bulunduğun durumun nedeni korku bence.
İncinmekten korkuyorsun gibi.
O yüzden duvar örmüşsün ikinizin arasına.
Ama diyorsan ki o aşkı, heyecanı yaşayamıyorum,, sorduğun sorulara verdiğim cevaplar da hep olumsuz. O zaman kendine de haksızlık etme, sözlüne de.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?