- 24 Temmuz 2011
- 2.768
- 3.626
- 448
- Konu Sahibi gulbridetobe
-
- #21
Yaşım tabiki bir faktör hiç etkilemiyor beni diyemem çünkü hayatın gerçekleri de var..30 yaş az bi yaş değil bununda farkındayım.Bazı insanlar çıktı sözlümden önce ama bekar kalacağımı bilsem hayatboyu evet demeyeceğim insanlardı olmadı.Ama sözlüm ayrılıp başkasına aşık olamazsam pişman olabileceğim biri.
Çok iyi bir eş ve çok iyi bir baba olur buna kesinlikle eminim.7 aydır tanıyorum ama bir insan rol yapamaz o kadar, gerçekten samimi ve özünde iyi bir insan.Ama aşkı bir kezs yaşadım ya o haldeki gibi değilim çok acı çektim ama çokta güzeldi.o duygularla düğününü hayal etmek başka bir mutluluk.Hiçmi hayal etmiyorum tabiki yine hayal ediyorum ama aynı mutlulukla değil maalesef..bu duygularla evlenip mutlu olan başkaları varmı? yada tam tersi evlenmeyip yoluna devam eden neler yaşadınız merak ediyorum..buraya yazmak sizin yorumlarınızı okumak bile iyi geldi..herkese çok teşekkürler arkadaşlar tek tek...insan çıkmazda olunca tanımasa bile yanında birilerinin olması ii hissettiriyor..
Sizin yazdığınızı okuyuncada,yorumları okuyuncada iyikide erkek olmamışım diyorum..
erkekler sponsor değil,sizinle herdaim ilgilenmek zorunda olan varlıklar değil..bunlar tamamsa mantıklı oluyor...
sevgi emekti diye basit bir söz var artık herkes tarafından bilinen..birlikte bişeyler başarabilmek...herdaim koşulsuz yanında olabilmek...
konuyu okuyunca böyle bir aşka,sevgiye tam 6 yıldır sahip oldugum için ve tanıdım ilk günde sıfırda olan o insanın şimdi "biz "olarak kazandıkları,sahip oldgu statüye gördükçe birkez daha şükrettim..
hayat boyu bunların kıymetini bilicez..
ilk tanışmamızdan tut geçirdiğimiz heran koca bir aşk hikayesi...zorlukları beraber aştık,hiç paramız yokken tavuk ekmek yediğim insan...hiç parası yokken sadece nikah istediğim insanla şimdi hayallerime bile gelmeyen,getiremeyeceğim yerlerde düğünüm olcak,çok iyi imkanlarla evlenicez.. bu hayatı birlikte hakettik....bu yüzden biz şanslıyız biz mutluyuz...
önemli olan karşı tararın size hazırda kattıkları değil,beraber hayatınıza katabildiklerinizdi..bunun adıda sevgiydi..
mutlu olmak 8.000 liralık gelinliği giymek değil,yada ailesinin ve kendisinin size verdiği değeri size sıfır ev almasında,o gelinliğe tamam demesinde arıyorsunuz....bense ben hastanede doktorun beni hırpalayarak ses tonunu yükselterek konuşmasından sonra sevdiğim insanın gözyaşları içinde bi sn bile düşünmeden o doktora saldırıp hakkımızı aramasında..
benim için sabahlara dek uyumayı hastayken yanımda beklemesinde...parasız oludug günlerde arkadaşlarından borç paralar alıp doğum günü partisi düzenleyip gümüş söz yüzüğü almasında aradım..
ünv okurken bildiği halde sırf o günki sınavı geçeyim diye annesinin amelyatta oldugunu söylemediğinde aradım..
ünv de arkadaşlarla kaldıgımız evde,karda kışta 5.kata inşaattan torba torba odunlar taşıyıp sobayı yakmamız için getirdiklerinde aradım...
benim için,daha mutlu olmam için haftanın 7 günü hem çalışıp hem okumasından anladım....
ve tüm işini gucunu,arkadaşlarını,ailesini düşünmeden,benimle birlikte bir hayat kurmak için istanbula tamamen yerleşmesinde aradım...
suan kazandıgı statüsü gucu başarısı.....hepsi "bizim" eserimizdi,sevgimizin bize kattıklarıydı....
kışın soğuk havalarda bi bardak çaya hasret kaldıgımız günler,kafeye oturamayıp o soğuk havalarda sırf beraber yuruyelim,zaman geçirelim diye saatlerce birbirimizin elini sıkı sıkıya tutarak dolaştığımız günler bizi en güzel arabaya,en güzel imkanlara sahip olmamıza nedendi...
benim penceremden soracak olursanız,konunuz tamamen sizin bencilliğiniz üzerine kurulu,yaşım 30 nerden bulcam bundan iyisini....ayrılmaya bile korkuyosunuz...kendinize bile söyleyemediğiniz gerçek,o maddi imkanları olmasa,en sevdiğiniz gelinliği giyemeyecek oldugunuzu bilseniz bian bile sözlu kalmazdınız o adamla....
mantık evliliği diyorsunuzda SEVMEYEREK EVLENMENİN NESİ MANTIKLI...?
Sizin yazdığınızı okuyuncada,yorumları okuyuncada iyikide erkek olmamışım diyorum..
erkekler sponsor değil,sizinle herdaim ilgilenmek zorunda olan varlıklar değil..bunlar tamamsa mantıklı oluyor...
sevgi emekti diye basit bir söz var artık herkes tarafından bilinen..birlikte bişeyler başarabilmek...herdaim koşulsuz yanında olabilmek...
konuyu okuyunca böyle bir aşka,sevgiye tam 6 yıldır sahip oldugum için ve tanıdım ilk günde sıfırda olan o insanın şimdi "biz "olarak kazandıkları,sahip oldgu statüye gördükçe birkez daha şükrettim..
hayat boyu bunların kıymetini bilicez..
ilk tanışmamızdan tut geçirdiğimiz heran koca bir aşk hikayesi...zorlukları beraber aştık,hiç paramız yokken tavuk ekmek yediğim insan...hiç parası yokken sadece nikah istediğim insanla şimdi hayallerime bile gelmeyen,getiremeyeceğim yerlerde düğünüm olcak,çok iyi imkanlarla evlenicez.. bu hayatı birlikte hakettik....bu yüzden biz şanslıyız biz mutluyuz...
önemli olan karşı tararın size hazırda kattıkları değil,beraber hayatınıza katabildiklerinizdi..bunun adıda sevgiydi..
mutlu olmak 8.000 liralık gelinliği giymek değil,yada ailesinin ve kendisinin size verdiği değeri size sıfır ev almasında,o gelinliğe tamam demesinde arıyorsunuz....bense ben hastanede doktorun beni hırpalayarak ses tonunu yükselterek konuşmasından sonra sevdiğim insanın gözyaşları içinde bi sn bile düşünmeden o doktora saldırıp hakkımızı aramasında..
benim için sabahlara dek uyumayı hastayken yanımda beklemesinde...parasız oludug günlerde arkadaşlarından borç paralar alıp doğum günü partisi düzenleyip gümüş söz yüzüğü almasında aradım..
ünv okurken bildiği halde sırf o günki sınavı geçeyim diye annesinin amelyatta oldugunu söylemediğinde aradım..
ünv de arkadaşlarla kaldıgımız evde,karda kışta 5.kata inşaattan torba torba odunlar taşıyıp sobayı yakmamız için getirdiklerinde aradım...
benim için,daha mutlu olmam için haftanın 7 günü hem çalışıp hem okumasından anladım....
ve tüm işini gucunu,arkadaşlarını,ailesini düşünmeden,benimle birlikte bir hayat kurmak için istanbula tamamen yerleşmesinde aradım...
suan kazandıgı statüsü gucu başarısı.....hepsi "bizim" eserimizdi,sevgimizin bize kattıklarıydı....
kışın soğuk havalarda bi bardak çaya hasret kaldıgımız günler,kafeye oturamayıp o soğuk havalarda sırf beraber yuruyelim,zaman geçirelim diye saatlerce birbirimizin elini sıkı sıkıya tutarak dolaştığımız günler bizi en güzel arabaya,en güzel imkanlara sahip olmamıza nedendi...
benim penceremden soracak olursanız,konunuz tamamen sizin bencilliğiniz üzerine kurulu,yaşım 30 nerden bulcam bundan iyisini....ayrılmaya bile korkuyosunuz...kendinize bile söyleyemediğiniz gerçek,o maddi imkanları olmasa,en sevdiğiniz gelinliği giyemeyecek oldugunuzu bilseniz bian bile sözlu kalmazdınız o adamla....
mantık evliliği diyorsunuzda SEVMEYEREK EVLENMENİN NESİ MANTIKLI...?
Merhaba kızlar,
uzun zamandır siteyi takip ediyorum ve sonunda bende derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim.Bazılarıda benimle aynı dertten müzdarip olmuş okudum forumlarda.
Ben 30 yaşında biriyim, iyi ve saygın bir işim var, gelirim iyi, ailem iyi, güzelim de..Daha önce 2 uzun ilişkim oldu biri mantıklı bi tercihti çokta iyi biriydi ama dümdüz bir adamdı en sonunda hiçbir sorun olmamasına rağmen ayrıldım, çünkü çok sıkıcıydı. Hiçte pişman olmadım hatta niye o kadar uzattım diye kendime kızıyorum.İkincisine çok aşık oldum ama çok.Ama o kadar sorunlu bir insandı ki sürekli problem tartışma huysuzluk en sonunda beni aldattığını öğrendim zaten ve ayrıldık çok canım yandı ama çok.Ve aşık olduğum kişi ne ailesi ne kendisi ne işi bana uyumlu değildi aslında ama hiçbirini gözüm görmemişti.
Sonra birisiyle tanıştırıldım. İlk gün çok etkilemedi beni ama denenebilir görmüştüm görüştük ettik.sonra çıkmaya başladık, ve 1 ay sonra evlenme teklif etti.Çok gelgit yaşadım ama çok.Çünkü işi iyi, ailesi iyi, olanakları mükemmel,arkadaşları herşey mükemmel.Yakışıklı sayılmasada asla çirkin deil. Tüm bunların yanında cidden mükemmel bi sevgili. Herşeyimle ilgilenen bi dediğimi gerçekten iki etmeyen, mutlu olayım diye uğraşan, rahat konuşabilen, eğlenmeyi seven, ince düşünen bi adam.Mesela aniden telefonu kapatması gerekirse mutlaka geri döner canım işim vardı özür dilerim die.Yada benim canım sıkkınsa gelir alır beni gezdirir. Hastaysam iş yerime gelir eve götürür 10 kere ateşime bakar. Şuana kadar bi kere bile beni incitmedi, bir kere bile.hep çok hassastı hep düşüncelidir. Ve bişeyi bir kez dediysem ikinci dememe gerek bile kalmaz anında ciddiye alır bakar araştırır önüme koyar. Ve evlenme teklif ettikten sonrada bu durumu değişmedi hatta dahada düşünceli bir adam oldu.Yurt dışına görevli gitti her haftasonu türkiyeye geldi sırf beni görebilmek için. Sonunda ben kararsızdım çünkü aşık deildim.ama o kadar iyi bi sevgiliydiki sözlenirsem tüm bunlar geçer die düşünerek sözlendim.tabi, hemen değil.teklif aldıktan 2 ay sonra toplam tanışmamızda 7 ay zaten.Şuan 1,5 aylık sözlüyüm ama hiçbirşey geçmedi hatta dahada kapana kısıldım sanki.
Mükemmel bir adam mükemmel bir sevgili ama ben bu adamaa aşık değilim.Tabiki hiç etkilenmiyor değilim kim etkilenmezki.Adam o kadar ilgili ki.Ben birşeye üzüleyim o da o kadar dert ediniyorki bunu.Bu kararsızlığımı en başından beri onunla paylaştım, gayet ciddiye aldı psikoloğa git dedi, araştırdı kendisi bulduk birini gittim.bu konuda bile yanımda oldu.Düğünle ilgili bu forumlarda yazılanları okuyorumda şaşırıyorum hem ailesi hem kendi bir dedğimi iki etmeyecek insanlar.Mesela ben pronovias gelinlik istiyorum dedim ne kadarki dedi ben böle mahçup bir şekilde 8.000 tl dir heralde dedim bunumu dert ediyorsun yeterki sen mutlu ol dedi.Aileside öyle ne istiyorsanız o olsun diyen insanlar zaten sıfır ev almışlar. Sözlümde öyle iyi ki istemezsen başka yerden ev tutarız bile diyor.Maddiyatı geçtim bi kere ruhu iyi, herkese karşı iyi merhametli düşünceli bir insan. Ki ben kötü nedir biliyorum kızlar cidden kötünün nerdeyse dibini gördüm aşık olduğum bir öncekis evgilim çok canımı yaktı şimdi ise gözümden düşecek bi damlaya kıyamayan bir adamla beraberim ama ne yaz<ıkki aşık deilim.Söz gecesi bitince çok mutsuz hissettim kendimi.Ama onun yanındaykende mutluyum aslında çünkü huzurlu bi tip.Ama erkek koca olarak aşık değilim.
O yüzden mutlu olamıyorum ne evlenmeye cesaretim var nede ayrılmaya.Evlenirsem mutlu olabilirmiyim bilemiyorum heyecan aşk olmadan.Ayrılırsam yaşım 30 oldu artık evlenmek istiyorum bu kadar iyi bir adam bulabilirmiyim.İyilik derken saf iyilikten bahsetmiyprum.İlk sevgilimde iyiydi ama sadece iyi dümdüz sıkıcı bişey yapmayan.Bu adam öyle değil.Üstelik ayrılmak kolaymı sonuçta sözlendim herkes sorucak neden bilmemmne.üstelik bunu ona, ailesine söylemekte acı vericek.Benim ailem açısından da zor bi durum.Ne yapıcam bilemiyorum zaman geçiyor.Bir yol çizmeliyim.Siz ne dersiniz?Ne yapmalıyım sizce? O kadar çıkmazdayım ki..
Sizin yazdığınızı okuyuncada,yorumları okuyuncada iyikide erkek olmamışım diyorum..
erkekler sponsor değil,sizinle herdaim ilgilenmek zorunda olan varlıklar değil..bunlar tamamsa mantıklı oluyor...
sevgi emekti diye basit bir söz var artık herkes tarafından bilinen..birlikte bişeyler başarabilmek...herdaim koşulsuz yanında olabilmek...
konuyu okuyunca böyle bir aşka,sevgiye tam 6 yıldır sahip oldugum için ve tanıdım ilk günde sıfırda olan o insanın şimdi "biz "olarak kazandıkları,sahip oldgu statüye gördükçe birkez daha şükrettim..
hayat boyu bunların kıymetini bilicez..
ilk tanışmamızdan tut geçirdiğimiz heran koca bir aşk hikayesi...zorlukları beraber aştık,hiç paramız yokken tavuk ekmek yediğim insan...hiç parası yokken sadece nikah istediğim insanla şimdi hayallerime bile gelmeyen,getiremeyeceğim yerlerde düğünüm olcak,çok iyi imkanlarla evlenicez.. bu hayatı birlikte hakettik....bu yüzden biz şanslıyız biz mutluyuz...
önemli olan karşı tararın size hazırda kattıkları değil,beraber hayatınıza katabildiklerinizdi..bunun adıda sevgiydi..
mutlu olmak 8.000 liralık gelinliği giymek değil,yada ailesinin ve kendisinin size verdiği değeri size sıfır ev almasında,o gelinliğe tamam demesinde arıyorsunuz....bense ben hastanede doktorun beni hırpalayarak ses tonunu yükselterek konuşmasından sonra sevdiğim insanın gözyaşları içinde bi sn bile düşünmeden o doktora saldırıp hakkımızı aramasında..
benim için sabahlara dek uyumayı hastayken yanımda beklemesinde...parasız oludug günlerde arkadaşlarından borç paralar alıp doğum günü partisi düzenleyip gümüş söz yüzüğü almasında aradım..
ünv okurken bildiği halde sırf o günki sınavı geçeyim diye annesinin amelyatta oldugunu söylemediğinde aradım..
ünv de arkadaşlarla kaldıgımız evde,karda kışta 5.kata inşaattan torba torba odunlar taşıyıp sobayı yakmamız için getirdiklerinde aradım...
benim için,daha mutlu olmam için haftanın 7 günü hem çalışıp hem okumasından anladım....
ve tüm işini gucunu,arkadaşlarını,ailesini düşünmeden,benimle birlikte bir hayat kurmak için istanbula tamamen yerleşmesinde aradım...
suan kazandıgı statüsü gucu başarısı.....hepsi "bizim" eserimizdi,sevgimizin bize kattıklarıydı....
kışın soğuk havalarda bi bardak çaya hasret kaldıgımız günler,kafeye oturamayıp o soğuk havalarda sırf beraber yuruyelim,zaman geçirelim diye saatlerce birbirimizin elini sıkı sıkıya tutarak dolaştığımız günler bizi en güzel arabaya,en güzel imkanlara sahip olmamıza nedendi...
benim penceremden soracak olursanız,konunuz tamamen sizin bencilliğiniz üzerine kurulu,yaşım 30 nerden bulcam bundan iyisini....ayrılmaya bile korkuyosunuz...kendinize bile söyleyemediğiniz gerçek,o maddi imkanları olmasa,en sevdiğiniz gelinliği giyemeyecek oldugunuzu bilseniz bian bile sözlu kalmazdınız o adamla....
mantık evliliği diyorsunuzda SEVMEYEREK EVLENMENİN NESİ MANTIKLI...?
Sizin yazdığınızı okuyuncada,yorumları okuyuncada iyikide erkek olmamışım diyorum..
erkekler sponsor değil,sizinle herdaim ilgilenmek zorunda olan varlıklar değil..bunlar tamamsa mantıklı oluyor...
mutlu olmak 8.000 liralık gelinliği giymek değil,yada ailesinin ve kendisinin size verdiği değeri size sıfır ev almasında,o gelinliğe tamam demesinde arıyorsunuz....
benim penceremden soracak olursanız,konunuz tamamen sizin bencilliğiniz üzerine kurulu,yaşım 30 nerden bulcam bundan iyisini....ayrılmaya bile korkuyosunuz...kendinize bile söyleyemediğiniz gerçek,o maddi imkanları olmasa,en sevdiğiniz gelinliği giyemeyecek oldugunuzu bilseniz bian bile sözlu kalmazdınız o adamla....
mantık evliliği diyorsunuzda SEVMEYEREK EVLENMENİN NESİ MANTIKLI...?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?