Merhaba hanımlar,direk konuya gireyim. Bir aydır ciddi bi şekilde görüştüğümüz bi erkek arkadaşım var.Yani evlilik niyetiyle görüşmüştük zaten çok ısındık birbiririmize. Ama bi sorunumuz var gün içinde telefon kullanma alışkanlığı yok. Akşam olunca arar bi onda da saatlerce konuşuruz gerçi ama gün içinde ya ben ararsam konuşuruz onun dışında konuşmuyoruz. Benim de sürekli arayan soran taraf olmak hoşuma gitmiyor,o arasın istiyorum.Ama herhangi bi değişiklik olmadı şimdiye kadar,mesaj dahi atmıyor.He bunun dışında da bi problemimiz yok aslında özledim der üşenmez çıkıp gelir,ara ara süpriz yapar.
Şu sıralar başında biraz problemler var,sıkıntılı bi süreçten geçiyor. Elimden geldiği kadar destek olduğumu düşünüyodum ama olmuyomuşum galiba.Dün inat ettim hiç aramadım.O da aramadı tabi. Gece ben uyuduktan sonra aramış geç bi saatte. Konuştuk senin aramanı bekledim,niye aramıyosun beni dedim. Demez olaydım hemen kendini haklı çıkardı. Benim başımda neler var,nelerle uğraşıyorum. Sen bu durumda bana destek olucağına,beni merak ediceğine bi de trip atıyosun dedi. Dediklerimi otur düşün,empati yapmayı öğrenmeden konuşmayalım dedi.
Bende sıkıldım bu durumdan sürekli bi çok dertliyim modunda tamam bazı problemleri var ama bunlar hemen çözüme kavuşucak şeyler değil zaten .
Şimdi ya tamam bitirelim mesajı atıcam ki sabah yazdım ama gönderemedim(böyle sıkıntılıyken yarı yolda bırakmış gibi olmak istemiyorum) ya da afedersin düşüncesizlik ettim dicem ki bunu da hiç istemiyorum çünkü yine beklicem aramasını,sormasını. Hayatımda varlığı belli olsun istiyorum biraz. Sizce abartıyo muyum? Geri adım mı atıyım,yoksa zorlamıyım mı hiç?
Şu sıralar başında biraz problemler var,sıkıntılı bi süreçten geçiyor. Elimden geldiği kadar destek olduğumu düşünüyodum ama olmuyomuşum galiba.Dün inat ettim hiç aramadım.O da aramadı tabi. Gece ben uyuduktan sonra aramış geç bi saatte. Konuştuk senin aramanı bekledim,niye aramıyosun beni dedim. Demez olaydım hemen kendini haklı çıkardı. Benim başımda neler var,nelerle uğraşıyorum. Sen bu durumda bana destek olucağına,beni merak ediceğine bi de trip atıyosun dedi. Dediklerimi otur düşün,empati yapmayı öğrenmeden konuşmayalım dedi.
Bende sıkıldım bu durumdan sürekli bi çok dertliyim modunda tamam bazı problemleri var ama bunlar hemen çözüme kavuşucak şeyler değil zaten .
Şimdi ya tamam bitirelim mesajı atıcam ki sabah yazdım ama gönderemedim(böyle sıkıntılıyken yarı yolda bırakmış gibi olmak istemiyorum) ya da afedersin düşüncesizlik ettim dicem ki bunu da hiç istemiyorum çünkü yine beklicem aramasını,sormasını. Hayatımda varlığı belli olsun istiyorum biraz. Sizce abartıyo muyum? Geri adım mı atıyım,yoksa zorlamıyım mı hiç?