Hangimiz yanmadık?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi ezow
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

ezow

Nirvana
Kayıtlı Üye
1 Mart 2007
191
59
623
34
İstanbul
Arkadaşlar uzun bir aradan sonra merhaba,
Kız kardeşliğin gücüne inanarak, bu satırlarla sizlerden fikir almak istedim.
2 sene süren ve 1,5 sene önce biten bir ilişkim vardı. İlişkimizin ilk 6 ayında o kadar çok hataları oldu ki, bile bile yaptığı ( aldatmalar, yalanlar vb) ... Bunlar ortaya çıktıktan sonra ayrıldık, 3 ay ayrı kaldık ve onun adımlarıyla ( ben çok sevdiğim için) barıştık. Bu süreçle birlikte çok değer verdi, çaba gösterdi, kanımca beni sevdiğini bu ayrılıkla fark etti. 1,5 sene önce saçma sapan bir nedenle inatlaştığımız için ayrıldık. Arkadaşlar ben bu adamı ilk gördüğümde "ben bunu bir yerden tanıyorum." diye bir hisse kapıldım. Yani nasıl anlatsam, bende değerli olacak insanı yıllar sonra bulmuş gibi bir hissiyat, yuvaya dönmüşüm gibi... İlk görüşte aşk gibi bir şey değildi, bu adam benim bir yakınım ama çıkartamıyorum gibi bir histi. Zaman geçtikçe de sevdim ama çok sevdim. Daha önceki ayrılıklarımızda ( 2 büyük ayrılık yaşadık), bana mesaj atmasına yakın zamanlarda benim ciğerlerim, içim yanıyordu sanki. Şu an 1,5 senedir ayrıyız. Ayrıldığımız ilk aylarda bile böyle olmamıştım. Kalbim inancını ve umudunu kaybettiği için bir anda soğumuştu, ayrılığa kolay adaptasyon sağlamıştım. Ancak şu aralar sürekli aklımda, adeta ciğerim yanıyor. Rüyalarımda bile sürekli bir şekilde onunla iletişim kuruyorum, ya mesaj atıyorum, ya arıyorum, ya gizlice izliyorum. Yaklaşık olarak 20 gündür bu böyle Başka biri olsa, mesaj atıp sorardım ama bu zamana kadar iletişimimiz sıfır, ayrıca kendisi benim ufak bir mesajıma bile egoya girip, dönmek için yer arıyor modunda oluyor. Bu yüzden ben yazamıyorum ona. Daha önce böyle bir süreç yaşamış arkadaşlarımdan tavsiyeler almak isterim. 1,5 senenin ardından, onu hatırlatan tek bir sebep bile yokken bu canımı yakan, burnumun direğini sızlatan özlem normal mi?
 
Evet normal sen onu hatırlatan birşey yok diye düşünüyorsun ama insan beyni öyle basit değil. Aldığın koku, duyduğun ses, gidilen mekan vs herşey senin bilinçaltında kayıtlı. Bu yüzden de sürekli aklına geliyor, ama kendine zaman ver, inan daha sonra aklına geldiği anda sadece ufak bir hatırlayıp geçeceksin 👍
 
Coook normal. Uzun zamandir yalnizsin. Genceciksin kalbin pır pır atmak istiyor ama etrafta flort ettigin biri yok. Ne yapacak zavalli kalp? Dön başa eski anıları anıp duracak.
Bazen de sacma sapan birseyden gecmisten biri akliniza gelio durabilir . Gecen metroda gercekten gormek istemedigim-gecmisten biriyle karsilasacagimi hissettim (adini bile anmayacagim- yillardir dusunmedigim biri) ama cok guclu bir histi. Gozlerim bozuk ama kısa kısa saga sola bakindim acaba buralarda mi diye.
O gunden sonra kayitli olmayan bir numara calsa bu kisi mi diye dusunuyorum.
Inan ki hiic mantikli degil bu halim. Ya da asla istemem,eskaza görsem o beni gormeden sıvışmanin bir yolunu ararim.
ama beyin iste...
Bazen cani sıkılıyor,yapiyor boyle.
Sizinki de oyle bir durum bence. Bosverin,elbet gececek...
 
Laçkalaçmış bir ilişki.. Barışınca mutlu olmayacaksın. Bir mesajına havalara giriyorsa aman böyle uzakta kalsın.. Bu arada evlilik hayal ediyordun belki de o yüzden yaşayamadıgın içinde kaldıgı İcin bu hasret.. İlişkilerde %50 mantık %50 aşk diyorum ben çünkü bir süre sonra monotonlaşınca yaptığı hatalar aklına geldikçe soğursun
 
Arkadaşlar uzun bir aradan sonra merhaba,
Kız kardeşliğin gücüne inanarak, bu satırlarla sizlerden fikir almak istedim.
2 sene süren ve 1,5 sene önce biten bir ilişkim vardı. İlişkimizin ilk 6 ayında o kadar çok hataları oldu ki, bile bile yaptığı ( aldatmalar, yalanlar vb) ... Bunlar ortaya çıktıktan sonra ayrıldık, 3 ay ayrı kaldık ve onun adımlarıyla ( ben çok sevdiğim için) barıştık. Bu süreçle birlikte çok değer verdi, çaba gösterdi, kanımca beni sevdiğini bu ayrılıkla fark etti. 1,5 sene önce saçma sapan bir nedenle inatlaştığımız için ayrıldık. Arkadaşlar ben bu adamı ilk gördüğümde "ben bunu bir yerden tanıyorum." diye bir hisse kapıldım. Yani nasıl anlatsam, bende değerli olacak insanı yıllar sonra bulmuş gibi bir hissiyat, yuvaya dönmüşüm gibi... İlk görüşte aşk gibi bir şey değildi, bu adam benim bir yakınım ama çıkartamıyorum gibi bir histi. Zaman geçtikçe de sevdim ama çok sevdim. Daha önceki ayrılıklarımızda ( 2 büyük ayrılık yaşadık), bana mesaj atmasına yakın zamanlarda benim ciğerlerim, içim yanıyordu sanki. Şu an 1,5 senedir ayrıyız. Ayrıldığımız ilk aylarda bile böyle olmamıştım. Kalbim inancını ve umudunu kaybettiği için bir anda soğumuştu, ayrılığa kolay adaptasyon sağlamıştım. Ancak şu aralar sürekli aklımda, adeta ciğerim yanıyor. Rüyalarımda bile sürekli bir şekilde onunla iletişim kuruyorum, ya mesaj atıyorum, ya arıyorum, ya gizlice izliyorum. Yaklaşık olarak 20 gündür bu böyle Başka biri olsa, mesaj atıp sorardım ama bu zamana kadar iletişimimiz sıfır, ayrıca kendisi benim ufak bir mesajıma bile egoya girip, dönmek için yer arıyor modunda oluyor. Bu yüzden ben yazamıyorum ona. Daha önce böyle bir süreç yaşamış arkadaşlarımdan tavsiyeler almak isterim. 1,5 senenin ardından, onu hatırlatan tek bir sebep bile yokken bu canımı yakan, burnumun direğini sızlatan özlem normal mi?
Hislerini anliyorum ancak 1.5 yıl çok uzun bir zaman. Egosunu şişirme onun
 
Bir müzik,bir koku vb. birşey çağrışım yapmıştır. Normaldir. Geçer.
 
Arada boyle gel gitler olmasi normal. Beyninin oyunu. Bunlara kanip arama sakin. Bir sure sonra geciyor. Bir de youtube da telepatik bag kesme meditasyonu var. Onu yap akliniza geldikce. Aranizdaki bagi koparirsan onu aklindan cikarmayi da basarirsin.
 
Kulağınıza insan eşi olacak adamı anlar. Sanki eskiden tanımış gibi olursun tarzı cümle mi geldi acaba sizde bu hakkı ona verdiniz.
 
Sanırım kimseyi almamışsınız hayatınıza 1.5 yıl süresince. Alsanız da sevememişsiniz. Öyle olunca yarım kaldığını hissettiğiniz ilişkinin öznesini özlemişsiniz. Normal bence. Ha bir şeylere işaret mi orasını bilemiyorum.
 
Back
X