- Konu Sahibi maviisever
-
- #21
Kapıyı aç söyle kadına oğlunun dediklerini arada kalma en azından kapıya gelip dönüp gitmez yazık
Huzur tabii ki daha önemli ama eşimi biliyorum ani tepki alıyor yeni eve çıkıncada huzurlu olmayacak ani verilen kararlar hiçbir zaman seni mutluluğa götürmez çünkü bu ev onun hayaliymiş yıllardır çatı katına ev yapmayı orada oturmayı hayal ediyormuş.. şimdi hangisi daha çok acıtıcı yıllardır hayalini kurduğun yeri bırakmak mı başka yere taşınmak mı? Sizler diyorsunuz onlar aile atsan atılmaz satsan satılmaz yarın bir gün düzelir diye düzeldiği zaman insan ani verdiği karardan pişman olmaz mı? Olur. Tamam evet ben istemiyorum evimi seviyorum ama eşim gerçekten bu saatten sonra hep mutsuz huzursuz olursak tabii ki kabul ederim bilmiyorum kendimi anlatabildim miHuzur mu önemli manzara mı?
Siz de bir tuhafsınız.
Öyle tabii ki bu tip şeyler arada oluyor eşimde aşırı fevri ama tabii bu böyle devam eder ve kötü olunursa kabul ederim sadece ani tepki verip taşıncaz demesi insanın canını sıkıyor bir yılık evliyim neredeyse ve burası ilk evim ve evin her şeyi benim istediğim gibi oldu burada anılarımız çok birde eşin burayı küçüklüğünden beri istiyormuş aşağıda kaldığı zamanlar hayalini kurarmış bu kata daire yapmak o yüzden de istemiyorum insanın hayallerini ani kararla bırakması bana yanlış geliyor ani karar hiçbir zaman mutluluğa götürmez.. benim düşüncelerim böyleEvinizi seviyor olmanızı, ayrılmak istememenizi anlıyorum ama sonuçta eşinizin ailesiyle arası hiçbir zaman iyi olmamış. Eee kazık kadar insanları bu saatten sonra değiştiremezsiniz de. O zaman o evde hiçbir zaman rahat, özgür ve mutlu olamayacaksınız tam anlamıyla. Bu belli değil mi? Huzurunuz, mutluluğunuz, evden daha öncelikli. Valla yerinizde olsam evi değiştirmeyi kesinlikle düşünürüm.
İyi de eşiniz sizden önce de dedesinde kalıyormuş. Yani hiç huzuru yokmuş. Çatı katı evi başka yerden tutar, eğer hayali o ise. Kocanız fevri değil senelerdir yaşadıkları sabrını tüketmiş.Huzur tabii ki daha önemli ama eşimi biliyorum ani tepki alıyor yeni eve çıkıncada huzurlu olmayacak ani verilen kararlar hiçbir zaman seni mutluluğa götürmez çünkü bu ev onun hayaliymiş yıllardır çatı katına ev yapmayı orada oturmayı hayal ediyormuş.. şimdi hangisi daha çok acıtıcı yıllardır hayalini kurduğun yeri bırakmak mı başka yere taşınmak mı? Sizler diyorsunuz onlar aile atsan atılmaz satsan satılmaz yarın bir gün düzelir diye düzeldiği zaman insan ani verdiği karardan pişman olmaz mı? Olur. Tamam evet ben istemiyorum evimi seviyorum ama eşim gerçekten bu saatten sonra hep mutsuz huzursuz olursak tabii ki kabul ederim bilmiyorum kendimi anlatabildim mi
Kim diyor düzelir diye? =)) Diyen arkadaş beni bulsun.Huzur tabii ki daha önemli ama eşimi biliyorum ani tepki alıyor yeni eve çıkıncada huzurlu olmayacak ani verilen kararlar hiçbir zaman seni mutluluğa götürmez çünkü bu ev onun hayaliymiş yıllardır çatı katına ev yapmayı orada oturmayı hayal ediyormuş.. şimdi hangisi daha çok acıtıcı yıllardır hayalini kurduğun yeri bırakmak mı başka yere taşınmak mı? Sizler diyorsunuz onlar aile atsan atılmaz satsan satılmaz yarın bir gün düzelir diye düzeldiği zaman insan ani verdiği karardan pişman olmaz mı? Olur. Tamam evet ben istemiyorum evimi seviyorum ama eşim gerçekten bu saatten sonra hep mutsuz huzursuz olursak tabii ki kabul ederim bilmiyorum kendimi anlatabildim mi
Yani baktığımız zaman öyle hiç evde kalmıyor değilmiş bende tam vakıf değilim eski olaylara ama çokta mükemmel değilmiş bunu biliyorum bizim bu olaylardan sonra düğün olaylarından sonra biraz düzelmişti düğünden sonra hepten düzelmişti babasına iş kurmuştu vakit harcasın diye arkaya tavuklar almıştı babasını seviyor ama erkeklik gurur galiba erkek kafasını bilemiyoruz onları böyle görünce üzülüyorum. Benim dedemde(babamın babası) babamı hiç sevmezdi hep sayardı söverdi hiç babam kendini memnun edemezdi ama sesinide çıkartmazdı yanına gittiğimiz zaman çekinerek bi köşede otururdu. Son iki üç senedir babamı biraz kabullenmeye başlamıştı en azından babam yanında rahatça oturabilirdi ve hiçbir zaman babam ters düşmemişti o öyle yapmasına rağmen babam onu memnun etmeye çalışırdı ve bir sene oldu yanımızda yok vefat etti ve çok kötü bir durum babam bazen anlatıyor keşke daha çok şey yapsaydım diyor halbüki en çok babam yapmıştı ve bu yüzden babasıyla kötü olsun istemiyorum son pişmanlık gerçekten işe yaramıyor ben ilk kez canımdan can olan birini kaybettim bir sene geçmesine rağmen alışamadım hep beni gelinlikle görüp ağladığı zamanlar beni hiç ismimle değilde sosyete olarak çağırdı zamanlar ve yoğum bakımda ruhsuzca yatışı gözümden gitmez allah kimseye yaşatmasın çok kötü bir durum ve eşimde pişmanlıkla yaşasın istemiyorum babasına bir şey olursa eşim gitse taşınsa bir şey kaybetmeyiz ama babasında kalp hastalığı var ya ölürse bir şey olursa o zaman kendisini asla affetmez bu yüzdende taşınmak çare değil evet yine söylüyorum evimi seviyorum ama eşim cidden isterse taşınırım ama bu çözüm değil.. bilmiyorum anlatabiliyor muyumİyi de eşiniz sizden önce de dedesinde kalıyormuş. Yani hiç huzuru yokmuş. Çatı katı evi başka yerden tutar, eğer hayali o ise. Kocanız fevri değil senelerdir yaşadıkları sabrını tüketmiş.
Aynen bende öyle yapıyorum şimdi gelse kapıyı açsam bana eşimi suçlucak kuracağı cümleleri ezbere biliyorum bende duymamazlıktan geliyorum zaten zilimde yok sadece kapıya vuruluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?