meselemi hemen özet geçeyim fazla vakit almamak için. 2011 de kızım dünyaya geldi ama çok şiddetli bir doğum sonrası depresyonu yaşadım bebeği sevmeyi emzirmeyi keyfini çıkarmayı bırakın bebeğe bakamadım bile. günlerce hatta aylarca ağır bir şekilde depresyon geçirdim. bu süreçte hayat tamamen bitti benim için çok zor bir süreç rabbim kimseyi böyle sınamasın. Tedavi vs gördüm 1 sene sonra iyileştim kaldığım yerden devam ettim kızıma hayatıma işime gücüme. kızım büyüdü bir kardeşi olsun çok istiyor her gün konumuz bu aslında benimde içimde çok şey kaldı bir bebeği sevip bakmak emzirmek anneliği yaşamak çok içimde kaldı hala emziren bir anne gördüğümde içim cız eder. Bir bebek yapmak istiyorum açıkcası ama hala ilaçlar kullanıyorum bu süreçte troit kanseri de geçirdim onun da ilaçları var ruhsal ilâçlarım devam ediyor ama anne de olmak istiyorum yeniden. Kafam çok karısık benim yerimde olsanız ne yapardınız fikirlerinize ihityacım var sevgiler