Hassas Bir Konu.

Winnethepooh

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Kasım 2017
1.812
1.100
133
Selam kızlar yine ben.. Gün geçmiyor ki hayatımda bir şeyler yolunda gitsin ama olsun buna da şükür diyip isyan etmemeye gayret gosteriyorum. Belki -umarım yoktur.- aranızda bu tarz süreçler atlatmıs insanlar vardır diye soruyorum çünkü ben gerçekten işin içinden çıkamadım. Çoğunuz biliyorsunuz ben 22 yaşında ve şehir dışında okuyan bir öğrenciyim henüz. Maalesef geçen hafta babamın akciğer kanseri olduğunu öğrendik ki bu benim için çok yıpratıcı bir durum ancak tahmin edersiniz ki annem için çok daha zor. Hayat arkadaşını gözlerinin önünde eriyor. Ancak annem gerçekten abartmış durumda. Ciddi anlamda psikolojisi bozuldu. İyi bir şey dahi yapsak kötü diyor, sürekli ağlıyor, beni sürekli yanında istiyor ama bu aralıkta ablamı nerdeyse hiçe sayıyor ki ablamdan onun evladı ve bu yaptıgını çok yanlış buluyorum. Annemi artık gerçekten durduramıyoruz her yere çildırmıs gibi saldırıyor. Onu az da olsa anlayabiliyorum ama bu durumu bize de kendisine de çok büyük zarar veriyor. Özellikle kendisine. Bir kaç kere psikoloğa gitmesini soyledim uzun uzun konuştum ancak bunu da kabul etmiyor. Yani benim asıl sorum bu durumdan annemi nasıl çıkartabilirim? Çunku yardımcı olmak istiyorum. Onun yanında ağlamıyorum bile olabildiğince dik ve kendinden emin durmaya çalışıyorum ama cidden ona yardımcı olamıyorum. Bu süreçte annem için ne yapabilirim lütfen bana bir akıl verin..
 
Öncelikle geçmiş olsun babana, Allah tez zamanda şifa versin.. :(
Annene çok zor, sana ihtiyacı var. Eğer ortalamanı yükseltip; kendi memleketinde olan bir üniversiteye geçiş yapma şansın varsa; değerlendir bunu.
Yaşı kaç bilmiyorum ama zaten kadınlarda genelde 45-50'li yaşlarda hormonlardan (menopoz) dolayı; anksiyete, kaygı bozuklukları, depresyon vs olabiliyor ve yıllarca sürüyor. Babanın hastalığı ile birlikte tetiklemiş olabilir. Psikolojik tedavi görse; hem kendisi hem ailen için çok iyi olur.
Bir şekilde ikna et canım. İlaçlarla sakinleşir biraz.
 
Sizlerinde annenize onun gücüne ihtiyacınız olduğunu, bunu da psikolog artık hangisiyse beraber gitmeniz gerektiğini söyleyin.
Emrivaki yapın. Randevu aldım diyin.
Bir şekilde ikna etmeniz gerek.
 
Kesinlikle psikoloğa gitmeli yada bu.komek kursları oluyor oradan dikiş nakış biryere yazdırın veya havuz spor salonu varsa oraya kayıt olsun evde durması iyi değil . Rabbim şifa versin
 
Öncelikle geçmiş olsun babana, Allah tez zamanda şifa versin.. :KK43:
Annene çok zor, sana ihtiyacı var. Eğer ortalamanı yükseltip; kendi memleketinde olan bir üniversiteye geçiş yapma şansın varsa; değerlendir bunu.
Yaşı kaç bilmiyorum ama zaten kadınlarda genelde 45-50'li yaşlarda hormonlardan (menopoz) dolayı; anksiyete, kaygı bozuklukları, depresyon vs olabiliyor ve yıllarca sürüyor. Babanın hastalığı ile birlikte tetiklemiş olabilir. Psikolojik tedavi görse; hem kendisi hem ailen için çok iyi olur.
Bir şekilde ikna et canım. İlaçlarla sakinleşir biraz.
Onunla bunu konuştum çok kez. Uzun uzun telkin verdim. Annem henüz 51 yaşında menepoza gireli bir kaç yıl oldu. Ama gerçekten ne yapabilirim bilmiyorum. Aslında bu bencillik mi bilemiyorum ancak annemle olmak açıkcası bana iyi gelmiyor. Çünkü çok üzgünüm fazlasıyla yıkılmış durumdayım ama annemle birlikteyken büyük olan benmişim gibi davranmam gerekiyor. Kendi acımı tamamen unutup annemi iyi etmeli ve aynı zamanda babami moralman yükseltmem gerekiyor. Ama inanın ya yaşımdan ya da bencilliğimden bilemiyorum ama bu beni acayip yıpratıyor. Yapamıyorum..
 
Sizlerinde annenize onun gücüne ihtiyacınız olduğunu, bunu da psikolog artık hangisiyse beraber gitmeniz gerektiğini söyleyin.
Emrivaki yapın. Randevu aldım diyin.
Bir şekilde ikna etmeniz gerek.
Bunu söylediğimde daha çok üzülüyor.. Sende çok kötüsün dimi diyip ağlamaya başlıyor. Inanın ne yapacağımı bilemiyorum
 
Kesinlikle psikoloğa gitmeli yada bu.komek kursları oluyor oradan dikiş nakış biryere yazdırın veya havuz spor salonu varsa oraya kayıt olsun evde durması iyi değil . Rabbim şifa versin
Annem normalde ev hanımı değil ancak işe gitmeyi bıraktı. Sadece babamla ilgilenmek istediğini söyledi, hepimiz buna saygı duyduk ama artık annemi asla evden çıkartamıyoruz. Hayır babanla duracağım önce o iyi olacak diyor başka bir şey demiyor.
 
Onunla bunu konuştum çok kez. Uzun uzun telkin verdim. Annem henüz 51 yaşında menepoza gireli bir kaç yıl oldu. Ama gerçekten ne yapabilirim bilmiyorum. Aslında bu bencillik mi bilemiyorum ancak annemle olmak açıkcası bana iyi gelmiyor. Çünkü çok üzgünüm fazlasıyla yıkılmış durumdayım ama annemle birlikteyken büyük olan benmişim gibi davranmam gerekiyor. Kendi acımı tamamen unutup annemi iyi etmeli ve aynı zamanda babami moralman yükseltmem gerekiyor. Ama inanın ya yaşımdan ya da bencilliğimden bilemiyorum ama bu beni acayip yıpratıyor. Yapamıyorum..
Annenin tam depresyon yaşı maalesef. Bence annen menopoz dönemi ve üzerine babanın da hastalığı eklenince; bunalıma girdi. Ama acilen kendine gelmesi lazım. Allah korusun babana birşey olsa; aileyi kim toparlayacak.
Resmen sen anne, o evlat gibi. Rolleri değişmişsiniz. Sen bencil filan değilsin. Yaşına göre çok olgun ve anlayışlısın hatta.
Baban söylese bir psikoloğa gitmesi gerektiğini; onu dinlemez mi acaba.
Ailecek anlaşıp, bir şekilde ikna edin.
 
Annenin tam depresyon yaşı maalesef. Bence annen menopoz dönemi ve üzerine babanın da hastalığı eklenince; bunalıma girdi. Ama acilen kendine gelmesi lazım. Allah korusun babana birşey olsa; aileyi kim toparlayacak.
Resmen sen anne, o evlat gibi. Rolleri değişmişsiniz. Sen bencil filan değilsin. Yaşına göre çok olgun ve anlayışlısın hatta.
Baban söylese bir psikoloğa gitmesi gerektiğini; onu dinlemez mi acaba.
Ailecek anlaşıp, bir şekilde ikna edin.
Maalesef babamında psikolojisi hiç yerinde değil. Aslına bakarsanız babam enteresan bir şekilde Allah'a çok şükür hasta gibi bile değil. Ancak o da sadece ölümden bahsediyor, tedavi olmak istemediğini söylüyor. Durup durup vakit geldi artık diyor. Yani o da şu an durup anneme psikoloğa gitmelisin diyecek durum da değil çünkü o da iyi değil. Bir yandan babamı tedsviye ikna edip kanserin ölüm demek olmadığını anlatmaya çalısıyorum bir yandan annemi toparlamaya çalışıyorum. Haftaya Istanbula okula dönmek zorundayım ve durumda nasıl bırakır giderim bilmiyorum. Inanın düşünemiyorum artık. Çikamıyorum işin içinden
 
Allah Babacıgına Tez zamanda şifa versin gerçekten çok zor Anneni aslında anlayabiliyorum için için kendini yıpratıyordur zor bi psikoloji Allah hiçkimseye çaresiz hastalık vermesin ne yaparsa yapsın bence görmezden gelin eger yardım alabiliyorsa alsın sizlerin psikolojisi okadar önemli ki
 
Olaylar karşısında hepimiz aynı dirayeti gösteremiyoruz maalesef. Herkes yeterince güçlü kalamıyor. ‘Bizim de sana ihtiyacımız var lütfen biraz sakinleş’ diyebilirsiniz. Bırakın ağlasın, üzülsün rahatça, hiç üstüne gitmeyin. Psikoonkoloji servisinden randevu alın önce babanız bir görüşsün, tedavi sürecine girsin, çünkü aciliyeti olan bu öncelikle, sonrasına bakılır.
 
Allah Babacıgına Tez zamanda şifa versin gerçekten çok zor Anneni aslında anlayabiliyorum için için kendini yıpratıyordur zor bi psikoloji Allah hiçkimseye çaresiz hastalık vermesin ne yaparsa yapsın bence görmezden gelin eger yardım alabiliyorsa alsın sizlerin psikolojisi okadar önemli ki
Maalesef görmezden gelinebilecek gibi değil. Sürekli bağırıyor sürekli ağlıyor. Biz yanında ağlarsak daha da kötü oluyor. Ağlamasak içinize atıyorsunuz diyip ağlamaya baslıyor. Sürekli internette bir şeyler okuyup bunlara bel bağlıyor ve olmayacağını ogrenince daha fazla yıkılıyor. İnanın toparlayamıyorum
 
Olaylar karşısında hepimiz aynı dirayeti gösteremiyoruz maalesef. Herkes yeterince güçlü kalamıyor. ‘Bizim de sana ihtiyacımız var lütfen biraz sakinleş’ diyebilirsiniz. Bırakın ağlasın, üzülsün rahatça, hiç üstüne gitmeyin. Psikoonkoloji servisinden randevu alın önce babanız bir görüşsün, tedavi sürecine girsin, çünkü aciliyeti olan bu öncelikle, sonrasına bakılır.
Maalesef babamda gitmiyor.. Tedaviyi de reddediyor. Babama üzüldüğümüzü biraz belli edince tedaviyr yanaşıyor ancak annem farkında olmadan babamı da bunaltıyor. Asla bir şeylere karar vermesine izin vermiyor her şeyo kontrol altında tutmaya çalısıyor. Her sey onun kontrolünde ve düzgün ilerlesin istiyor. Ama babam bu durumdan bunalıyor.. Zarar verdiğini soylediğim de annem daha çok deliye dönüyor
 
Maalesef babamda gitmiyor.. Tedaviyi de reddediyor. Babama üzüldüğümüzü biraz belli edince tedaviyr yanaşıyor ancak annem farkında olmadan babamı da bunaltıyor. Asla bir şeylere karar vermesine izin vermiyor her şeyo kontrol altında tutmaya çalısıyor. Her sey onun kontrolünde ve düzgün ilerlesin istiyor. Ama babam bu durumdan bunalıyor.. Zarar verdiğini soylediğim de annem daha çok deliye dönüyor

Anlıyorum, annenizin işleri zorlaştırdığı çok açık. Bu karar verme sürecini doktor-psikolog görüşmesiyle yapsanız iyi olur. Şu durumda kontrolü sizin ve ablanızın ele alması gerekiyor, hatta annenizle biraz ciddi ve sert bi konuşma yapın. Kontrolü ele alın, doktor randevularını alın ve uygulamaya koyun. Bu şekilde vakit kaybetmeyin. Şuan öncelik anneniz değil zaten o yüzden biraz görmezden geleceksiniz onu ve bunlar çatışmaları getirecek elbette ama kararlılığınızı koruyun. Şuan tek öncelik var, babanızın tedaviye ikna olması ve bir tedavi planının çıkarılması hemen. Hedefe kitlenin.
 
Maalesef babamda gitmiyor.. Tedaviyi de reddediyor. Babama üzüldüğümüzü biraz belli edince tedaviyr yanaşıyor ancak annem farkında olmadan babamı da bunaltıyor. Asla bir şeylere karar vermesine izin vermiyor her şeyo kontrol altında tutmaya çalısıyor. Her sey onun kontrolünde ve düzgün ilerlesin istiyor. Ama babam bu durumdan bunalıyor.. Zarar verdiğini soylediğim de annem daha çok deliye dönüyor
Vardır ya bir tabir, kendine gelmesi için tokat atın mecazi anlamda.
Ondan kuvvetli bağırın, duygu durumlarına kanmayın ve sert bir şekilde herşeyi açık açık söyleyin. Belki kendine gelmesini sağlar.
Sanırım şokta ikisi de. Allah şifa versin babanıza..
 
Back
X