hasta kızımı evde bırakıp işe gelmek..

 
çok geçmiş olsun canım sana da. Boşver bekleme kimseden birşey. Biz doğurduk biz büyütücez. Tabi kesinlikle babasını kasdetmiyorum ama anne gibi olamadıkları muhakkak

ayne doğru canım anne gibi olmuyor baba. aklım akmıyor nasıl kıydı. o çocuk ona sarılıp gitmicem diye ağlıyor nasıl vicdan bu. öyle sinirlerim bozukki çıldırcam açıcam telefonu ağzıma geleni saycam
 
anne olmak ne kadar zor değil mi,hele de bazı zamanlarda çalışan anne olmak...kızınıza çok geçmiş olsun,Rabbim şifa versin.
 

çalışan bir anne olarak bu güzel düşünceleriniz için teşekkür etmek istiyorum..bu sözleriniz konuyu açan arkadaşımıza çok moral olmuştur eminim.evet hastalık zamanlarında oldukça zonlanıyoruz ama yinede geçici zamanlar bunlar...
 
Bence sinirle hareket etme. Ağzına geleni saysan değişecek mi bence hayır. Ama daha iyi bir zamanda geniş geniş anlat bu hareketin baan çok koydu incindim dersin. Oda anlar ozaman şimdi yanlış zamanlama olur. Evliliğini yıpratma bunlarla. sakin ama akıllı hareket et...
 

bırak boşver tartışıpta sinirlerini daha çok harap etme,bu erkek milleti odun oldukları için babalıktanda bi haberler ...
 

kendimi sabahtan beri çökmüş hissediyordum ama yazını okuyunca moral oldu,kendimle gurur duydum :) teşekkür ederim
 

 
 

Her iki arkadaşında çocukları için geçmiş olsun diyorum.
Yanlız size daha çok üzüldüm.
Biz çocuk hastalandığında dönüşümlü izin alıyoruz.
Ağır seyreden ilk iki gün ben,sonrasında eşim.
O durumda nasıl vicdanları razı oldu çocuğu kreşe göndermeye.
Allah yardımcınız olsun ne diyim.
 
Çalışmak hem anne hemde çocuk için çok zor.Kendimden bilirim annem çalışıyordu kardeşimle biz koca evde yemek ısıtıyor,ev işi yapıyorduk
 
Çalışmak hem anne hemde çocuk için çok zor.Kendimden bilirim annem çalışıyordu kardeşimle biz koca evde yemek ısıtıyor,ev işi yapıyorduk

anneniz siz kaç yaşındayken çalışıyordu,bu durum sizi çok yıprattı mı ileriki yaşlarınızda sorunlar yaşadınız mı,yani bir çocugu annesinin çalışması derinden etkliliyor mu? yoksa unutulup gidiyor mu bu zor günler ?annenize çok kızıyormuydunuz?
 

bana sormadınız tabi ama okuyunca bende cevaplamak ıstedım..:)
Benım annemde calısıyordu kucukken. ben anneme cok sıkı sarılırdım kı sabah kollarımı acıp gıdemeyecek sanırdım.
gıtmedıgı zaman sevınırdım felan. o zamankı kucucuk aklınla kızıyosun ozluyorsun ama sonradan unutulup gıdıyor benım fıkrım.
sonrasındada bız annemle ayrı yasamak zorunda kaldık. ama o surece kadar aklım ermeye basladıgı zaman
kızmıyordum. arkadaslarımın annelerı ev hanımıydı benım annem calısıyor felan diyince hava felan atıyordum cocuk aklı :)))
ama ılerkı yaslarda sorun yasanıcak bısey degıl bu.
cunku bır arkadasında dedıgı gıbı onemlı olan kalıtelı zaman gecırmek.
Mesela ılerde bı sohbette sız benım kızımda boyle yada şöyleydı kucukken dıyebıleceksınız.
ben evde degıldım goremedım demeyeceksınız. cunku kızınıza yeterlı sevgıyı yeterlı zamanı ayırabıldıkten sonra
ınanın sorun olmuyor. herkesın mecburıyetlerı var maddıyat gecım derdı sonucta sızde yavrunuza ımkan saglayabılmek ıcın ayaktasınız.
sımdı calısmasanız durumunuz kotu olsa kızınız bısey ıstedıgınde alamamak canınızı yakar.
onun ıcın cabaladıgınızı bılın ve onun ıcın guclu oldugunuzu unutmayın.
sevgıler.. kızınızı opun yerıme
 

çok teşekkür ederim,su serptiniz yüreğime,en büyük korkum kızımın bu ayrılıklardan etkilenip psikolojisinin bozulması ve ileri yaşlarında sorunlu olmasıydı..yavrum için çalışıyorum istediklerini almak,ona çok daha güzel bir gelecek vermek için...umarım anlar büyüyünce ve bana hak verir..
 
Çok geçmiş olsun,Allah şifalar versin kuzucuğunuza.Neyse ki emin ellerde,anneannesinin kucağında..
 

Ne demek ıcınızı ferah tutun.dogrusu bu cunku. sızde mecbur olmasanız kızınızla olursunuz.
ama suankı gecım kosullarında kızınızın gelecegı ıcın calısmak daha mantıklı.
hayır bozulmaz sız ona gereklı zamanı gereklı anne kız ılıskısını verdıgınız surece bozulmaz kı bunu yaptıgınızı dusunuyorum :))
butun gun evde olsanız kızınıza verımlı zaman ayırmasanız ınanın genede hıc anlamı olmazdı.
teyzemde calısıyor mesela muhendıs ananem bakıyordu okula gıdene kadar kuzenıme.
ınanın o kadar kalıtelı zaman gecırıyolardıkı suan 10 yasında ve hıc bır soruNlulugu yok.
bende aynı sekılde.

 
Ben uzun süreli izin aldığımda evde çocuklarımla daha çok ama çalıştığım kadar da güzel zaman geçirmediğimizi farkettim.
Çünkü o zaman bütün dakikalarım çocuklarımındı.
Çalışırken, eksiklik ve özlem duyuyorum çocuklarıma.
Sanırım biraz da vicdan azabı çekiyordum.
O yüzden eve adımı attığım dakika, çocuklarıma bu ayrı geçen zamanı nasıl telafi edebilirim derdine düşüp, onları mutlu etmek, kendilerini iyi hissettirmek, gelişimlerine katkıda bulunmak, onları ne kadar çok sevdiğimi hissettirmek için elimden geleni yapıyorum.
Ne kadar yorgun ve sıkıntılı olursam olayım. Mutlaka işten kalan tüm vaktimi onlara ayırıyorum.
Çalışan anne ya da evhanımı.
Bence önemli olan çocukların ne kadar değerli olduklarını hissetmeleri.
Donatan bir annelerinin olmaları.
Yoksa fazladan 8 saat onların yanında olmalarının pek de bir manası yok..
 
ay içim daraldı yine. benim de çalışan anne olmama az kaldı. 9 aydır 24 saatimi oğlumla geçiriyorum. ona o kadar çok alıştım ki nasıl ayrılıcam bilemiyorum. herkese o bensiz nasıl durucak, durmaz ki deyip duruyorum ama asıl ben onsuz nasıl durucam derdim o. gece bile koyun koyuna yatıyoruz. herkes alıştırma diyo ama ben o istediği için değil kendim istediğim için onunla yatıyorum. çok zor olacak çok
arkadaşım sana da çok geçmiş olsun. yapacak bişey yok, söyleyecek bişey de... anneliğin cilveleri işte. iyileşsin de gerisi önemli değil.
 

ben de cevaplamak istedim. benim annem de çalışıyordu. bize babaannem baktı. hafızamda kesinlikle annemin bizi bırakıp gittiğine, terkedilmiş hissettiğime falan dair hiç bir şey yok. nokta kadar bişey bile hatırlamıyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…