- 23 Ocak 2016
- 34.586
- 50.555
- 598
Tıklayıp bakabilirsiniz benden ağır yaşayan olmamıştır derim hepGüncelleme 18 Mayıs 2021: Doktorumu çok ama çok seviyorum iyi ki sen varsın Okan Ufuk İpek iyi ki Allahım seni karşıma çıkarmış; derdimle dertlenen, doktordan çok bir arkadaşça yaklaşan sanki aileden biriymiş gibi davranan kimi zaman keyifle sohbet ettiğim benim bugünlere gelmeme yardımcı olan ilk başta Allahıma şükür sonra da doktoruma şükranlarımı sunuyorum.
Panikatak, anksiyete, depresyon, okb faydalı kitaplar
Bu hastalıkları yaşamış biri olarak okuduğum ve faydasını gördüğüm kitapları burada paylaşacağım. Terapi alma imkanı olmayanların okumasını tavsiye ettiğim terapistimin anlattığı çoğu şeylerin bu kitaplarda yer alıyor. Fayda görmemizi ve hayata daha anlamlı bakabilmemizi temenni ediyorum. 😊www.kadinlarkulubu.com
Ekim 2019'dan itibaren her ay gitmiş olduğum terapiye gitme sıklığımı 2 ay gibi bir süreye çektik şuan hem terapilerle hem doktorumun önermiş olduğu kitaplarla ve ilaç desteği ile ilk zamanlarıma göre çok daha iyiyim.
Yaşadıklarım
Benim gibi yaşayanlar var mıdır diye konuyu açıyorum. Belki aynı durumda olan arkadaşlar yazar ve birbirimize destek oluruz.
Sekiz sene önce panikatak hastalığına yakalandım. Ama ilk belirtiler bulantı, istifra olarak başladığı için bunun bir panikatak olduğunu bilmiyordum. Günlerce birşey yiyemedim. Artık ailem mide kanseri olmamdan korkuyordu. Randevu aldık ve endoskopi oldum sonucum temiz çıktı. Doktor bize psikolojik olabileceğini söyledi. Daha sonra psikiyatriye randevu aldık doktor 2 tane ilaç yazdı ve ben bir müddet sonra yemek yemeye eski yaşantıma dönmeye başladım. Ne kadar sonra nüksetti ilaçlarımı bırakmış miydim uzun zaman geçtiği için üzerinden tam hatırlamıyorum. Yine birgün kolum uyuşmaya başladı öyle bir uyuştu ki kalp krizi geçirdiğime kendimi inandırmıştım. Kalp atışım öyle bir hızlandı ki hemen ailemden bikaç kişiyle birlikte acile koştuk. Kalp EKG si çekildi temiz çıktı bir serum taktılar daha sonra eve geldim. Kardiyolojiye randevu aldım. Dr odasında ultrasonografi ile kalbime baktı sadece kalp kapağında biraz kalınlaşma var dedi. Psikolojik olduğunu söyledi. Artık yine psikiyatriye gitme zamanı geldi. Durumu psikiyatriste anlattım. Paxera 10 mg ile başladık 6 ay kullandım ve bu hastalığı atlattım ilacı da bıraktım çok iyiydim. Bir dönem sonra yine nüksetti tabi yine aynı ilaçla devam ettik ve hayatımı o şekilde idame ettirdim. Tabi panikatak teşhisi konulana kadar sayısız kan tahlilleri emar tomografi sürekli vücudumda bişey var bulamıyorlar diye diye tüm branşların kapısını çaldım. Çok acillere taşındık birşey var ve bulamıyorlar. Tahliller çok şükür ki temiz çıkıyordu. Öyle böyle bir 4 seneyi geçirdim anksiyete henüz o zaman yoktu sadece panikatak vardı. Bu geçmiş zaman içerisinde evliyim ve çocuk düşünmediğimiz için ilaç kullandım. Yine panikataklarımın çoğalması sebebiyle randevu aldım. Duxet adlı ilaca başladı doktor ve iyiydim. 5 hafta sonra adetim gecikti ve doktoru arayıp ilaç geciktirmiş olabilir mi diye sordum. O ilacın geciktirme yapmayacağını ve hemen bir test yapmamı söyledi ben derhal test yaptım hamileyim doktorla yine telefonla irtibata geçtim. Doktora ya bebeğim sakat olursa ben ilaç kullandım dedim doktor korkmamam gerektiğini ilk 5 6 hafta ilacın bebeği çok etkilemediğini ve hemen ilacı bırakmamı söyledi. Evet bıraktım gayet iyiydim ama eşimle kan uyuşmazlığı nedeniyle bebeğimin kalp atışı durdu ve kürtaj oldum ondan sonra yine ilacıma devam ettim. Çünkü çok kötü olmuştum 2 hafta hep ağladım neden bebeğimi kaybettim diye 7 8 ay sonra ben yine hamile kaldım ve ilacı hemen bıraktım. Hamilelik sürecim boyunca eşim asla ilaç kullanmama izin vermedi ben de çok aşırı kötü olmadım sadece son aylarda doğum stresinden kaynaklı panikataklarım çoğaldı ve evden dışarı lazım olmadıkça çıkmayarak bu dönemi atlattım ve doğumumu sağlıkla gerçekleştirdim. Hastaneden taburcu olduğum gün daha sokak kapısından girerken beni bir ağlama tuttu. Günlerce ağladım benim için çok ağırdı hep ağlıyordum kendime zarar vermekten korkuyordum bebeğime bakıyordum ama ona bakamama korkusu vardı yaklaşık 1 ayı geçik böyle devam etti ve sonunda doktora gittik lohusa depresyonu teşhisi kondu Efex.. 37.5 ile başladık ve 6 hafta sonra benim ağlamalarım azaldı ve düzeldim 1 yıl kadar o kadar iyiydim ki hayattan zevk alıyor gayet mutlu mesut hayatıma devam ediyordum. Devamını yorumda devam edeceğim.
Başınız sağolsun aynen bende o kadar çok fiziksel rahatsızlıklar duyuyorum ki gözlerim çok az gördüğü zamanlar oldu hiçbir problem olmamasına rağmen. Çünkü bi yerde insan beyni kendini kör edebilirmis diye okudum ve onu gördüğümden beri herşey bulaniklasti keşke hiç okumasaydim diyorumeşimi kanserden kaybettikten birkaç yıl sonra bende de başladı bu hastalık. Geçen yıla kadar da bu durumdaydım. En son kulağımın duymadığını iddia ederek doktor doktor gezdim. En son çok iyi bir prof buldum ve ben nazofarenks kanseriyim diyerek gittim. Muayene etti, hiç öyle bir durum yok dedi. emara bile gerek duymadı. Ama kulağım duymuyor dedim ısrarla, işitme testine gönderdi, orada testi yapan doktor, kulağınızın duymadığı sonucuna nasıl vardınız, diğer kulağınızdan daha iyi duyuyor kulağınız dedi. Ama cidden öyle kapatmışım ki kendimi, sağ kulağımla hiçbir şeyi duyamıyordum. Son noktada psikiyatriye gittim ve doktora durumu anlatırken utandığımı ve komik bulduğumu fark ettim. Kendi kendime artık hastalık araştırmayacağıma, görürsem okumayacağıma, bir sorunum olursa en basit şekliyle ele alacağıma söz verdim. Kendime telkinde bulundum. Geçen yıldan beri ara ara yoklasa bile o sese kulak tıkamaya çalışıyorum ve büyük oranda başardım diyebilirim. Bugün yine faranjittim bir haftadır, öksürükten falan boğazım tahriş oldu muhtemelen ve kendimi acaba yemek borusu kanseri miyim diye düşünürken buldum ve hemen toparladım, faranjitim ve boğaz tahrişi sadece işime odaklanmalıyım diyerek telkin ettim. Siz de kendinizi en basiti düşüneceğim diyerek telkin etmeye çalışın. Belki bir nebze işe yarar.
Bütün yazdıklarınızı okudum. Tamamen aynı düşüncelere sahibiz. Birinin bana sen hasta değilsin gayet sağlıklısı demesini bekliyorum hep duymadığımda çıldıracak gibi oluyorum gerçekten çok zor bı durum Allah çekene yardım etsin umarım bende kurtulurum bundan bir an öncePanikatak anksiyete okb depresyon yaşayanlar....
Güncelleme 16 Ekim 2024: Uzun bir müddet aldığım terapi ile hastalığı büyük oranda yensem de duyduğum kötü haberlerden hassas yapım nedeniyle oldukça etkilenmekteyim bu sebeple ara ara anksiyete yoklamakta...www.kadinlarkulubu.com
Tıklayın bakın neler yaşamışım yalnız değilsiniz geçer korkmayın
Bana dediler de ne oldu ben inanmadım ki kesin bir şey var bulamıyorlar diyordum ailem bıkmıştı her sabah doktora gitmemden psikiyatriye başvurun ilaç da iyi gelmiyor olabilir imkanınız var ise terapi alın yoksa kendi kendine geçmiyorBütün yazdıklarınızı okudum. Tamamen aynı düşüncelere sahibiz. Birinin bana sen hasta değilsin gayet sağlıklısı demesini bekliyorum hep duymadığımda çıldıracak gibi oluyorum gerçekten çok zor bı durum Allah çekene yardım etsin umarım bende kurtulurum bundan bir an önce
Asla bakmayın. Mikropmuş gibi kaçmanız lazım o konulardan, ortamlardan. Girersek avlanırız. Çünkü bu bizim zaafımız.Çok teşekkür ederim bende şimdilik internetten bakma konusunda kendimi sınırlıyorum ama Instagram'da gezerken bile önüme hep hastalıklar çıkıyor. Sanırım orayı da kapatmam lazım artik
O öyle olmuyor işte bedenınızde çeşitli agrılar olunca oturup bı bahcede havaya bakayım dıyemıyorsunuz bunlar sonrası .. mesela gecen ay gogsumde bırden kıtle cıktı hadı bakalım cık bahcede dolaş gecsın. Gıttım psıkolojık olabılır bırden korktun yada uzuldunmu dedıler. Sımdıde dıskıda kan goruyorum hersey temız cıkıyor. Hadi bakalım nasıl park bahcede gececek bu.Her ağrı sızıda google'a bakmayı bırakmak bile iyileşmenize yardımcı olur. Hastaneye gitmek yerine park bahçe dolaşın, gökyüzünü seyredin. Ve Allah'tan şifa isteyin
Evet maalesef zaten ortada fiziksel olarak bi belirti olmasa bende kafa yormam bu kadar.O öyle olmuyor işte bedenınızde çeşitli agrılar olunca oturup bı bahcede havaya bakayım dıyemıyorsunuz bunlar sonrası .. mesela gecen ay gogsumde bırden kıtle cıktı hadı bakalım cık bahcede dolaş gecsın. Gıttım psıkolojık olabılır bırden korktun yada uzuldunmu dedıler. Sımdıde dıskıda kan goruyorum hersey temız cıkıyor. Hadi bakalım nasıl park bahcede gececek bu.
Bence bizim yaşadıgımızı bizden başkası anlamıyor
Karsıdan hersey cok basıt gorunuyor
Tamamen aynıyız bulunduğum ortamda değilim hiçbir şeyden zevk almıyorum mutlu değilim hep bi bulantım var midemi rahatsız ettim düşünmekten ve artık çok yoruldumMerhaba, sanki beni anlatmışsınız.
Bende 1 sene önce dış gebelik geçirdim o günden beri hastalık hastasıyım. Önceden doktora gitmeyen ilaç bile içmeyen ben defalarca doktora gittim kan verdim. Geçen seneye göre bir tık daha iyi olsamda bazen yokluyor tam geçmedi. İlk kalp çarpıntısı ve kafamın uyuşmasıyla başladı. Kaç kez Ekg çektirdim, efor testine girdim kan verdim bilmiyorum. Sonra akciğerime taktım, ayda 2 kere ciğerlerime baktırdım röntgenle. Sonra ayda 2 kere regl olsun heme kadın doğumcuya gittim. Sonra koltuk altımda sertlik vardı onun için gittim genel cerraha ultrasonla bakıldı ter bezi iltihabı dedi.
Şuanda da mideme taktım. Bazen ishal bazen kabız oluyorum. Bazen midem yanıyor, bazen karnım şişiyor ama kendimi tutup doktora gitmiyorum,boğazıma bakıyorum hep şişlik var mı diye eşim sürekli çek elini diyor bana kızıyor ama üzüldüğü için birşey demiyor yinede
Tuvaletten çıkınca sürekli seninde öyle oluyor mu diye soruyorum eğer bende de oluyor diyorsa rahatlıyorum. Kaç doktor dedi İnternete bakma kendini inceleme diye ama bir olumsuz haber alayım yada bir yerim ağrısın bütün enerjim gidiyor sanki bulunduğum ortamda yokum, rüyalarımda bile hastane, kan vs görüyorum
Kafamı başka şeye yoğunlaştırmaya çalışıyorum ama hala çarpıntım ve iç sıkıntım geçmiş değil
Maalesef çok stresli bi hayatım var zaten birde üstüne bu yaşamaktan bile usandım artikBen de babam kanser olduktan sonra boyle oldum. Babamda gec kalmislik uzuntusunu cok yasadim.
Ya bizde de aynisi olursa diye panik oluyorum arada.
Hastaliklara ve belirtilere kesinlikle bakmamak lazim bir de,insanin onune dusuyor tabi,goruyoruz. Kapatin hemen.
Ben bunun da bir hastalik oldugunun farkindayim ve kendime engel olmak icin keyfi ugras buluyorum.
Film izleme ,kitap okuma mesela borsa ile ilgilenme benim ilgi alanim.
Grup fikri çok mantıklı ya kurarsanız beni de alın lütfenBen de böyleyim.Fibromilyaji ve ibs var bende. dışkıda kan gören arkadaş ibs kaynaklı olabilir.Allahın cezası hastalıklar hepsi de stres ve üzüntü,çok düşünme kaynaklı ve hayatımı çok etkiliyor.Her gün bir yerim ağrıyor.Acaba kötü bir hastalık mı var diye kafayı yiyorum bazen.Bi grup kursak da dertleşsek anca biz anlarız halimizden
Siz bensinizMerhaba, sanki beni anlatmışsınız.
Bende 1 sene önce dış gebelik geçirdim o günden beri hastalık hastasıyım. Önceden doktora gitmeyen ilaç bile içmeyen ben defalarca doktora gittim kan verdim. Geçen seneye göre bir tık daha iyi olsamda bazen yokluyor tam geçmedi. İlk kalp çarpıntısı ve kafamın uyuşmasıyla başladı. Kaç kez Ekg çektirdim, efor testine girdim kan verdim bilmiyorum. Sonra akciğerime taktım, ayda 2 kere ciğerlerime baktırdım röntgenle. Sonra ayda 2 kere regl olsun heme kadın doğumcuya gittim. Sonra koltuk altımda sertlik vardı onun için gittim genel cerraha ultrasonla bakıldı ter bezi iltihabı dedi.
Şuanda da mideme taktım. Bazen ishal bazen kabız oluyorum. Bazen midem yanıyor, bazen karnım şişiyor ama kendimi tutup doktora gitmiyorum,boğazıma bakıyorum hep şişlik var mı diye eşim sürekli çek elini diyor bana kızıyor ama üzüldüğü için birşey demiyor yinede
Tuvaletten çıkınca sürekli seninde öyle oluyor mu diye soruyorum eğer bende de oluyor diyorsa rahatlıyorum. Kaç doktor dedi İnternete bakma kendini inceleme diye ama bir olumsuz haber alayım yada bir yerim ağrısın bütün enerjim gidiyor sanki bulunduğum ortamda yokum, rüyalarımda bile hastane, kan vs görüyorum
Kafamı başka şeye yoğunlaştırmaya çalışıyorum ama hala çarpıntım ve iç sıkıntım geçmiş değil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?