Hastayım, Umutsuzum ama Eşimi çok seviyorum...

Daha evvel iki buçuk yıl antidepresan kullanan birisi olarak yazıyorum içini rahat tut.
Antidepresanlar sakinleştirici değil tedavi edici ilaçlar.
Zaten ilacın etkilerini iki aydan sonra yavaş yavaş hissedeceksin.
Kendine biraz zaman ver mutlaka faydasını göreceksin inan.Sadece biraz daha sabır.
Emin ol ilaçlar etkileşimini göstermeye başladığında önceden nasıl yaşıyormuşum diyeceksin.
Unutma ilaç bıçak değil ki kessin atsın yavaş yavaş rahatlayacaksın.

Çok teşekkür ederim. Acaba farklı bir ilaca mı geçsem diye düşünmedim değil. Bir dönem Lu...l kullanmıştım sanki o daha iyi gelmişti. Se...ctra başladım çok ağır geldi. Bilemiyorum...

Birde öğrenmek istediğim şu 2,5 yıl sonunda gerçekten faydalı olduğunu hissettiniz mi ilaçların? Sevgiler...
 
Kendimi o kadar umutsuz hissediyorum ki şu anda...

Sanki tüm dünya yıkıldı bende altında kaldım. Ben Obsesifim hem de baya baya. Bir konuyu saatlerce, günlerce, aylarca ve hatta yıllarca düşünebiliyorum sanki kafamın içinde bir değirmen dönüyor. 3 yıllık evliyim. Ailemin aldıkları yüklü miktarda borcun üzerine yatmaları evliliğimi çok yordu. Bu durum takıntılarımı da tetikledi.

Eşimle bazı tartışmalarımız olmuştu ailesi yüzünden o dönemlerde bana söylediklerini unutamıyorum hepsi tekrar tekrar aklıma geliyor. Onu çok seviyorum ama çokta anlayışlı sayılmaz aslına bakarsanız. C.....x kullanıyorum 20 mg lık.

Uzun zaman önce bana söz vermişti tatile çıkacaktık 3 yıldır ilk defa. Konu açılınca ne gerek var tarzında konuştu zaten kaç gündür aklımı kemiren düşünceler canımın sıkılmasıyla patlak verdi. Oda idare etmediği için ortalık karıştı.

Çok mutsuzum, eşimin yaşadıklarımızı yorumlama tarzı beni umutsuzluğa sürüklüyor. Yorgunum ve çok kırgınım...

Yıllardır uuğraşıyorum okb ile, aşamadım belki ama onunla yaşamayı da öğrendim. Kafamın birşeye takıldığını anladığım zamanlarda hemen ilgimi baska seye yöneltiyorum. Eğer yürürken daldığımı hissettiysem, ne yaparsam yapayım aklımdakinden kurtulamıyorsam, arkadaşımı vs arıyorum kafamı dağıtıyorum.

Bir de hayatımda sorun yaratan insan istemiyorum. Misal sorun yaratan kişi babam bile olsa, hayatımdan cıkaramıyorsam iletişimimi minimuma indiriyorum. Görmüyorum, duymuyorum, sorun yaratmasına izin vermiyorum.

Birilerinin beni anlamasını beklemiyorum. Örneğin amirimin izin günlerimi düzenlemesini beklemek yerine izin formumu cıkarıp önüne koyuyorum. Durum değerendirmesini daha sonra yapmaya calısıyorum.

BU hastalık icin ciprlx cok hafif, doktor kontrolünde kullanıyorsun değil mi? Anladığım kadarıyla sen sadece ilaçtan medet umuyorsun. Tek başına seni uyuşturmaktan başka hicbir işe yaramaz, bireysel gayret sart bu hastalıkta.

Akşama kadar dert icinde oturursan aşamazsın, kafanı dağıtman, kendine meşgale bulman, sorunlarını ertelemeden halletmen lazım.

Eşin eğer tatil organize etmiyorsa, plan yap önüne koy uygulasın. Şunu da göz ardı etme, bir okb ile yaşamak zordur. Eşini de anlamaya calıs.
 
Peki sizin yaşadığınız OKB kesin teşhis değil de başka bir rahatsızlığın belirtisi olabilir mi? Bazen farklı psikolojik rahatsızlıklar sonucunda sadece OKB belirtileri ortaya çıkıyor ve ilaç tedavisi buna göre yapılıyor. İlacın işe yaramamasının sebebi bu olabilir diye düşünüyorum. Mesela bende sosyal anksiyete bozukluğu var. Bazen rahatsız edecek düzeyde takıntılarım da oluyor ama bu benim hastalığımın bir yan ürünü. tedavi olurken oda kayboldu, halbuki dr. onunla ilgili hiç bir şey söylememiştim.
 
Çok teşekkür ederim. Acaba farklı bir ilaca mı geçsem diye düşünmedim değil. Bir dönem Lu...l kullanmıştım sanki o daha iyi gelmişti. Se...ctra başladım çok ağır geldi. Bilemiyorum...

Birde öğrenmek istediğim şu 2,5 yıl sonunda gerçekten faydalı olduğunu hissettiniz mi ilaçların? Sevgiler...



Size şöyle cevab vereyim.
Kendi içimde nekadar proplemli olduğumu ilaçlar tedavi özelliğini gösterince anladım.
Öz güvenim arttı.
Kullanığınız ilaçlar hayatınızdaki olumsuzlukları yok etmeyecek sadece sizin algılayışınızı değişecek.
Önceden ya siyah vardı ya beyaz şimdi hayatta grininde varlığını biliyorum.
Unutmayın bakış açınız değişecek kendinize zulm etmeyecek hırpalamayacaksınız inşallah.
 
Peki sizin yaşadığınız OKB kesin teşhis değil de başka bir rahatsızlığın belirtisi olabilir mi? Bazen farklı psikolojik rahatsızlıklar sonucunda sadece OKB belirtileri ortaya çıkıyor ve ilaç tedavisi buna göre yapılıyor. İlacın işe yaramamasının sebebi bu olabilir diye düşünüyorum. Mesela bende sosyal anksiyete bozukluğu var. Bazen rahatsız edecek düzeyde takıntılarım da oluyor ama bu benim hastalığımın bir yan ürünü. tedavi olurken oda kayboldu, halbuki dr. onunla ilgili hiç bir şey söylememiştim.

Evet canım okb' yim. Çok takıntılıyım bu durum bilhassa son zamanlarda günlük aktivitelerimi yerine getirmeme bile mani olmaya başladı. Uyuduğum zamanlar hariç sürekli aynı şeyleri düşünüyorum. Kafamın için bir değirmen var sanki sürekli dönüyor. Çok yorgunum...
 
Size şöyle cevab vereyim.
Kendi içimde nekadar proplemli olduğumu ilaçlar tedavi özelliğini gösterince anladım.
Öz güvenim arttı.
Kullanığınız ilaçlar hayatınızdaki olumsuzlukları yok etmeyecek sadece sizin algılayışınızı değişecek.
Önceden ya siyah vardı ya beyaz şimdi hayatta grininde varlığını biliyorum.
Unutmayın bakış açınız değişecek kendinize zulm etmeyecek hırpalamayacaksınız inşallah.

Öyle olmasını ümit ediyorum. Çok yoruldum gerçekten...
 
Yıllardır uuğraşıyorum okb ile, aşamadım belki ama onunla yaşamayı da öğrendim. Kafamın birşeye takıldığını anladığım zamanlarda hemen ilgimi baska seye yöneltiyorum. Eğer yürürken daldığımı hissettiysem, ne yaparsam yapayım aklımdakinden kurtulamıyorsam, arkadaşımı vs arıyorum kafamı dağıtıyorum.

Bir de hayatımda sorun yaratan insan istemiyorum. Misal sorun yaratan kişi babam bile olsa, hayatımdan cıkaramıyorsam iletişimimi minimuma indiriyorum. Görmüyorum, duymuyorum, sorun yaratmasına izin vermiyorum.

Birilerinin beni anlamasını beklemiyorum. Örneğin amirimin izin günlerimi düzenlemesini beklemek yerine izin formumu cıkarıp önüne koyuyorum. Durum değerendirmesini daha sonra yapmaya calısıyorum.

BU hastalık icin ciprlx cok hafif, doktor kontrolünde kullanıyorsun değil mi? Anladığım kadarıyla sen sadece ilaçtan medet umuyorsun. Tek başına seni uyuşturmaktan başka hicbir işe yaramaz, bireysel gayret sart bu hastalıkta.

Akşama kadar dert icinde oturursan aşamazsın, kafanı dağıtman, kendine meşgale bulman, sorunlarını ertelemeden halletmen lazım.

Eşin eğer tatil organize etmiyorsa, plan yap önüne koy uygulasın. Şunu da göz ardı etme, bir okb ile yaşamak zordur. Eşini de anlamaya calıs.

Söylediklerini yapabiliyor olman çok güzel. Evet obsesif birisiyle yaşamak zor belki ama eşimin lüzumsuz inadıyla uğraşmak bence daha da zor. Hayatında problem çıkartan insanlar kendi öz ailense, eşinde bazı haksızlıklara bizzat şahit olmasına rağmen hem kendisi görmezden geliyor hem de senin aynı şekilde hareket etmeni bekliyorsa ta taaam gelsin takıntılar...

Canım ben ilaç kullanmamak için kendimle çok mücadele verdim ama artık pes etmiş durumdayım çünkü yoruldum ve sadece rahatlamak istiyorum kısa süreliğine olsa da...

Haksızlığa uğrayan ben, üzülen, düşünen yine ben..

Ben 6. sınıftan beri okb ile uğraşıyorum. Bazen o kadar içime kapanıyorum ki kendi ağırlığımdan içime çöküp kapandığımı hissediyorum. Ailemle yaşadığımız problemler eşime ve onun ailesine çanak tutunca arada kalan, ezilen, yorulan ben oldum.

Şu an çok zor bir dönemdeyim. İlaç belki dinlendirir beni. Çok teşekkür ederim paylaşımın için. Sevgiler...
 
Back
X