Belki dünürcülük oynamak istemiyorlardir. Oğulları evlendi diye neden karşı tarafın ailesini kendi ailesi bilip de telefon açıp dursunlar ki?
Sonuçta ortada samimiyet,sevgi olsa ararlardi. Sadece isteme zamanı -ortak paydada bulusulmak için bir araya gelmis- insan topluluğu. Onda da belki ki bağ kuramamislar ki şimdi iletişimleri devam etmiyor.
Bunun için kimseye kızmaya hakkınız yok. Ayrıca ben nişanlansam , ablamın eşinin ailesi aramasa bana ne yani, çok da umrum olan bri şey değil. Eminim ailem de hiç takılmazlar.
Aynı şekilde Allah korusun ben şeker hastasi olsam yine (en samimi duygumla söylüyorum) asla bir teelfon beklemezdim, ailem de beklemezler. Cunku yani ablamın eşinin annesi beni arayıp geçmiş olsun dese neee,demese ne.
Babanın yeğeni mesleeisne gelince. Babanin annesi babası olsa yine günül koyar,insanlık halidir diyecegim ama babanın,onların belki de hiç tanışmadığı,merabalaşmadigi yegeni vefat etmiş. Allah sabır versin ,her vefat çevresindekileri uzuyor da bundan babanın kizinin eşinin anne babasına ne?
Gereksiz yere kendinizi doldurmayın. Aileniz de aramasın sormasın onları, bitti gitti...mesele mi yani?
Bence saygısızlık falan değil.
Ayrıca bazı insanlar böyle zamanlarda ne diyeceğini bilemezler. Ben de onlardan biriyim. Hiç konuşamam böyle vefat,hastalık seylerinde. Ne desem boş gelir. Çünkü ben orada göz yaşı döksem de cenazeden çıktığım anda kendi hayatıma bakacağım, gülüp eğlencegim. Ateş düştüğü yeri yakar, o kişinin acısını paylasmama imkan yok. Bir arkadasimin annecigi vefat etti malesef bu sene. Öğrenince cenaze evine gidip kıza sarıldım, bir cümle bile kurmadım. Cenazeye de gittim, bir fasıl da orada sarıldım... Sonrasında ne bir soru sordum ne bir şey..kafası dağılsın diye kucuk bir tatil ayarladım sadece. Yani ne diyeyim ki???
Aynı şekilde hastalık muhabbetine de. Hayatta hasta olan kişiye 'gecmis olsun, neymiş' diye sormam. Aynı şekilde kuzenim ihraç edildi neden ihraç edildin, nasıl para kazanıyorsun,ailen ne dedi falan , asla sormadim . Kaç kere buluştuk, gülüp,tavla oynayıp başka şeylerden - kitaplardan falan konuştuk. İki sene kadar sonra kendi bir gün konusunu açtı, sonra, o açmak istedigi zamanlar konuşmak istediği kadarını konuştuk.
Yani belki de onlar da böyle düşünen insanlardır . Benim babam da benim gibi aynı:) böyle insnalar vardır yani....
Bence kendinizi doldurmayın, zaten kırk yilda bir gidiyormussunuz,gidin keyfinize bakin