hatalıyım çocuklarıma kıyamadım geri döndüm


Niye bu kadar sertsin ki benimle bir sorunun yok ama düşmanca üslup kullanıyorsun.
Ben de farkındayım bugün Ayşe yarın Fatma olacak.Korkum bu.Ama şunu da söyleyim boşanmadan vazgeçeli değişmeye başlamıştı eşim.Evliliği kurtarmaya çalışmak ne demek bilir misin?Biz şu anda onu yapmaya çalışıyoruz.Aşamadığımız neredeyse tek sorunumuz bu kaldı.ha ben bunu da çözdük sanıyordum ta ki onları öyle görünceye dek.Belki de yaşama bakış açımız yetiştirilme şeklimiz farklı ondandır.Birinin kıyafeti sana açık gelir bence normaldir ya da insanlarla sıkı muhabbet kurmak sana göre normaldir dir bana göre değildir gibi. amaaan niye açıklama yapıyorum ki.Sen hazırsın etiketlemeye zaten korkak diye.Ama şu da var ki Ben ne aileler de duydum fedakrlığı bırak eşi ev işine yardım etmiyor ,etek giydirmiyor,yemeğe çıkarmıyor,ailesiyle yılda bir kez görüştürüyor diyenleri...Ama onlar boşanırken cesaretli oluyor alkışlanıyor ben çaba harcıyorum belki yanlış anladım belki çözeriz diyorum çocukları kullanmış oluyorum.Bu nasıl çelişki anlamadım.
İstediini düşün arkadaşım ama yine de üzülmeyi hak etmiyorum ben umarım haklı çıkmazsın.
 

keske yardim edebilsek size, ama sizin durumunuzda esiniz son derece sorumsuz davraniyor.

Sizi hic önemsemeden hala o kadinla görüsüyor,aynini siz yapsaydiniz bir düsünün bakalim neler olurdu.

Ben bu durumlarda herzaman elimdekine kizardim,kadin dediginiz gibi kisiliksiz bir kadin,ama hirsizin hic mi sucu yok?

Esiniz %100 suclu.Bu durumda ya bosanacaksiniz ya da cekeceksiniz.Kimse sizin kötülügünüzü istemez ,ama istediginiz kadar esinizi

koruyun,cocuklar icin deyin,gercek degismiyor.cünkü seceneginiz ya bosanmak ya da cekmek,baska ne yapilabilir ki,burada size göre

olumsuz yazanlar,sunu anlayamiyor; madem sikayetiniz var niye bosanmiyorsunuz,bosan diyene cocuk diyorsunuz,o zaman sikayet

etmekten vazgecip bu durumu kabullenin.cünkü aile birligini sadece siz koruyorsunuz ve bence siz esinizden ayrilmaktan

korkuyorsunuz,onun baska kadinla birlikte olma düsüncesi sizi korkutuyor belki.Karar sizin tabii, ama disardan kendinize keske bir

bakabilseniz ,kendinizi kandirmasaniz.Meslegi olan,hele ki ögretmen olmus birinin ,bunlari cekmesi cok üzücü.Bir toparlanip saglikli düsünün.
 

Evet yorumunuzu hatırlıyorum.Eşim düzelmeye başladı konuyu açarken de yazmıştım.Aylardan sonra ilk defa huzurlu olduğumu da belirttim.İşte şimdi çözmeye çalıştığımız bence en büyük sorun bu kaldı.Ben de farkındayım boşanmayı erteliyor olabilirim belki de .Ama yaşama bakış açısı mı desek bilmiyorum benim kızdığım şey ona normal geliyor onun yaptıkları bana ters geliyor orta yolu bulamadık işte.Kendimi de sorguluyorum bu arada.
O arkadaştan çok eşimi suçladığımı da belirttim zaten.O kadın değil eşim biliyor sıkıntımızı.Aşmaya çalıştığımızı.İşte çaba harcıyor görünüp beni kandırması sorun.Ben zaten yaşadığım şoku yazdım sadece.Objektif göremiyorum belki de olayları.Bilmiyorum ya kafam karışık.Bence de umarım boşanmadığıma pişman olmam.
 
Onlar kikirdeşmeye başladığında neden yanlarına gidip "konu nedir" diye sormuyorsunuz? Ya da hani öğretmenler kikirdeyen çocuklara der ya "neye gülüyorsunuz, bize söyleyin de biz de gülelim" diyerek konuya girmiyorsunuz? O kadının özelliği nedir? Eşiniz neden uzak duramıyor, siz neden haddini bildiremiyorsunuz? Ailecek zaafiyetiniz var sanki.

Bu arada evlilik birliğinin her zaman arkasındayım, lakin o olay tek başına yapılmaz. Nasıl ki tek başımıza evlenmiyorsak tek taraflı fedakarlığın da bir işe yarayacağını sanmam. Arkadaşlar konunuzu okuyan 100 kişiden 99 unun düşündüğünü söylemiş, neden sert buldunuz ki? Gerçekleri duymak zordur. Ama arada bir de olsa duymak lazımdır.
 
Eger gercekten "tek" sorununuz o kadin ise, esinizi karsiniza alin ve bu problemden biktiginizi söyleyin. Bir cok sorununuzu asmisken, bunun da ortadan kalkmasinin herseyi güzellestirecegini söyleyin. Eger bunlari denediyseniz ve esiniz yine o kadinin etkisine kapilip, onunla görüsmeye firsat kolluyorsa, bir diger yöntem, esinizle olan sevginizi kadinin gözüne sokmak ve esinizi de cileden cikarmak olabilir. Mesela onlari yanyana gördügünüzde "neler kaynatiyorsunuz bakalim?" diyerek yanlarina gidin, uzaktan bakip gecip gitmek yerine. Ya da ne bileyim onlara yaklasip "hayatim sana bir sey söyleyecektim, bir saniye bakar misin" deyin, böldügünüz icin de özür dileyin falan. Yaratici konular bulun onlarin iletisimini bölmek icin.

Bunun da bir etkisi olmazsa, herkesin de dedigi gibi esiniz iflah olmayacaktir. O kadin gitse, baskasini bulacaktir. O zaman da gercekten bu sizi cok rahatsiz ediyorsa, bosanin. Cocuklarinizin sizin mutsuzlugunuzun gölgesinde daha da magdur oldugunu unutmayarak, daha kararli olmaya calisin.

Yok sonuc alirsaniz, ne mutlu size.
 
Son düzenleme:

Anlatayım o zaman küçük bir okul ve iyi kötü günler atlattık.Okuldaki huzur da bozulmasın diye sesimi çıkarmadım.Ben o kadın tamamen suçlu demiyorum diyemem.Eşimle çözmeye başlamalıyım diye düşündüm belki de hata ettim.Belki o arkadaş farkına varırdı kendini geri çekerdi bilemem.Benim emin olduğum tek nokta eşim hatalı.Ama bunun farkında değil.Samimiyet kavramının dozu konusunda uyuşamıyoruz nedense.Normallik anlayışlarımız farklı.Yetişme biçimi,çevre ,kültür farklı..Dışardan baksan belki de çoğunuza normal gelecektir samimiyetleri.Ama ben eşiyim aynı ortamdayız .Eşimin anlamadığı bu.Yanlış bir şey yok herkese nasılsa ona da öyleymiş.Ama ben kimsenin bana böyle davranmasına müsaade etmedim uzaklaştırdım bir şekilde.Bir de eşimle neredeyse tek sorunumuz bu kaldı o yüzden bu samimiyet mevzusu yuvayı bozmaya değecek bir şey mi emin değilim.Ben istemiyorum diye mesafeli olmalıydı dediğiniz gibi.Ben de bu konudan şikayetçiyim.Bir şekilde ucu yine değer verme mevzusuna çıkıyor ama evde sorunumuz kalmadı ya o yüzden aldanıyorum galiba.İkilemdeyim şu anda...
 

Doğruları söylemek farklı, doğruları yanlış üslupla söylemek farklı.Her ne kadar birbirimizi tanımıyor da olsak yetişkin insanlarız ve sanal bile olsa iletişim halindeyiz.Düşüncelerini sert şekilde dile getirenlere bu yüzden kızıyorum.
Zaafım yok kimseye karşı.Küçük bir okulda aynı ortamdayız ,yüz yüze bakıyoruz ve bizim sorunumuz illa ki diğerlerine yansıyacak.Gruplaşmalar falan.Ben eşimle konuşarak hallederim sanmıştım ama olmuyor.Konu nedir sorusunu sorduğumda mutlaka okulla ilgili bir şey oluyor o konuda sorun yok da sonuncu olayda kulak kulağa olması canımı sıktı işte.Sebebi ne olursa olsun bana yanlış geldi.
Eşim de bu konu hariç fedakarlık yaptı, son zamanlarda epey düzelmiştik.işte bunun da etkisi var bırakıp gidemememde.
 
Son düzenleme:

işte en güzel cevap.. aynen bozun onları.. kadında yılışıkmış yani.. haddini bilsin ben olsam söylerdim.. hayırdır bu ne samimiyet derdim..
 

Her sorunumuzu aştık, sadece bu kadın mevzusu kaldı demişsiniz.
Peki eşiniz neden size arama mesafe koyacağım diyip de,
sizden gizli saklı yerlerde yani sizin görmeyeceğinizi düşündüğü yerlerde,
yine aynı kadınla samimi şekilde size yakalanıyor?
O zaman ikili oynuyor.
Bu kadın meselesinde böyle davranan adam bilin ki diğer sorunlarda da şu an ikili oynuyor.
Çünkü anladığım kadarıyla karakteri bu.
Düzelmiş olması çok sürmez emin olun, bir yerde yine patlak vereceksiniz.
Gönül ister ki gerçekten düzelmiş olsun, ama sizden giden gittikten sonra düzelse ne fayda?
 
Ben bu kararınıza hak veriyorum.Belki evli değilim belki çocuğum yok ama yine empati yaptığımda sizin gibi düşünüyorum.Çocuklar için doğru bi karar vermiş olabilirsiniz eğer önlerinde şiddetli kavgalar geçmiyorsa.Bence evliliğinizi kurtarmak için bütün yolları deneyin çünkü sizin yuvanız yıkıldığıyla kalacak ve o kadın mutlu mesut devam edecek boşuna kendinizi kahretmeyin lakayık bi kadın için.
 
Moralinizi bozmak istemem ama kadin zaten biliyor olabilir. Yani esinizle samimi olduklarina gore ve esiniz size mesafe koydum deyip farkli davrandigina gore, o kadina da Oznel seni kiskaniyo o yuzden cok tartisiyoruz filan diye bahsetmis olabilir. Kadin pek umursayacak biri gibi gozukmuyo. Benzer bisey basima gelmisti ne kadar uzucu oldugunu bilirim. Ama sana verebilecek bir tavsiyem yok cunku bosanma isi bile gundeme gelmis. Is esinde bitiyo tabii ki, bazi arkadaslar kadinla direk konusmani soylemisler bende onlara katiliyorum, eger biraz utanmasi varsa esinden uzaklasir. Tabii sonrasinda esin acisini senden cikarabilir.
 

Hem de öyle üzücü ki hani aldatılma olsa kestirip atarsın ne olursa olsun dersin de ,yeni bir yol çizersin kendine.böyle olunca bir ad da koyamıyorum samimiyet diyorum.Bu da bana yanlış geliyor ,eşime ve o kadına gayet normal.Neyse şurada 15- 20 gün kaldı bakalım izleyeceğim.Ama bu beni daha çok yoruyor.Aklım hep konuşacaklar mı bakışacaklar mı sorularıyla dolu.
Siz atlatmışsınız ne mutlu.Nasıl başardınız,sizin bir tepkiniz oldu mu,şimdi güvenebiliyor musunuz o kişiye?Benim güvenim sarsıldı,eşim şu saatten sonra değişse,o kadın gitse bile yaşadıklarımı unutamayacağım maalesef.
 

Insan unutamiyo zaten. Ozelden mesaj attim canim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…