10 bin ve üstü ise bence de bırakın.. :)Avukatlıkta özelde iyi para var. Memuriyete devam edecek olsam okumam valla, hiç değmez.
Size katılıyorum ondan zaten öğretmenlik olabilir diye düşündüm kendim için. Ancak konu sahibinin istediği meslek öyle değil bence.Bazı mesleklerde 40tan sonra da iş bulursunuz.
Mesela sağlık.
Benim işyerimde işyeri hemşireleri var, hepsi 50lerde. ( 2 senedir bizdeler)
Öğretmen alımlarında yaş sınırı yok vs vs.
Her bölümde o yaş kıstası yok. Mesleğin varsa iş bulursun..
Size kendi konumla cevap vereyim siz Bendendaha avantajlısınız bu arada. Güncel olarak 7 günlük bir bebeğim daha varArkadaşlar merhaba,
Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;
İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.
Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.
Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.
Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.
Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.
Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.
Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.
Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )
Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.
Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.
Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.
Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.
Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.
Sevgiler herkese.
Yuksek muhendis olmama ragmen, son 1 yildir kafami kurcalayan bir olay bu bende de. Aldigim egitime, yaptigim ise, kisaca matematikle formullerle yogrulmus olan biri olarak, taban tabana zit olan bu istek icime pat diye dusuverdi. Muhendislikle, psikologlugu birlestirebilecegim bir nokta bulsam, muhtemelen, yasima basima bakmadan baslayacagim universiteye.Arkadaşlar merhaba,
Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;
İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.
Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.
Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.
Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.
Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.
Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.
Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.
Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )
Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.
Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.
Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.
Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.
Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.
Sevgiler herkese.
2. Ogretım yazabılırsın ne bılıyım ozel oluyabılırsın ama sen yınede çocugunu ve işini erteleme.Bu işsizlikte yapma bunu .Arkadaşlar merhaba,
Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;
İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.
Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.
Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.
Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.
Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.
Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.
Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.
Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )
Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.
Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.
Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.
Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.
Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.
Sevgiler herkese.
Ben sizi tebrik etmeye geldim. Ben de yillar sonra hamile hamile doktoraya baslamistim. Okuyunca gecmisime goturdunuz beni. Merak etmeyin bir sekilde bitiyor, cocuk da buyuyor. Basarilariniz daim olsun. Cocugunuza da ne guzel bir orneksiniz ayni zamanda. Tekrar tebrik ederim.Çok teşekkür ederim.
sınava 4. girişimde kazandım. Çok sıkıntılı zamanlara denk geldi hep sınavlar. Birinde ölü doğum yapmıştımbirinde hamileydim, ertesi gün erken doğum yaptım. Neyse öyle böyle kazandım şükür.
Ama kazanmak kolay olan kısmıymış, okul gerçekten çok zor. Umarım en kısa sürede bitiririm. Tekrar teşekkür ederim
Yani tabi kişinin kendi becerisine de bağlı sanırım ama kazanılmayacak rakam değil10 bin ve üstü ise bence de bırakın.. :)
Çok teşekkür ederim. Evet başladım ya, elbet bitecek. Ben de sizi tebrik ederim. Hamileyken okumak da oldukça zor olmuştur.Ben sizi tebrik etmeye geldim. Ben de yillar sonra hamile hamile doktoraya baslamistim. Okuyunca gecmisime goturdunuz beni. Merak etmeyin bir sekilde bitiyor, cocuk da buyuyor. Basarilariniz daim olsun. Cocugunuza da ne guzel bir orneksiniz ayni zamanda. Tekrar tebrik ederim.
Evet cok zordu ama isin en zor kismi baslamak. Baslayinca gerisi geliyor. Bir de insan birseyi isteyince bazi seyleri pek sorun etmiyor sanirim. Sakin birakmayin.Yani tabi kişinin kendi becerisine de bağlı sanırım ama kazanılmayacak rakam değil
Çok teşekkür ederim. Evet başladım ya, elbet bitecek. Ben de sizi tebrik ederim. Hamileyken okumak da oldukça zor olmuştur.
Arkadaşlar merhaba,
Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;
İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.
Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.
Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.
Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.
Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.
Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.
Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.
Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )
Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.
Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.
Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.
Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.
Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.
Sevgiler herkese.