Ben sizi anliyorum, ailem benden hicbir sey istemez ama arkadaslarima borc verip geri alamadigim cok oldu. Normalde de sizin dediginiz gibi digergam bir insanim (bu arada ne guzel kelimeymis bu ya, cok uzun suredir ilk defa sizden duydum, cok guzel ifade ediyor).
Aileniz sozkonusu, eminim cok suclu hissediyorsunuz. Ama bisey diyeyim mi ofkeniz de normal bu arada. Alma verme dengesi bozulmus. Ofkenizden dolayi suclu hissetmeyin.
Tanidigim bir kiz vardi, 23 yasinda. ODTU'de ailesinden uzak okuyor, essek gibi calisarak ozel ders vererek, garsonluk yaparak hem hayatini kazaniyor, hem de babasindan kalan borclari oduyordu. Kardesinin simarik nisanlisi bastirdi, her seyiyle nisan soz dugun yapti kardesine. Bu kiz parasizliktan simitle ogun gecistiren, gece gunduz calisan bir ogrenciydi ustelik… Annesi de "sen para verme" diyordu ama sonra kendisi karsiliyordu serseri ise yaramaz erkek kardesinin simarik g..u b.klu nisanlisinin isteklerini, sonra da kizcagizi arayip kirayi odemedim elektrigi odeyemedim para gonder oluyordu. Aile bu atsan atilmaz satsan satilmaz. Kizin dugunune erkek kardesi kustu gelmedi. Sonra kiz anladi ki kardesi kotu niyetli bir insan ve yardimi iletisimi kesti. Biz cok sasiriyorduk nasil verebiliyor, nasil yapabiliyor ama aile psikolojisi farkli iste.
Sizin aile farkli tabi, kotu bir niyet yok anladigim kadariyla, somuru yok, yuzsuzce isteme yok. Ama yine de ofkelenmeniz normal cunku biraz asiri bir fedakarlik, ve gerekli de olmayan bir fedakarlik.
Artik bir sey vermeyin ama, cok cok hayat memat meselesi olmadikca. Bu da sizin yeni yil karariniz olsun... Yani gecmisi salin, gecti gitti, gelecek onemli.
Hayir derken de cevabiniz hazir: cocuk! Cocugun okulu icin para biriktiriyorum, cocugun bakicisi vs vs. Bence daha rahat olur bu sekilde. Sizi suclu hissettirlerse de buraya yazin, biz size gereken kararliligi ve kudreti veririz.
tam da anladığınız gibi her şey umarım bu duyguyla baş etmeyi ve geçmişi salmayı becerebilirim 
çokk haklısınız..
