Kızlar hepinize merhaba,konum belki biraz uZun olabilir.Sonuna kadar okuyup objektif yorum yapabilirseniz çok sevinirm.Ben normalde herşeye çözüm odaklı yaklaşan,mantıkla hareket eden,biraz baskın bir karakterim kusurum ise duygusal zekamın düşük olması.Konu,bu aralar sıkça gündemde olan nişan mevzusu.Nişanlımla uzun yıllardır birlikteydik.Bazen ayrılıp barıştığımız bir ilişkimiz vardı.Israr eden,sürekli bu ilişki için çabalayan kendisiydi.Bu ilişkiye olumsuz bakmamın sebebi kültür farkı ve yetiştirilme tarzlarımızın farklı oluşuydu.Ben çok şükür iyi bir kariyeri olan mesleki anlamda kendini geliştirmiş biriyim.Nişanlım ise ilkokul mezunu.Benim için sorun değildi.Diplomaları evlendirmeyecektik sonuçta.Siyasi görüşümüz,hayata bakışımız,eğitim farkımız,ekonomik farklılıklar,kültürel farklar hiçbiri önemli değildi.Birbirimizi sevelim,sayalım anlayışlı olalım,mutlu olalım,birbirimize değer verelim ve sımsıkı birbirimize tutunalım yeter anlayışıyla bu yola çıktım.5 kardeşler.Benim ailem gayet türkiye standartlarında orta halli,evlatlarımızı okutalım her türlü fedakarlığı yapalım kendi ayakları üzerinde durabilsin mantığında bi aile.Gelelim aile tanışması ve sonrasındaki sorunlara.Nişanlım ailesi tarafından okutulmamış,15 yaşından itibaren 20 yıl boyunca bildiğiniz koyun güder gibi başka illere bildiğiniz amelelik yapmak için çalışmaya gönderilmiş para yüzünü bile görmeden parası direk babasına gönderilmiş.Hayatında sıfır telefon alıp kullanmamış,kıyafeti bile sayılı,sosyal hayat vb zaten olmamış.onlarda sülalece afiyetle yemişler.3 yıl önce nişanlım bağımsızlığını ilan etti bir firmada işçi olarak çalışıyor çünkü kendisi zorda olsa anlamıştı ailesinden evlilik adına destek göremeyeceğini.(2 insan bence evliliği dahil aileden destek görmeden yapmalı ama ailenin tavrı çocuklarına zamanında yaptıkları yatırım vb şeyler benim için önemli yani aile çocuğunu hiç değilse okutup yatırım yaptıysa o çocukta kendi başının çaresine hayatın her alanında bakabilmeli evllilik dahil ama bu nişanlım için söz konusu değil.)Araya pandemi girdi vs.nişanlım zar zor bir miktar birikim yaptı.Benim asla maddi bir beklentim olmadı çok şükür çalışıp herşeyimi karşılıyorum.Kızlar şöyle bir aile düşününki,eve giren 5-6 maaş var fakat faturalarını ödememekten elektrikleri kesiliyor para ne olmuş ne oluyor derseniz bildiğiniz yiyorlar ciddi anlamda sadece boğaza gidiyor ve keyfi lüks harcamalara.Çalıştığı 20 yıl boyuncada nişanlım için bir birikim yapmayı bırakın,2-3 bankadan kredi çektirip ödemeyip nişanlımı davalık etmişler(borç hala duruyor varlık yönetim şirketlerine devredilmiş durumda).Sadece nişanlım değil diğer kardeşlerden de bu durumda olanlar var.Neyse bizim işler bir şekilde ciddiye binince benim saf nişanlım,nişanda vs destek olacaklarını düşündü.Fakat düşündüğü gibi olmadı.Babası nişanı sen yap düğünü ben yapıcam dedi.Tamam dedi zar zor benimde maddi desteğim olarak nişan yaptık.Annesinin babasının takacağı takılara kadar ellerine verdik.Maddi desteği bırakın manevi bir destek asla görmedik.Nişanımız oldu.Babası tutturdu hemen düğün salonu tutun bizim çevreden sonra yer kalmayacak diye tamam dedik onların bütçesini zorlamayacak çokta içime sinmeyen bir yer tuttuk.Kaporasını verdik.Olsundu yeterki mutlu olalım.Aradan bir süre daha geçti.Kimseden ses seda yok.Nişanlıma dedim ki ailenle bir konuş neyi nasıl yapacağız diye.Konuştu babasıyla ve babası düğünü takılan takı parasıyla yapacağını söyledi.Nişanlım,düğünü de ben yapacağım sizden hiçbir şey istemiyorum farfara asla bunu kabul etmez diyip konuşmayı bitirmiş.Bana anlattı tamam dedim sırt sırta verip yaparız.Bildiğiniz kandırıldık.Bu arada düğün takısı vs konusunu istemede yada sonrasında asla geçirmediler ki geçirseler bile benim ailem birşey talep edecek bir aile değil.Siz nasıl uygun görürseniz deyip kapatırdı konuyu ki sormamalarını bile sorun etmediler.Eşya zaten alınmayacak ev tutup benim eşyalarımla oturacağız.Aradan bunca zaman geçti düğün yaklaştı ve aile bildiğiniz ölü taklidi yapıyor.Beni bırakın manevi olarak bile oğullarına destek vermiyorlar.İnanın ki maddi hiç bir derdim yok .Nasıl anlatayım bilemiyorm ama herşeyleri fiyasko.Hani insan bir sorar ne yaptığız ne ettiniz eksiğiniz var mı ? ne bana ne nişanlıma karşı bildiğiniz komşu çocuğu muamelesi görüyoruz.Benim yüzüme gülüyorlar eyvallah birkaç patavatsızları kültür farkından olan kabalıkları hep hoş gördüm.Ama nişanlımla detaylıca konuştuk.Ailesinin manevi olarak bile yaklaşmadığından ailesinin onu hayal kırıklığı yaşattığından yıllarca boşa emek verdiğinden tek derdinin evlenip o evden ceketini alıp çıkmak olduğundan konuştuk.Bende ailesiyle arasına mesafe koymasını madem ki manevi anlamda bile bir başımızayız herkese karşı ciddiyetini belli edip hiç değilse kırıldığını belli etmesini söyledim.Biraz ciddiyetle belki bir nebze hatalarını düşünürler sandım.Nişanlım saygı görür duyguları önemsenir sandım.Manevi olarak nişanlımın yanında olurlar belki bize değer verdiklerini hissederiz diye düşündüm.Onunda genel tavrı bu şekildeydi.Ben ailesine karşı hep güler yüzlü oldum onların yaptığı gibi bende ölü taklidi yaptım.Gel gelelim kızlar bana sürekli ailesini kötüleyen bu adam asla onların yanında öyle değil mesafe filan yok.Bana öyle olduğunu söylüyor ama asla öyle değil sanki resmen oyun oynuyor.bana özelinde bebek gibi davranan adam ailesinin yanında iletişim bile kurmuyor benimle.Ailesiyle aynı cıvıklıkta bildiğiniz cıvıklıkla iletişimine devam ediyor yüzüne vurunca bunda ne var ki diyor.Sonrasında kavga kıyamet.Söyledikleri ile davranışları tamamen tutarsız.Kandırılmış hissediyorum ikili oynuyor.Ailesinin bütün fiyaskolarını benimle konuşan adam ben gereksiz imaları yüzüne vurduğumda o öyle demek istemedi aslında öyle demedi diye savunmaya geçiyor.benden maddi bir beklentisini hissetmedim ne kazanırsa bana veriyor düğün masraflrı için fakat söyledikleri ile davranışları bambaşka..Klasik türk erkeği modlarında.Fakat onun özelinde her derdini paylaşan bütün zorluklarla mücadele eden benim.Sanki iki farklı karakterle ilişki yaşıyorum.Bu tuhaflığın içinden nasıl çıkarım içime sinmeyen şeyleri nasıl sindirirm yada bu nişanı atmalı mıyım?nişanlımla normalde o kadar iyiyiz ki fakat dış dünyada tanıyamıyorum adamı.Ben mi fazla içselleştiriyorm herşeyi,anormal olan ben miyim yoksa o mu karaktersiz inanın çözemiyorum.Bugün ak dediğine yarın kara diyor.yaşım geçiyor vb kafasında olmadım hiç.Evlenmek benim için ilk sırada olmadı ama çok sevip çok sevilmeyi o şekilde bir hayat yaşamayı tabi ki istiyorum.Mutsuz olacaksam asla evlenmeyi istemiyorum.Kafam çok karışık.Ben anlayamadım.Bana ne yaşadığımı anlatacak birileri varsa çok sevinirim.Nişanlım tutarlı ve sağlam dursa bu sorunların hiçbiri umrumda değil fakat öyle olmadığını görünce ben neyin içindeyim diyorum sık sık kendime lütfen beni aydınlatın.Ailesine karşı sizden birşey istemiyorm demesini bile sanki onları zora sokmamak keyiflerini kaçırmamak için yapıyormuş gibi geliyor.Bu tutarsızlıklar neyin fragmanı?
