Hayat sizce güzel mi?

Merhaba.uzun zamandır üzerinde her an düşündüğüm bir konuyu fikir alışverişine açmak istiyorum.zaman zaman çok sert ve çok empatiden yoksun yorumlar yaptığımın farkındayım.ilaç kullanmadığım dönemlerde resmen kendimi tanıyamayacağı bir hale geliyorum.bikiyorum zaman zaman çok kalp kırdım.devam ettiğim zamanlar da oluyor bu duruma.aslına bakarsanız kötü ve huysuz biri olmak istemiyorum ama mutluluk seviyem onkadar düşük ki içimdeki mutsuzlukla ve huzursuzlukla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum.yani demem o ki hayat bence hiç güzel bir yer değil.düşünüyorum da iyi ki dünyaya gelmişim dediğim gün sayısı var ki? Varsa da 3,5 gün birşeydir.ama keşke gelmeseydin demediğim bir gün bile yok.şu an sürekli bir duygusallık içindeyim.arada sırada da öfkeleniyorum hayatım bu döngüden ibaret.ilaç desteği almama rağmen.ama gördüğüm kadarıyla hiç de yalnız değilim.gerek açılan konular gerek çevremden şahit olduğum hayatlar, insanlar.herkes içindeki bunalımlı duygularla başa çıkabilmek için saçmalıyor, debeleniyor.zaten mutsuz olan kişileri çıkart, geri kalanlar da deli dediğimiz kategoriden bence.bazen derim 80 milyonluk tımarhane diye.herkesin çocuğu maşllah 10 numara 5 yıldız ama toplumun seviyesi ortada.burada bile ne hayatlar okuyoruz benimki onlarla ölçülemez bile.ana fikrim şu.ee madem bu dünyada neredeyse kimse mutlu ve huzurlu değil, insanlarımız rezil bir hâlde.biz niye ısrarla bu gereksiz hayatlara çocuk dünyaya getirmeye devam edip duruyoruz.hani astarı yüzünü karşılamaz derler ya tam öyle bir yerdeyiz.arqnızda mutlu olanlarının da vardır ama görünen köy de kılavuz istemiyor.ülke gündemine baktığımızda.yani neden illa en rezil hayat yaşayanlarımiz bile üremeye çalışıyor.hiç ki düşünülmüyor. Ben mutsuzum neden başkalarını da burada yaşamaya mahkum etmeyeyim diye.tek gerekçe anne olma duygusu mudur yani? Ya da yanımda insan olsun.Bu kadar mı benciliz ?.Bu hayattan memnun musunuz? Ya da sadece mücadele eder gibi mi hissediyorsunuz?
Hayattan memnun olmaya çalışıyorum, çok memnunum diyemem ama huzurum var çok şükür ayrıca kendimi boş bırakmıyorum sorunuza gelince insanlar çoğunlukla bence hayat amacı edinmek için, kendi akıl sağlığı ve kendi mutluluğu için çocuk yapıyor. Şunu demek istiyorum; doğdun, büyüdün, okudun, evlendin, eşinle aran iyi, para kazanıyorsun, iyi kötü sevinçlerin var. Ama bir yerden sonra hayat boş geliyor. Tatmin duygun azalıyor. Kendini işe yarar hissetmiyorsun. Ayrıca toplumda annelik ve çocuk sürekli kutsanıyor. Ve birden bakıyorsun herkes anne olmuş. Çocuğum ile var oldum vs diye konuşuyorlar. Demek ki çocuk hayat amacı veriyor oyalıyor seni vs diye düşünüyorsun. Ve bu hayat amacına (!) bir hamilelik kadar uzaksın. İşte hop hamile kaldın. Bitti gitti. Olay bu. Toplumda çoğu kadın bundan ürüyor aksini heryerde söyleseler de.

Çocuğun oluyor. Ona birseyler öğretiyorsun, günler yıllar geçiyor, hem meşgale oluyor hem işe yarar hissediyorsun. Hem egonu anneciğim deyip sarılarak, seni yüce insan gibi hissettirerek tatmin ediyor. Tabi toplumda annelik çok yuceltiliyor. Bir gruba da ait oluyorsun. Artık annesin toplum gözünde daha değerlisin.Bak hem çocuk seni oyaladı can sıkıntını aldı, hem egonu tatmin etti, hem toplumda daha çok kabul gördün. Bu kadar faydayı sana sağladı.

Mesela benim çocuğum daha yok. 40a yaklaştım evliyim, eşimle iyiyiz, işten eve geliyorum istediğimi yapıyorum ama bende de bir sorgulama oluyor zaman zaman. Herkesin mesgalesi var bizde de var ama hep aynı meşgale her gün aynı. Zaten ikide bir sana yarım insan muamelesi var yok olmuyor mu yok çocuk yap yalnız ölürsün ( sanki çocuğu olanlar yalniz ölmüyor hersey garanti gibi) Bizim toplum için kendini gerçekleştirmek bazı kişiler için zor hatta imkansız. Kocası sevmiyor, ailesi sevmiyor. Bari çocuk yapayım o beni sevsin egomu okşasın diyorlar..ee bunu en kolay sağlayan çocuktur.

Bir de bazı kadınlar kendi cocukluklarını tamir etmek için anne olur. Şunu demek istedim; çocukken annesi babası onu sevmemiştir, ilgilenmemistir, hep dövmüştür. Tonla travması vardır. O da ileride anne olarak kendi anne babasının kendinde açtığı yaraları çocuğuna çok iyi anne olarak kapatır. Kendini iyileştirir. Bundan anne olur. Bunu yaparak kendini tamir eder, akıl sağlığını korur, çocuk da iyi yetişir onun da faydasına olur.

Yani özetle çocuk sahibi olmak bencil bir karar. Kişiler sadece kendini düşündüğü için anne baba olur. Asıl bencil olmasak türlü zorluklarla ittire ittire hayatta kaldığımız yaşama çocuk vs yapmayız. Önce kendimizi düşünürüz çocuğu değil. Tabi insanlar çocuk sahibi olduğunda, tepki çekmemek için hayırlı evlat yetiştirmek istedim, topluma yararlı olsun istedim vs der. Bunlar temel neden değil. Yan nedenler. Temel neden günün sonunda kendin için ürediğin gerçeği. Sırf topluma faydalı olsun diye çocuk yapmış olunsa kimse biyolojik çocuk sahibi olmaz evlatlık alırdı. Evlatlık almak topluma daha faydalı bir eylem çünkü. Hazırda acı çeken bir insani kurtarıyorsun. Bir de düşünmeden doğurganlar var. Onlar düşünmüyor bile saldım çayıra mevlam kayıra. Kısaca hepimiz benciliz sadece kendimiz ve egomuz için ürüyoruz.

Sizin gibi varoluşsal sorgulamada olanlar için iki seçenek var. Bir kısmı çok varoluşsal sorgulamadan dolayı çocuk sahibi olamıyor. Ya da 30larin sonunda bir tane olsa mı acaba diye diye anne oluyor. Ama büyük olasılıkla sizde 30larin sonunda bir tane çocuk sahibi olursunuz. Tahminen bende de aynısı olacak. Çünkü çocuk sahibi olmamayı seçmek, çocuk sahibi olmayı seçmekten çok daha zor bir karar. Günün sonunda ileride pişman olma kararı daha korkutucu oluyor. Ve geriye dönüş ileride yok. O yüzden gerçekten çocuk sahibi olamayanlar biyolojik olarak olmadığı için çocuğu olmayanlar. Onun dışında ileride pişman olma olasılığı ile yüzleşmektense bir tane çocuk sahibi olunuyor.
 
Son düzenleme:
Gerçekten şu konuda varoluş sancısı çeken biri değil çocuk yapan insanlara öfke duyan biri olduğu çok açık değil mi ya?
Pek tabi insanlarda çocuklardan bahsetti çoğunlukla.
Ferhansi tanımayan birisi başka açıdan bakmaya çalışabilir ama açtığı bir iki konuya, yaptığı birkaç yoruma denk gelen öyle derin düşünceli biri olmadığını gayet anlayabilir. Öyle değilmiş de yorum yapanlar onu anlamiyormus gibi bir tabloyu ortaya çıkarmaya çalışmak çok zorlama.
Kürtajla doğum kontrolü aynı gören bir insanın varoluş sancısı demesi bile komik. En temel şeyleri bile deforme ederek kendini tatmin ediyor.
Ve çok eşliliği, tecavüz öven, tacizi tercih edilir olmak olarak gördüğü için özenen bir insanı ben felsefe kelimesiyle yan yana getiremem.
Sapkın düşünceleri olan, fikirsiz bir nemfomanyak da filozof oldu yani forumda
 
Ben mutsuzluğu ekonomik özgürlüğün olmamasına bağlıyordum ama sanırım siz bu konuda sorun yaşamadığınız halde tatmin değilsiniz.

Bunun sebebi yol arkadaşı, bir destekçi, koşulsuz sevildiğin insanı bulamamak demek ki diye düşünüyorum. Maddiyat belki de ondan daha az mutlu ediyor insanı bir noktada.
Zaten ülke de huzursuz, diken üstünde. Dünyada haberler iyi değil, yani insanları zorla kıyamete götürmeye çalışıyorlar.

Sosyal medya her şeyi çabuk tüketilir ve kolay ulaşılır hale getirmesiydi belki de eski zamanlarda zorlukları gören insanlar kadar bile dirayetli olabilirdik ama o da elimizden alındı.

Sizi anlıyorum ve aynı duygudayım. Önce doğduğun aile faktörü, sonra da kendi seçtiğin çevren insan için yaşama sebeplerinden biri.
Resmen takvim devirmekten başka bir şey olmuyor ve bu aranan şey parayla da alınmıyor.
 
Ferhans yanınızdan bir tren geçiyor, banane geçsin ilgilenmiyorum diyorsunuz ama bir çok kişinin o trene bindiğini de görüyorsunuz. Gün be gün arkadaşlarınız kuzenleriniz veya tanımadıklarınız bile o trene biniyorlar. Bazıları beğenmiyor veya mutsuz oluyor geri iniyor bazıları da o trende mutlu huzurlu kalıyor. Kendilerine yeni bir yaşam alanı kuruyorlar çoğalıyorlar veya çoğalmıyorlar. Bu bazen isteğe bağlı bazen de fiziksel imkansızlıktan oluyor. Sizin sorununuz o treni merak edip merak etmiyor görünmek. Çünkü tren bulunduğunuz yerden geçiyor gidiyor ve siz binsem mi binmesem mi diye tereddüt ediyorsunuz. Ya son anda binmek istersem ve tren gitmiş olursa endişesi var.

Mutlu değilsiniz çünkü hedef koymamışsınız kendinize. Evlenmek çocuk sahibi olmak bir hedef değil. Hayatınızı nasıl planladınız, mesela şu yaşımda şunları bunları yapmak isterim vs nedir düşünceleriniz? Mutluluğu ve mutsuzluğu çift olmak üremek olarak sınırlandırıyorsunuz. Topluma aykırı olmak istiyorsunuz, aynı toplumda kabul görmek istiyorsunuz. Sizin kurallarınızla yaşamak da mümkün ama 2024 yılında dünya üzerinde yaşam böyle. Doğ-büyü-çalış-üre-öl. Herkes evlenmek çocuk sahibi olmak zorunda değil. Burada hemen hemen her gün ihmal- istismar edilmiş ziyan olmuş çocuk konuları açılıyor okuyoruz. Bu demek değil her çocuk bu kaderi yaşar. Ben ve benim gibi, çocuk yetiştirmenin eğitiminin çok önemli olduğunu düşünen kişiler sayesinde toplum ileri gider. Empati vicdan sorumluluk saygı nezaket... bunları öğretmek aşılamak yerleştirmek bizim görevimiz; kendi hayatlarını idame ettirebilmek, para kazanabilmek için gereken mesleki bilgileri öğretmek de akademik kurumların görevi. Dünyada yaşam yarın son bulmayacağı için bu çarkın dönmesi gerek. Çark da sadece yeni nesilleri yetiştirmekle devam eder.

Gizlemeye gerek yok ben de bazen sorguluyorum acaba çocuksuz hayatım nasıl olurdu diye. Bu sene 15-17 yaşlarında olacaklar. Geçmişe dönüp baktığımda elimden gelenin en iyisini yaptığımı görüyorum. İkisi de bilerek isteyerek oldu, bu yüzden sorumluluğumu bilip ona göre şekillendirdim. Zorlandığım yerde hemen bırakıp profesyonellere danıştım. Benim kızlar da evlenmek istemeyebilirler kendi hayatları ama hedefsiz hayalsiz plansız yaşamanın insani olmadığını alttan alta kafalarına sokmaya çalışıyorum. İsterlerse onlar da o trene binmesinler ama ya toplum zaten şöyle böyle deyip meseleyi başkalarında görmesinler. Göründüğünüz gibi olmak istemiyorsunuz ya da istediğiniz gibi görünemiyorsunuz. Kendinize şunu sorun; yarın hayatımın aşkı dediğiniz kişiyle tanışsanız ve sizinle evlenmek aile kurmak istese cevabınız tavrınız ne olurdu? Bunun cevabını net olarak verebiliyor musunuz? Evet isterim mi hayır istemem ben böyle iyiyim mi?
 
Gerçekten şu konuda varoluş sancısı çeken biri değil çocuk yapan insanlara öfke duyan biri olduğu çok açık değil mi ya?
Pek tabi insanlarda çocuklardan bahsetti çoğunlukla.
Ferhansi tanımayan birisi başka açıdan bakmaya çalışabilir ama açtığı bir iki konuya, yaptığı birkaç yoruma denk gelen öyle derin düşünceli biri olmadığını gayet anlayabilir. Öyle değilmiş de yorum yapanlar onu anlamiyormus gibi bir tabloyu ortaya çıkarmaya çalışmak çok zorlama.

Yazmayayim konu sapmasin dedim ama Ferhans'i tanimayanlar o kadar yanlis cikarimlar yapmislar ki, dayanamadim.

Sonu yogun bakimda biten yasadigim taciz ve darp olayini anlattigim, ama karsi koydugum icin tecavuz olmadi dedigim bir yoruma tecavuze ugramayacagim diye savasilmasini anlamiyorum, savasmasaydiniz boyle olmazdi, tecavuze ugramamak daha mi onemli gibi bir yorum yapmisti. Ki o durumda beyin savas, kac, ya da don komutu veriyor. Benimki savas komutu verdi. Olayin tecavuzu engellemekle de bir alakasi yoktu ben olecegime inanmistim onun icin kendimden uzaklastirmaya calisiyordum. Ben olayi kendi icimde kapattigim icin etkilenmedim, ama duydugum en kan dondurucu yorumdu. Ayni durumda destek almamis biri paramparca olabilirdi.
 
Merhaba.uzun zamandır üzerinde her an düşündüğüm bir konuyu fikir alışverişine açmak istiyorum.zaman zaman çok sert ve çok empatiden yoksun yorumlar yaptığımın farkındayım.ilaç kullanmadığım dönemlerde resmen kendimi tanıyamayacağı bir hale geliyorum.bikiyorum zaman zaman çok kalp kırdım.devam ettiğim zamanlar da oluyor bu duruma.aslına bakarsanız kötü ve huysuz biri olmak istemiyorum ama mutluluk seviyem onkadar düşük ki içimdeki mutsuzlukla ve huzursuzlukla nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum.yani demem o ki hayat bence hiç güzel bir yer değil.düşünüyorum da iyi ki dünyaya gelmişim dediğim gün sayısı var ki? Varsa da 3,5 gün birşeydir.ama keşke gelmeseydin demediğim bir gün bile yok.şu an sürekli bir duygusallık içindeyim.arada sırada da öfkeleniyorum hayatım bu döngüden ibaret.ilaç desteği almama rağmen.ama gördüğüm kadarıyla hiç de yalnız değilim.gerek açılan konular gerek çevremden şahit olduğum hayatlar, insanlar.herkes içindeki bunalımlı duygularla başa çıkabilmek için saçmalıyor, debeleniyor.zaten mutsuz olan kişileri çıkart, geri kalanlar da deli dediğimiz kategoriden bence.bazen derim 80 milyonluk tımarhane diye.herkesin çocuğu maşllah 10 numara 5 yıldız ama toplumun seviyesi ortada.burada bile ne hayatlar okuyoruz benimki onlarla ölçülemez bile.ana fikrim şu.ee madem bu dünyada neredeyse kimse mutlu ve huzurlu değil, insanlarımız rezil bir hâlde.biz niye ısrarla bu gereksiz hayatlara çocuk dünyaya getirmeye devam edip duruyoruz.hani astarı yüzünü karşılamaz derler ya tam öyle bir yerdeyiz.arqnızda mutlu olanlarının da vardır ama görünen köy de kılavuz istemiyor.ülke gündemine baktığımızda.yani neden illa en rezil hayat yaşayanlarımiz bile üremeye çalışıyor.hiç ki düşünülmüyor. Ben mutsuzum neden başkalarını da burada yaşamaya mahkum etmeyeyim diye.tek gerekçe anne olma duygusu mudur yani? Ya da yanımda insan olsun.Bu kadar mı benciliz ?.Bu hayattan memnun musunuz? Ya da sadece mücadele eder gibi mi hissediyorsunuz?
Mutluluk görecelidir neye göre kime göre? Çocuk konusunda kesinlikle hak veriyorum, b..k gibi hayatı olan insanların devamlı olarak üremesinden aşırı rahatsızım, olan çocuklara oluyor...
 
Kuyruk acim neden olsun ki.bu yaşa kadar zaman zaman evlenme teklifleri de aldım.şu an aktik iliskim de var.bu yola girmek çok da zor değildi.doğal yollarla olmayanlar ek yöntemlere baş vurup deliler gibi çocuk istemeye devam ediyor zaten.benim gibi düşünmeye başlamıyorlar ki.düsüncemin nedenini konuda da açıkladım zaten.belki birilerinde bir ışık yakarım diye.bir de hayat memat meselesi gibi çocuk isteyen, histerik nöbetler geçirecek kadar çocuk isteyen kişiler var.zaman zaman konularını okuyup, destek olmak için yarışıyoruz.kimse de bu kadar çocuk istemek sağlıklı değil, kafayı yemişsin diyemiyor nedense.benim gibi diyen oldu mu da linçleniyor.bir de bu işin bu ayağı var.bana birşeyler denilecekse bence bu kişilere de tepki gösterilmeli.herkes ahh canim ahh cicim tarzı tesellilerden başka bir şey yapmıyor.hayata biraz felsefi bakmayı seviyorum o da etkili bu konularda.
Birilerinde ışık yakacak cevhere sahip olduğunu nereden çıkardın?
Bu sitedeki en çok çocuk isteyen insan sensin, bunu kendine bir itiraf etsen artık
Bak ben sana gerekeni söylüyorum: histerik nöbetler geçirecek kadar üremeye milletin çocuk istemesine doğurabilmesine takma artık, bu kadar bu mevzuyu takmak sağlıklı değil kafayı yemişsin
En önemlisi de sana ne. İsteyen doğurur isteyen mutsuzken doğurur isteyen on tane doğurur sana ne
Doğuramayan kafaya takar uğraşır kahrolur hastalanır intihar eder sana ne
Milletin üremesinden başka derdin yok tabiki hayatın kötü olur mutsuz olursun, haddini bil bak nasıl rahatlıyorsun
Bir de herkesin mutsuz olduğunu sanıyorsun herkesin mutsuz olduğuna inanmak seni tatmin ediyor. İnsanların birşeylerden şikayetlenmeleri hayatlarının bir döneminde sorun yaşamaları mutsuz olmaları genel olarak hayatın kötü yaşanılmaz ve insanların daimi mutsuz olduğu anlamına gelmiyor
Mutluluğunu neye bağlarsan o seni mutlu eder, bunu çözen insan mutludur
Kaldı ki 80 yıllık hayatın her dakikasını mutlu geçireceksin yoksa yaşamanın manası yok demek çok saçma
 
Akıl tutulması gibi geliyor.şahane bir yere gelmeyecekler ki.ne bu uğraş.bu kadar çocuk istemek normal mi yani ? Sağlıklı insan davranışı mi sizce? Neresi felsefi değil ki.felsefenin ana konu varoluş sancılarını zaten.
Tutulan senin aklın değilse seni ilgilendiren bir durum değil
Uğraşan sen misin yada sana düşen bir pay mı var, hayır, eeee?
Bu kadar çocuk istemek normal değilse de bu onların anormalliği sen kendi kendine normal normal yaşa sana ne milletin anormalliğinden?
Sağlıklı yada değil bu senin sorunun değil, doktor değilsin psikiyatrist değilsin kimin sağlıklı olup olmadığına karar verebilecek eğitime sahip değilsin
 
Yazmayayim konu sapmasin dedim ama Ferhans'i tanimayanlar o kadar yanlis cikarimlar yapmislar ki, dayanamadim.

Sonu yogun bakimda biten yasadigim taciz ve darp olayini anlattigim, ama karsi koydugum icin tecavuz olmadi dedigim bir yoruma tecavuze ugramayacagim diye savasilmasini anlamiyorum, savasmasaydiniz boyle olmazdi, tecavuze ugramamak daha mi onemli gibi bir yorum yapmisti. Ki o durumda beyin savas, kac, ya da don komutu veriyor. Benimki savas komutu verdi. Olayin tecavuzu engellemekle de bir alakasi yoktu ben olecegime inanmistim onun icin kendimden uzaklastirmaya calisiyordum. Ben olayi kendi icimde kapattigim icin etkilenmedim, ama duydugum en kan dondurucu yorumdu. Ayni durumda destek almamis biri paramparca olabilirdi.
Yaşadıklarınız için çok üzgünüm.😔😔😔 Geçmiş olsun. Umarım yasal süreçler sonunda cezasını almıştır size bunu yaşatan pislik. 🙏🙏🙏 Şimdi iyi olmanıza çok sevindim. Hep iyi olursunuz inşallah🙏🙏🙏
 
Kendimi düşünmek istemiyorum sanki bu konuda.kürtaj tartışmasına dönmesin şimdi.herkese uymayan düşüncelerim olduğunu kabullendim artık.korunmakla kürtaj arasında bir fark varmış gibi gelmiyor bana.haa oluşmadan engellemişsin haa oluşturan birkaç gün sonra.ne fark var ki.korunmasan belki 10 tane olacaktı.o zaman o 10 kişinin mi yaşama hakkını almış oluyorsun şimdi.ya da o erkekle sevişmeyi tercih etmeseydin hiç çocuğun olmayacaktı.sevişmek de tercih çocuk yapıp yapmamakta.bence bu işlere girersek çok su kaldırır.

Yani su dusunceye derin felsefe yapiyor yaa, varolussal sancilar,kızı kimse anlamamis falan dendi ya 🤣🤣🤣 Evet arkadaslar sığ düşüncelerimizi alıp mağaralarımıza dönelim biz.😄🙋‍♀️
 
Psikolojik olarak ne teşhis koydular size acaba ? Bıraz karamsar biraz kendi cinsine kızgın aslında halk diliyle “haset biri” gibi yazmışsınız bu konuyu ? Kalbiniz kırılmasın ama lütfen daha iyi psikoloji görünün en içten şekilde ruh halini açıklayın şeffaf olun ve biraz rahatlayın
 
dümdüz kıskançlığın adı varoluş sancısı olmuş.
mutsuzsun çünkü sürekli başkalarının hayatında aklın🤷‍♀️
Güzel güzel bir soru sorulmuş verilen cevabın sığlığına bak.haklısın yiyip içip, yuvarlanan taş gibi yaşamak daha üstün bir özellik.
 
Birilerinde ışık yakacak cevhere sahip olduğunu nereden çıkardın?
Bu sitedeki en çok çocuk isteyen insan sensin, bunu kendine bir itiraf etsen artık
Bak ben sana gerekeni söylüyorum: histerik nöbetler geçirecek kadar üremeye milletin çocuk istemesine doğurabilmesine takma artık, bu kadar bu mevzuyu takmak sağlıklı değil kafayı yemişsin
En önemlisi de sana ne. İsteyen doğurur isteyen mutsuzken doğurur isteyen on tane doğurur sana ne
Doğuramayan kafaya takar uğraşır kahrolur hastalanır intihar eder sana ne
Milletin üremesinden başka derdin yok tabiki hayatın kötü olur mutsuz olursun, haddini bil bak nasıl rahatlıyorsun
Bir de herkesin mutsuz olduğunu sanıyorsun herkesin mutsuz olduğuna inanmak seni tatmin ediyor. İnsanların birşeylerden şikayetlenmeleri hayatlarının bir döneminde sorun yaşamaları mutsuz olmaları genel olarak hayatın kötü yaşanılmaz ve insanların daimi mutsuz olduğu anlamına gelmiyor
Mutluluğunu neye bağlarsan o seni mutlu eder, bunu çözen insan mutludur
Kaldı ki 80 yıllık hayatın her dakikasını mutlu geçireceksin yoksa yaşamanın manası yok demek çok saçma
Sanane denilecek yer mi burası.ona sanane buna sanane. eee niye var bu site o zaman.amacı ne? O kadarr güzel o kadar nokta atışı yapan güzel yorumlar yazdı ki bazı arkadaşlar sizin gibi sığ insanları tölere edebiliyorum en azından.anlayan anlıyor yani derdimi, kafamdakiler.herkes çirkef teyze kapasitesinde kalıp kıskanıyorsun kızım demiyor Allah'tan.bir kişinin kendine değer verdiğini ima etmesi sizi rahatsız ediyorsa sizde de bir problem var demek ki.kendimize değer vemememiz mi gerekiyor yani.
 
dümdüz kıskançlığın adı varoluş sancısı olmuş.
mutsuzsun çünkü sürekli başkalarının hayatında aklın🤷‍♀️
Bu durum benim teorimi çürütmüyor ki öyle olsa bile.hayat güzel mi demişim.ben üstün özellikleri olan erdemli bir kişiyim dememiştim ki.kıskançlıksa da o da insanı bir sorun.mutsuz olduğumu yazmışım zaten.beni neyle vurmaya çalışıyorsunuz? Mantıksız.
 
Yazmayayim konu sapmasin dedim ama Ferhans'i tanimayanlar o kadar yanlis cikarimlar yapmislar ki, dayanamadim.

Sonu yogun bakimda biten yasadigim taciz ve darp olayini anlattigim, ama karsi koydugum icin tecavuz olmadi dedigim bir yoruma tecavuze ugramayacagim diye savasilmasini anlamiyorum, savasmasaydiniz boyle olmazdi, tecavuze ugramamak daha mi onemli gibi bir yorum yapmisti. Ki o durumda beyin savas, kac, ya da don komutu veriyor. Benimki savas komutu verdi. Olayin tecavuzu engellemekle de bir alakasi yoktu ben olecegime inanmistim onun icin kendimden uzaklastirmaya calisiyordum. Ben olayi kendi icimde kapattigim icin etkilenmedim, ama duydugum en kan dondurucu yorumdu. Ayni durumda destek almamis biri paramparca olabilirdi.
Aynı üye miydiniz hatırlamıyorum ama yine birkaç kisi tarafından tecavüze ugrama tehlikesi geçirmiş bir üyeye vay be, ne kadar güzelsiniz kac kişi peşinize düşmüş minvalinde bir şey yazmıştı. O durumdaki bir kadını kıskanmıştı resmen.
Şimdi kalkmış yorumlara sığ diyor. Şaka gibi ama kendini ve onu tanımayan,tanımamazlıktan gelen birkaç üyeyi kandırır ancak. Onun ne zihniyette olduğunu gayet iyi biliyoruz.
 
Hayat hiç güzel değil. Başarısızlık, hayal kırıklıkları ve ölüm var. Hayat çok anlamsız çünkü ölüm var. Kefenlenip sevdiklerinle gömülmek bile nasip olan bir dünya. Hatay depreminde yaşadık bunları bana ders oldu.
Ama yaşıyoruz.
 
Back
X