Hayat Size Ne retti?

bir insana,ünlü bile olsa,haybeye kötü laflar eleştiriler sarf etmeyeceksin...

sonra pişman oluyorsun çünkü.

tabi adam gibi olanlarından bahsediyorum.
 
kendi adıma insanların genelde bencil olduğunu, kendi çıkarını düşündüğünü, sorumluluk almak istemediğini hatta kendi sorumluluklarını bile yerine getirmeyip sana devretmeye çalıştığını, sen onlar için fedakarlık yaptığında, onların fedakarlık yapmak bir yana senden daha fazlasını istediğini, iyiniyetli yaklaşmamak gerektiğini öğretti şu son zamanlarda özellikle...
 
Hayat bana onu yaşamanın ne kadar zorluklarla dolu olduğunu ve gerçek bi dostun yoksa ya da onu kaybettiysen ne kadar güçsüz hissettiğini öğretti..
 
Hayat bana asker yolu beklerken ne kadar sabırlı olmam gerektiğini,yanımdayken özlemek kelimesinin ne kadar az olduğunu öğretti...
 
son 3 yılda çok şey öğretti. bu hayatta kimseye güvenmemem gerektiğini, hele de erkeklere( babam vs ) hiç bir zaman, başkasından bir şey beklememeyi. bekleyince hayal kırıklığına uğruyorum. insanların işe girince, parası pulu olunca, sevgilisi olunca , nasıl birden değiştiğini , insanlara iyilikle yaklaşınca karşı taraftan saf olarak algılandığımı , sinsilerden uzak durmam gerektiği, başkasına güvenerek iş yapılmayacağını ( anne ve baba dahil ) , daima kendi ayaklarımın üzerinde durmam gerektiğini, hiç bir erkeği hayatımın merkezine koymamam gerektiğini vs öğretti.
 
Son düzenleme:
Yaşım ilerledikçe içimde az da olsa kötülük olması gerektiğini öğretti. Öğretti öğretmesine de ben yine aynı tas,aynı hamam..
 
bazen insanları silkelemek gerektiğini bütün kötülükleri birbir ortaya çıkıyor. bazen bunu yapmak gerekiyormuş gerçek yüzlerini görmek için.
 
50 yaşındaki insan değişmez diyen beyinlerin tezlerinin çürüdüğünü canları isteyince şeytanlıktan istifa edebildiklerini görmek sevindirici mi üzücü mü bilemiyorum ama bunu öğredim ; adamına göre muamele..
 
başkaları için değil kendin için yaşa,
söylenen sözlerden kendine faydalı olanı al ama kendine uyarlanmış şekliyle hayatında uygulamaya koy,
çok fazla değer verme,
hiç kimseyi sahiplenme onsuz yaşayamam deme,
ve kimseye asla ve asla güvenme...
 
Herkesn mutlu olamiyacagini,severek asik olarak evlenemiyecegini en onemlisi kimseye ama kimseye guvenilmemesi gerektigini ki bilhassa erkekler konusunda...hayatin acimasiz oldugunu...he bide ilkler herzaman iyidir...

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
insanlara hak ettiği kadar değer vermeyi
sana nasıl davranılıyosa aynı tarzda davranmayıı
 
işlerine gelmeyince kimsenin seni anlamadığını.
o kadar kırılma göz yaşına şans vermelere rağmen bunların görülmeyip sabrım taştığında keskin, olması gerektiği gibi davrandığım için acımasız, gaddar olarak görüldüğümü.
ve bunlara olabildiğince alışmam gerektiğini...
ayrıntıların beni karamsarlığa ittiğini.
insanlara asla %100 güvenmemem, kendimden fazla değer vermemem gerektiğini.
insanlar kendim gibi görüp onlara kendimle ilgili çok fazla şey anlatmamam gerektiğini.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
Hayat neden herkese adil değil?
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
955
Umberlee
D
Eşim beni çok yoruyor
Yorumlar
9
Görüntüleme
1K
deepse
D
hayatı zindan eden empati
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
801
CiRiLLA
B
Bir kadin neden sevilmez istenmez
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
3K
girlinred
E
kendimden nefret ediyorum ben ben degilim
Yorumlar
9
Görüntüleme
909
Madamgazel
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…