Hayat bana;
Her zaman için ayakta kaLmayı,
Her zaman için dik durmayı,
Kimseye haddinden fazLa değer vermemeyi,
Kimseye inanıp, güvenmemeyi,
Bu hayatta her şeyin yaLan, doLan, çıkar oLduğunu
İnsanLarın iki yüzLü, dost sandığının düşman oLduğunu,
Yüzüne güLenLerin arkandan konuştuğunu,
Hiç bir şeyin toz pembe oLmadığını,
Yardıma ihtiyaç duyduğun da kendinden başka kimsenin oLmadığını,
Konuşacak, dertLerini anLatacak birinin oLmadığını,
Düşsen bir tekme de güvendiğin kişiLerden geLeceğini,
YaLan söyLemeyen insan oLmadığını,
Kısacası kimseden kimseye faydanın oLmdığını ve kendin ne kadar yapabiLirsen o kadarıyLa yaşanması gerektiğini öğretti.
Unutmadan bana bunLarı öğreten hayat, kendisinin de çok acımasız oLduğunu öğretti.