- 31 Mayıs 2016
- 57
- 31
- 18
- Konu Sahibi kugununagiti
-
- #1
Merhaba Arkadaşlar,
Hayatta hiçbir vasfının olmadığını düşünen kendisini fazlasıyla değersiz gören bir erkek arkadaşım var. Şuan her şeyi bırakmış durumda. Ne bir şey yapmak istiyor ne yaptığından zevk alıyor. Allah'a canını alması için dua ettiğini söyledi iki kez. Bizim ilişkimiz de çok iyi değil şu ara her ne kadar durumunun farkında da olsam beni de bu kadar umursamıyor olmasını pek kabullenemiyorum. Ki bu süre zarfında ben fazlasıyla üzülürken o bu durumu pek umursamıyor, duygularının olmadığını iddia ediyor.
Üniversite öğrencisiyiz şuan ailesinin yanında; annesi fark etmiş durumu çıkartmış çocuğu, bu sefer de not durumu biraz sıkıntılı geçiş yapacak gibi bu duruma bağlamış. Annesi de ondan önemli bir şey olmadığını kendisine zehretmemesi gerektiğini söylemiş. Ne yazık ki başka bir şey anlatmamış düşüncelerinden bahsetmemiş. Ben de aynısını diyorum, kendine yazık ediyorsun ancak bizim dediklerimiz hiçbir şey ifade etmiyor onu ikna etmek için söylediğimizi düşünüyor.
Doktora gitmesini söyledim. Uzun zamandır söylüyorum bunu istemiyor gitse bile bir şey anlatmayacagini durumumun sağlıksız olmadığını sadece hayatının farkına vardığını ifade ediyor. Alternatifler sunuyorum zamanını doldurması için, ki bunlar da vaktinde yaptığı zevk aldığı ya da bir şekilde niyetlenip devamını getiremediği şeyler, onları da istemediğini söylüyor. Bir süre önce de hayatta kalmak/kalmamak için sebepler konulu bir liste yapmıştı.
Onun artık iyi olmasını istiyorum. Bu konuda nasıl yaklaşabilir, neler yapabilirim pek bilmiyorum. Yardımlarınızı istiyorum.
Okuyan herkese çok teşekkür ediyor, ıyi günler diliyorum :)
Hayatta hiçbir vasfının olmadığını düşünen kendisini fazlasıyla değersiz gören bir erkek arkadaşım var. Şuan her şeyi bırakmış durumda. Ne bir şey yapmak istiyor ne yaptığından zevk alıyor. Allah'a canını alması için dua ettiğini söyledi iki kez. Bizim ilişkimiz de çok iyi değil şu ara her ne kadar durumunun farkında da olsam beni de bu kadar umursamıyor olmasını pek kabullenemiyorum. Ki bu süre zarfında ben fazlasıyla üzülürken o bu durumu pek umursamıyor, duygularının olmadığını iddia ediyor.
Üniversite öğrencisiyiz şuan ailesinin yanında; annesi fark etmiş durumu çıkartmış çocuğu, bu sefer de not durumu biraz sıkıntılı geçiş yapacak gibi bu duruma bağlamış. Annesi de ondan önemli bir şey olmadığını kendisine zehretmemesi gerektiğini söylemiş. Ne yazık ki başka bir şey anlatmamış düşüncelerinden bahsetmemiş. Ben de aynısını diyorum, kendine yazık ediyorsun ancak bizim dediklerimiz hiçbir şey ifade etmiyor onu ikna etmek için söylediğimizi düşünüyor.
Doktora gitmesini söyledim. Uzun zamandır söylüyorum bunu istemiyor gitse bile bir şey anlatmayacagini durumumun sağlıksız olmadığını sadece hayatının farkına vardığını ifade ediyor. Alternatifler sunuyorum zamanını doldurması için, ki bunlar da vaktinde yaptığı zevk aldığı ya da bir şekilde niyetlenip devamını getiremediği şeyler, onları da istemediğini söylüyor. Bir süre önce de hayatta kalmak/kalmamak için sebepler konulu bir liste yapmıştı.
Onun artık iyi olmasını istiyorum. Bu konuda nasıl yaklaşabilir, neler yapabilirim pek bilmiyorum. Yardımlarınızı istiyorum.
Okuyan herkese çok teşekkür ediyor, ıyi günler diliyorum :)