İyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
