- Konu Sahibi llllpocahontasllll
-
- #1
sürekli hayatı, yaşamayı erteliyorum nedeniyse aslında çok önemsiz gibi görünen ama bir türlü çözemediğim problem KİLO! bu lanet olası şey birçoğumuzun hayatını etkiliyor. en basit örneğiyle, bi arkadaşımızla mı buluşacağız, hazırlanırız ederiz, giysimizi giyeriz sonra aynanın karşısına geçtiğimizde kilo yüzünden üzerimizde duruşundan dolayı moralimiz bozulur ya, buluşmak için hiçbir hevesimiz kalmaz..
hani derler ya insanın neresi ağrıyorsa canı orasıdır diye, işte insanın neyle problemi varsa hayatı hep onun üzerine kuruludur, hep onu düşünür, her durumu ona göre değerlendirir. benim de sorunlarımın kaynağı olarak gördüğüm şey kilo.. bu kadar zayıf olmaktan bıktım artık. daha doğrusu kendimden bıktım, çünkü aslında istesem alıyorum.. ama neden bu kadar üşengeçlik.
bunun yüzünden dışarı bile çıkmak istemiyorum. o yüzden de hayatım öylesine geçip gidiyor gibi, yaşamayı erteliyormuşum gibi.. arkadaşlarım çağırıyor ama ben sırf bu yüzden dışarı çıkmayı istemiyorum, bi kilo alsam çok mutlu olcam diyorum ama her seferinde yarın başlayacağım diyorum, yarın olunca da yine yarın diyorum.. o yarın hiçbir zaman gelmiyor. yaz için yeni giysiler almak istiyorum, alışverişe çıkmak istiyorum ama biliyorum aldığım şeyler istediğim gibi olmayacak o yüzden kilo almayı bekliyorum bunu yapmak için bile.. 18 yaşındayım ve en güzel günlerimi bu aptal sorun için "öylesine" geçiriyorum gibi geliyor. üzülüyorum çünkü bi daha gelmeyecek bu günler..
nasıl birazcık daha hırslı, azimli, kararlı olabilirim.. of allahım ya, azıcık üşengeç olmasam hırslansam.. ah ah..
aranızda benim gibi olanlar var mı kızlar yaa..
hani derler ya insanın neresi ağrıyorsa canı orasıdır diye, işte insanın neyle problemi varsa hayatı hep onun üzerine kuruludur, hep onu düşünür, her durumu ona göre değerlendirir. benim de sorunlarımın kaynağı olarak gördüğüm şey kilo.. bu kadar zayıf olmaktan bıktım artık. daha doğrusu kendimden bıktım, çünkü aslında istesem alıyorum.. ama neden bu kadar üşengeçlik.
bunun yüzünden dışarı bile çıkmak istemiyorum. o yüzden de hayatım öylesine geçip gidiyor gibi, yaşamayı erteliyormuşum gibi.. arkadaşlarım çağırıyor ama ben sırf bu yüzden dışarı çıkmayı istemiyorum, bi kilo alsam çok mutlu olcam diyorum ama her seferinde yarın başlayacağım diyorum, yarın olunca da yine yarın diyorum.. o yarın hiçbir zaman gelmiyor. yaz için yeni giysiler almak istiyorum, alışverişe çıkmak istiyorum ama biliyorum aldığım şeyler istediğim gibi olmayacak o yüzden kilo almayı bekliyorum bunu yapmak için bile.. 18 yaşındayım ve en güzel günlerimi bu aptal sorun için "öylesine" geçiriyorum gibi geliyor. üzülüyorum çünkü bi daha gelmeyecek bu günler..
nasıl birazcık daha hırslı, azimli, kararlı olabilirim.. of allahım ya, azıcık üşengeç olmasam hırslansam.. ah ah..
aranızda benim gibi olanlar var mı kızlar yaa..