Hayatım iyi mi kötü mü

Oglak kizi .!.:

Hayatım iyi mi kötü mü ayrımını yapamıyorum. Ne tam mutluyum ne tam mutsuz. Evlenince herkes mi böyle oluyor bilmiyorum. Bekarken çok renkli geçti günlerim. Sürekli kalabalık arkadaş guruplarıyla büyüdüm, her zaman bir şeyler olup yollarımız ayrıldı ama olsun her biri ayrı güzeldi :) Çalıştığım her iş yerinde severek çalıştım çok çalıştım hep sevildim. Eve gelirdim canım annem hiç bir işe el sürdürmezdi yemeğime kadar hazırlardı sen çalışıyorsun derdi. Galiba benim en mutlu günlerim o günlermiş. Sonra evlendim uzak şehire. Sanki bambaşka bir hayat verdiler bana. Eş ailesi doğulu kültürüne bağlı insanlar hayatlarının %99 u akrabalarını sülalelerini konuşmak görüşmek ve akrabalarını anlatmakla geçer. Onlarla başka bir şey konuşmanın imkanı bile yoktur. Sonra Çaylarına şekere kadar atmam beklendi bacak bacak üstüne atmamam hafta sonları eşimle hafta içi de yalnız gitmem beklendi millet laf ediyormuş :) eğer gitmezsek mesajla tahrik ederlerdi neden gelmediniz sen bize düşmansın ben biliyom göstercem size bilmem ne mesajlar atardı. En son da işi hakarete dökünce görüşmeyi kestim görüşmüyorum. Ailemde uzak olunca burada arkadaşta henüz edinemeyince henüz işte bulamayınca öyle afalladım ki anlatamam. Hayatımda ilk kez sevilmediğimi ve psikolojik şiddet gördüğümü hissediyorum. Baya mutsuz etti bu konumum beni. Böyle hayattan soğudum sanki kabuğuma çekildim. Eşin bir şey demiyor mu diyenler olacaktır görüşme sen haklısın dedi aramızda sorun etmemeye çalışıyor arada kendi gidip görüyor falan. Hayatım böyle mi olacaktı diyorum bazen. Tavsiye verirseniz çok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Oglak kizi .!.:

Hayatım iyi mi kötü mü ayrımını yapamıyorum. Ne tam mutluyum ne tam mutsuz. Evlenince herkes mi böyle oluyor bilmiyorum. Bekarken çok renkli geçti günlerim. Sürekli kalabalık arkadaş gruplarıyla büyüdüm, her zaman bir şeyler olup yollarımız ayrıldı ama olsun her biri ayrı güzeldi :) Çalıştığım her iş yerinde severek çalıştım çok çalıştım hep sevildim. Eve gelirdim canım annem hiç bir işe el sürdürmezdi yemeğime kadar hazırlardı sen çalışıyorsun derdi. Galiba benim en mutlu günlerim o günlermiş. Sonra evlendim uzak şehire. Sanki bambaşka bir hayat verdiler bana. Eş ailesi doğulu kültürüne bağlı insanlar hayatlarının %99 u akrabalarını sülalelerini konuşmak görüşmek ve akrabalarını anlatmakla geçer. Onlarla başka bir şey konuşmanın imkanı bile yoktur. Sonra Çaylarına şekere kadar atmam beklendi bacak bacak üstüne atmamam hafta sonları eşimle hafta içi de yalnız gitmem beklendi millet laf ediyormuş :) eğer gitmezsek mesajla tahrik ederlerdi neden gelmediniz sen bize düşmansın ben biliyom göstercem size bilmem ne mesajlar atardı. En son da işi hakarete dökünce görüşmeyi kestim görüşmüyorum. Ailemde uzak olunca burada arkadaşta henüz edinemeyince henüz işte bulamayınca öyle afalladım ki anlatamam. Hayatımda ilk kez sevilmediğimi ve psikolojik şiddet gördüğümü hissediyorum. Baya mutsuz etti bu konumum beni. Böyle hayattan soğudum sanki kabuğuma çekildim. Eşin bir şey demiyor mu diyenler olacaktır görüşme sen haklısın dedi aramızda sorun etmemeye çalışıyor arada kendi gidip görüyor falan. Hayatım böyle mi olacaktı diyorum bazen. Tavsiye verirseniz çok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Muzkad9289 .!.:

Akıllı bir kadına pek verecek tavsiyem yok. Sınırlarınızı koruyun. Hobilere yönelin

Genişletmek için tıkla...