- 16 Haziran 2016
- 322
- 118
- 18
- 42
- Konu Sahibi oglumun_kalbi
- #1
Hayatımda kimseye güvenemedim, babama bile, iş bulamayınca evden kovduğu gün hala aklımda, hiç sevgi şefkat göremedim, kimseye güvenemedim, birisi de çıkıp benim haklarımı kendi hakları gibi sağlam bir şekilde savunamadı mesela.Kimse doya doya sarılmadı bana, düşünmedi beni hiç, aksine bir tekme de onlar attılar.Sonra da çalışmak için uzaaak bir ile gittim ve orada aşk olmadığı halde bir aile kurmak adına(5 çocuk yapıp artık yalnız olmıcaktım) ani evlendim, çocuğum oldu, ama kocama hiç güvenmedim, babamla ilk tanıştılar bir tartışma anında beni sattı, o an anlamamazlıktan gelmiştim, benikorumadı, başka konularda da benim anlattıklarımı anlatılmayacak yer ve mecralarda.Evde bir rakibim vardı sanki,işi benden iyi olduğu için ona da itiraf ettim, onu deli gibi kıskandım, maaşı azalsa sevineceğim sanki, aynen öyle,çünkü öyle şeyler oldu ki biz artık karı koca değiliz de rakip gibiyiz, güvenemiyorum, o da bana güvenmiyor, bütün anlattıklarını sağa sola anlattım, sohbetimiz sığ, onu görmek bile istemiyorum çoğu zaman, hatta sinir oluyorum, bu iş nasıl çözülüt boşanmayı düşündüm mümkün değil geçinmem ancak şef olucam da maaşım şöle 3500 olacak da o da ancak 8 sene sonra olur napıcağımı şaşırdım.
ona çok şans verdim, çok sevdim kocam dedim ama hamileyken dövdü beni,çocuk benden değil vs bunları hiç anlatmıyım bana çok kötü şeyler yaşattı 1,5 senedir iyi ama unutamıyorum güvenemiyorum hatta artık sevemiyorujm
ona çok şans verdim, çok sevdim kocam dedim ama hamileyken dövdü beni,çocuk benden değil vs bunları hiç anlatmıyım bana çok kötü şeyler yaşattı 1,5 senedir iyi ama unutamıyorum güvenemiyorum hatta artık sevemiyorujm
