Iyi aksamlar herkese oncelikle sunu soyleyeyim anlatacaklarimdan sonra beni suclayacaksiniz biliyorum elestirin fakat cok kirici olmayin lutfen .
Kucuklukten beri kavga siddet dolu bir ailede buyudum.Babam hergun annemi doverdi hayal meyal hatirlarim babamin isten gelir gelmez annemi kemeriyle dovmesini..yumruk atmasini annemin gozunun morarmasini .. bosanmak istedi bizim icin vazgecti .. bazen dayanamadi bosanirsan soyle boyle yaparim diye tehdit edildi.. her gece agladim kavga gurultunun arasinda ders calistim.evden kacip kurtulmak istiyordum uzak bir yeri kazanip orda okumak.. kazandim da.her tatilde arkadaslarim evine gitmek icin can atarken ben gitmeye korkuyordum.Anneme kardesime aciyordum su an bile aklima geliyor agliyorum.. Annemi kardesimi cok dovdu cok araya girip ayairdim ama benimde psikolojim bozuldu hep ruyamda annemi dovusunu gordum aglayarak uyaniyordum .. kafami dagitmak istiyordum sevgi ariyordum .. Cok sevdim ilk kez asik oldum ve cok baglandim.Arkadaslarimin hepsi iliskimi olumsuz yorumladi maddi imkanlariniz yasaminiz uymaz dedi.Annemde ayni tepkiyi gosterdi ailemize yakistiramadi sevdigim adami.Defalarca konustum reddetti .Babama citlattik konuyu o da asiri tepki verdi evden disari cikmayacaksin bir daha dedi telefonlarimi kontrol etti.Hergun agladim kilo verdim uzuntuden ders calisamadim aklim hep onda.Birakamazdim vazgecemezdim onu baskasiyla gormeye duymaya dayanamam intihar ederdim psikolojim bozulmustu hergun agliyordum.
Ailemle son bir kez daha konustum ve cok net ve kesin bir sekilde reddedildikten sonra kacmaya karar verdim.Tek carem buydu.Kactim.Cok yanlis yaptim biliyorum.Ailemi cok uzdum.Buruk bir dugunum oldu.Evlendim hergun agladim.. Esimle sorunlar yasadim ilk bir yil.dayak da yedim asagilandim da..Su an cok sukur iyiyiz.Sinavi kazanamadim.Babam beni affetti eve geliyorum fakat hersey cok degismis.icimden diyorum ki illa evden mi kacmam gerekirdi duzelmeniz icin?Ailem eskisi gibi degil bana aciyor herkes.Bu durumda beni cok uzuyor . Atanamadim tek maasiz evde oturuyorum diye yengem laf carpiyor ezikliyor . Annem babamsa aciyor .. benim yasamak istedigim hayat bu degildi
hedefim akademisyen olmakti.Kocami cocugumu cok seviyorum fakat yasamak istedigim hayat bu degildi . Evleneceksemde sen sakrak evlenmeliydim.Kacarak degil.Ben bu
hikayede kim suclu bilmiyorum ben mi yoksa beni yanlisa surukleyen babam mi ?
Kucuklukten beri kavga siddet dolu bir ailede buyudum.Babam hergun annemi doverdi hayal meyal hatirlarim babamin isten gelir gelmez annemi kemeriyle dovmesini..yumruk atmasini annemin gozunun morarmasini .. bosanmak istedi bizim icin vazgecti .. bazen dayanamadi bosanirsan soyle boyle yaparim diye tehdit edildi.. her gece agladim kavga gurultunun arasinda ders calistim.evden kacip kurtulmak istiyordum uzak bir yeri kazanip orda okumak.. kazandim da.her tatilde arkadaslarim evine gitmek icin can atarken ben gitmeye korkuyordum.Anneme kardesime aciyordum su an bile aklima geliyor agliyorum.. Annemi kardesimi cok dovdu cok araya girip ayairdim ama benimde psikolojim bozuldu hep ruyamda annemi dovusunu gordum aglayarak uyaniyordum .. kafami dagitmak istiyordum sevgi ariyordum .. Cok sevdim ilk kez asik oldum ve cok baglandim.Arkadaslarimin hepsi iliskimi olumsuz yorumladi maddi imkanlariniz yasaminiz uymaz dedi.Annemde ayni tepkiyi gosterdi ailemize yakistiramadi sevdigim adami.Defalarca konustum reddetti .Babama citlattik konuyu o da asiri tepki verdi evden disari cikmayacaksin bir daha dedi telefonlarimi kontrol etti.Hergun agladim kilo verdim uzuntuden ders calisamadim aklim hep onda.Birakamazdim vazgecemezdim onu baskasiyla gormeye duymaya dayanamam intihar ederdim psikolojim bozulmustu hergun agliyordum.
Ailemle son bir kez daha konustum ve cok net ve kesin bir sekilde reddedildikten sonra kacmaya karar verdim.Tek carem buydu.Kactim.Cok yanlis yaptim biliyorum.Ailemi cok uzdum.Buruk bir dugunum oldu.Evlendim hergun agladim.. Esimle sorunlar yasadim ilk bir yil.dayak da yedim asagilandim da..Su an cok sukur iyiyiz.Sinavi kazanamadim.Babam beni affetti eve geliyorum fakat hersey cok degismis.icimden diyorum ki illa evden mi kacmam gerekirdi duzelmeniz icin?Ailem eskisi gibi degil bana aciyor herkes.Bu durumda beni cok uzuyor . Atanamadim tek maasiz evde oturuyorum diye yengem laf carpiyor ezikliyor . Annem babamsa aciyor .. benim yasamak istedigim hayat bu degildi
hedefim akademisyen olmakti.Kocami cocugumu cok seviyorum fakat yasamak istedigim hayat bu degildi . Evleneceksemde sen sakrak evlenmeliydim.Kacarak degil.Ben bu
hikayede kim suclu bilmiyorum ben mi yoksa beni yanlisa surukleyen babam mi ?