Merhaba arkadaşlar
Benim eşimin memleketleri arasında on beş saat var .Sevgili olurken hiç düşünmemeliyim zor olur bu uzaklık diye.Evlenirken annem uzak diye hiç istemedi .Annemin ismi lazım değil kötü bir hastalığı var Ve bu hastalık ailemin tüm hayatını etkiledi maalesef .Ben seviyorum deyip kabul ettirdim .Ama annem benden ayrılırsa hastalığını kötü etkiler diye eşime belli bir süre benim yaşadığım şehirde yaşayalım dedim .Eşim kabul etti ve o şehrin ilçesinde yaşıyoruz .Ailem il merkezinde .Eşim bıradahiç mutlu olamadı Beş senelik evliyiz hep aramızda bu memleket sıkıntısı oldu onun ailesi akrabaları sürekli eşimi eleştiriyor .Artık bir çocuğumuz var ve biz hala o ilçedeyiz eşim her sene kavga etti gitmek istedi ben istemiyorum diye yapamadı ve her sene yılda sadece bir kez bu mevzudan kavga ediyoruz .Bu sene büyük ihtimal yine gitmek istiyor ve ben de artık yoruldum ve tamam gidelim dedim .Artık bende il merkezinde yaşamak kızımı iyi bir okula göndermek istiyorum ama ailem olmadan nasıl bir hayat yaşarım .Çok mu mutsuz olurum ?nasıl olur hayatım pişman olur muyum ?Annemi bu zor süreçte nasılhalnız bırakırım?ya hep mutsuz pürüzlü bir evlilik olacak ilçede yaşadığım ,ama ne zaman istersem anneme gidebileceğim ama yavrum kötü şartlarda büyücek .Ya da eşimin memleketine gidip ailemden uzak yalnız biz yaşam ama evladım iyi şartlarda büyücek.Ne yapacağım hayatım nasıl olacak hiç bilmiyorum sadece korkuyorum Allahım yardım etsin doğru olan olsun inşallah .Bekarlar siz siz olun bunları düşünüp evlenin çok zor hep valizlerim dışarıda benım hep birileri uzak hep hayatımız yol Benim gibi olan var mı nasıl bir hayatınız var bana yorumlarınız neler şimdiden sağolun
Gittiğimiz yer çok sıcak anneme sakıncalı uzun yolculuk yapamaz asla yalnız yolculuk yapamaz yürümesi problemAnnenizi yaniniza alma şansınız yok mu? Yani atiyorum gelsin kalsin 3-5 ay?
Teşekkürler sağolun haklısınız ama çok korkutuyor beni pişmanlık veriri mi eşim burada yaşadığıiçin çok mutsuz oldu acaba bende mutsuz olur muyum bir de buraya geldi diye ben eşinin neredeyse her isteğine evet dedim her tatil bayram seyran oradaydım .şimdi tam tersini eşim bana yapar mı yapmazsa çok sıkıntı olurEşinizle o belli sureyi ne kadarlık konuştunuz bilmiyorum ama sanırım eşiniz 5 yıl diye tahmin etmiyordur...
Madem şartları belli bir evlilik gerçekleştirdiniz sözünüzde durmalısınız.
Annenizin hastalığı da eşinizin şartları da sonradan olan koşullar değil.
Hem neden yalnız olacakmışsınız?
Aynı dili konuştuğunuz insanlar olacak orada da, okulda veliler, komşular, eşinizin arkadaşları...
Bu kadar önyargılı gidiyor olmanız mutsuzluk garantiniz olur.
İyi yönlerini görmeye çalışın..
Annenizi yaniniza alma şansınız yok mu? Yani atiyorum gelsin kalsin 3-5 ay?
Herkes farklı karakterde oluyor. Eşiniz mutsuz olması sisinde mutsuz olacağınız anlamına gelmiyor...Teşekkürler sağolun haklısınız ama çok korkutuyor beni pişmanlık veriri mi eşim burada yaşadığıiçin çok mutsuz oldu acaba bende mutsuz olur muyum bir de buraya geldi diye ben eşinin neredeyse her isteğine evet dedim her tatil bayram seyran oradaydım .şimdi tam tersini eşim bana yapar mı yapmazsa çok sıkıntı olur
Merhaba arkadaşlar
Benim eşimin memleketleri arasında on beş saat var .Sevgili olurken hiç düşünmemeliyim zor olur bu uzaklık diye.Evlenirken annem uzak diye hiç istemedi .Annemin ismi lazım değil kötü bir hastalığı var Ve bu hastalık ailemin tüm hayatını etkiledi maalesef .Ben seviyorum deyip kabul ettirdim .Ama annem benden ayrılırsa hastalığını kötü etkiler diye eşime belli bir süre benim yaşadığım şehirde yaşayalım dedim .Eşim kabul etti ve o şehrin ilçesinde yaşıyoruz .Ailem il merkezinde .Eşim bıradahiç mutlu olamadı Beş senelik evliyiz hep aramızda bu memleket sıkıntısı oldu onun ailesi akrabaları sürekli eşimi eleştiriyor .Artık bir çocuğumuz var ve biz hala o ilçedeyiz eşim her sene kavga etti gitmek istedi ben istemiyorum diye yapamadı ve her sene yılda sadece bir kez bu mevzudan kavga ediyoruz .Bu sene büyük ihtimal yine gitmek istiyor ve ben de artık yoruldum ve tamam gidelim dedim .Artık bende il merkezinde yaşamak kızımı iyi bir okula göndermek istiyorum ama ailem olmadan nasıl bir hayat yaşarım .Çok mu mutsuz olurum ?nasıl olur hayatım pişman olur muyum ?Annemi bu zor süreçte nasılhalnız bırakırım?ya hep mutsuz pürüzlü bir evlilik olacak ilçede yaşadığım ,ama ne zaman istersem anneme gidebileceğim ama yavrum kötü şartlarda büyücek .Ya da eşimin memleketine gidip ailemden uzak yalnız biz yaşam ama evladım iyi şartlarda büyücek.Ne yapacağım hayatım nasıl olacak hiç bilmiyorum sadece korkuyorum Allahım yardım etsin doğru olan olsun inşallah .Bekarlar siz siz olun bunları düşünüp evlenin çok zor hep valizlerim dışarıda benım hep birileri uzak hep hayatımız yol Benim gibi olan var mı nasıl bir hayatınız var bana yorumlarınız neler şimdiden sağolun
min sağolun cevap içinEşiniz beş senedir aileniz için sizin yaşadığınız şehirde eğer arabanız varsa bu durumu sorun etmeyin. sonuçta eşinizin mutluuğu sizin mutluluğunuz olarak size geri dönecektir. Alışkanlıklarınızı değiştirmeniz gerek bu sürede iraz zorlansanızda önemli olan huzur nerede yaşadığınızın çokta önemi yok. hakıınızda hayrlısı olsun :)
kadar sene burada yaşadı ya onu asla kabul etmez etmiyorher ıkı tarafın aılesıne de orta mesafede gelısmıs bır ılceye yada sehre tasınmak bence en mantıklısı ...
da eşimin memleketine gidip ailemden uzak yalnız biz yaşam ama evladım iyi şartlarda büyücek.
Biz suan hepimiz ayni sehirdeyiz. Fakat tasinmayi dusunuyoruz ileride. Esimin ailesi ve biz. Bende ayni sorulari soruyorum kendime. Ailem olmadan yapabilir miyim? Bir sure sonra esimide ailesinide suclarim gibi geliyor ailemden ayrildigim icin. Ama mantikli davranmak gerekiyor. Ben İstanbulda yasiyorum. Bende aksine buranin buyuklugunden ve kalabaligindan biktim usandim. Burda cocugum icin bir gelecek yok. Sizinde cocugunuz icin orada bir gelecek yok. O yuzden mantikli bir karar vermelisiniz. Sene icinde gelir gidersiniz ailenizin yanina olmazsa.Merhaba arkadaşlar
Benim eşimin memleketleri arasında on beş saat var .Sevgili olurken hiç düşünmemeliyim zor olur bu uzaklık diye.Evlenirken annem uzak diye hiç istemedi .Annemin ismi lazım değil kötü bir hastalığı var Ve bu hastalık ailemin tüm hayatını etkiledi maalesef .Ben seviyorum deyip kabul ettirdim .Ama annem benden ayrılırsa hastalığını kötü etkiler diye eşime belli bir süre benim yaşadığım şehirde yaşayalım dedim .Eşim kabul etti ve o şehrin ilçesinde yaşıyoruz .Ailem il merkezinde .Eşim bıradahiç mutlu olamadı Beş senelik evliyiz hep aramızda bu memleket sıkıntısı oldu onun ailesi akrabaları sürekli eşimi eleştiriyor .Artık bir çocuğumuz var ve biz hala o ilçedeyiz eşim her sene kavga etti gitmek istedi ben istemiyorum diye yapamadı ve her sene yılda sadece bir kez bu mevzudan kavga ediyoruz .Bu sene büyük ihtimal yine gitmek istiyor ve ben de artık yoruldum ve tamam gidelim dedim .Artık bende il merkezinde yaşamak kızımı iyi bir okula göndermek istiyorum ama ailem olmadan nasıl bir hayat yaşarım .Çok mu mutsuz olurum ?nasıl olur hayatım pişman olur muyum ?Annemi bu zor süreçte nasılhalnız bırakırım?ya hep mutsuz pürüzlü bir evlilik olacak ilçede yaşadığım ,ama ne zaman istersem anneme gidebileceğim ama yavrum kötü şartlarda büyücek .Ya da eşimin memleketine gidip ailemden uzak yalnız biz yaşam ama evladım iyi şartlarda büyücek.Ne yapacağım hayatım nasıl olacak hiç bilmiyorum sadece korkuyorum Allahım yardım etsin doğru olan olsun inşallah .Bekarlar siz siz olun bunları düşünüp evlenin çok zor hep valizlerim dışarıda benım hep birileri uzak hep hayatımız yol Benim gibi olan var mı nasıl bir hayatınız var bana yorumlarınız neler şimdiden sağolun
Duygusal bir yapım var haklısınız ama değiştiremiyorum söyledikleriniz bana ümit verdi inşallah her şeyin hayırlısı olur tamda bu gün annemin hastalığının ilerlesiğiniöğrendim annemin yanımda şükür var birileri amaben annemi en zor gününde yalnız bıraktım dermişim diyelendimi yitiyorum bir de annemin o hastalığına yakalanmaktan korkuyorumstres sıkıntı yalnızlık buna sebep olabilirAnneniz yalniz mi, babaniz ve kardesleriniz var mi? Eger varsa, siz de ucakla gidip gelirsiniz istediginiz zaman, illa 15 saat diye düşünmeyin. Anneniz binemiyorsa da siz biner gelirsiniz.
Yani kendimden düşünüyorum, esimin mutsuz oldugu bir yerde ben mutlu olamazdım açıkçasıesiniz de hakli, 5 sene fedakarlik yapmış, sanırım şimdi sıra sizde. Ailenizi bırakıp gidiyor gibi düşünmeyin. Eşinizin ailesi de sizin aileniz, ortama alismaniza yardımcı olurlar. Kendi ailenize de istediginiz zaman gelir kalırsınız. Bana fazla duygusal dusunuyorsunuz gibi geldi.
Ama neden en zor gününde yalniz birakmak olarak görüyorsunuz? Siz evlisiniz, bir aileniz var, bir esiniz bir cocugunuz var. Önceliğiniz bu olmali. Evlenirken biraksaydiniz, bakın yine geçecekti bu 5 yıl. Zamani yavaslatamayiz ve olacak olanlari değiştiremeyiz. Sizin de, benim de, annenizin de nefeslerimiz sayılı. Istesek bile bir eksik, bir fazla alamayiz.Duygusal bir yapım var haklısınız ama değiştiremiyorum söyledikleriniz bana ümit verdi inşallah her şeyin hayırlısı olur tamda bu gün annemin hastalığının ilerlesiğiniöğrendim annemin yanımda şükür var birileri amaben annemi en zor gününde yalnız bıraktım dermişim diyelendimi yitiyorum bir de annemin o hastalığına yakalanmaktan korkuyorumstres sıkıntı yalnızlık buna sebep olabilir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?