sayfayı okuosun gördüm yalancı cennet inş burda ki yorumlar seni toparlar canım çıkışını kendin bulucaksın hayat senin biz yazarak bisileri değistiremeyiz ama duanı et okulu devam hepimiz aynı görüsteyiz
Merhaba,kadınlar klübüne yeni oldum,forumları sirekli takip ediyordum burada ki dayanışma özellikle çok hoşuma gidiyor. Öyle bir derdim varki ne bunu kimseye anlatabilirim ne de sizden başka kimseden akıl isteyebilirim.
20 yaşımdayım,2008 yılında internet aracılığıyla birisiyle tanıştım. İlk önce msn,facebook aracılığıyla konuşuyorduk. Yaklaşık olarak 2 hafta internetten 1 ay kadarda telefonla konuştuk. Sonra buluşma kararı aldık. o anadolu yakasının bi ucunda ben avrupa yakasının bi ucunda oturuyorum. Onunla görüşmeye başladık ve 4. ayımızda beni annesiyle tanıştırdı. Aile yapısı çok rahat ablası var sabaha kadar eve gelmiyor,birşey demiyorlar. 4. ayımızdan sonra bu çalışmamaya başladı nikah salonunda fotoğraf çekiyordu,kışın işleri olmuyormuş. Parası olmadığı için her seferinde ben okulu ekip en az haftada bir kez oraya gidiyordum. Buluştuğumuzda eve geç kaldım diye ailemden dayakta yiyordum. Biz bununla 6. ayımızda cinsel birşeyler yaşadık ancak birleşme olmadı. Küçük olduğum için ne dese inanıyordum evlilik hayalleri kuruyordum. 2 sene ben okulu ekip hep gittim yanına,yanına gidiyordum herşey çok iyiydi ancak beni ordan otobüse binip gönderiyordu,birdaha ne arıyordu ne soruyordu. Ben oraya gitmeden birgün önce konuşuyorduk sadece. Yanımdayken sevdiğini görmek bana yettiği için mesaj atmamasına aramamasına takılmıyordum.
Derken ailem benim okulu ektiğimi öğrendi,ben birdaha okulu ekip oraya gidemedim ve biz 5 ayda 6 ayda bir görüşmeye başladık. Bana çok ilgisizdi,ben de birşey yapmadıkça ona mesaj atıyordum onu arıyordum ondan birazcık olsun uzaklaşmak için facebook açtım. Çok kıskançtı ilk aylarımızda bütün internet hesaplarımı kapattırmıştı,hattımı değiştirmişti. Ben yeniden internete girdiğim için kıskanıp arıyodu,bir ara barışır gibi olduk. Ailem tatildeyken bize kalmaya geldi. O gece sen bir senedir internete giriyormuşsun öylemi dedi bende evet dedim böylesine saçma birşeyden tartıştık. Benimle hiç konuşmadı,gece uyurken ona sarıldım bana yüzünü bile dönmedi resmen yanından kovdu. Sabah uyandığımızda Galata Köprüsüne gittik,Galata Köprüsü onu ilk gördüğüm yer çok fazla anımız var oralarda,metrobüste yoktu biz çıkarken sürekli vapur kullanırdık. Ben köprüde ağlamaya başladım bu bana sarıldı,barıştık. Kahvaltı yaptık. Sonrasında bene gelicem dedi ve gitti. Birdaha ne aradı ne sordu. Ben ilk zamanlar aramamasını normal karşılıyodum. Sonrasında bunalıma girdim,her gece ağlıyodum,Allah'a dua ediyodum ya canımı al ya bu sevgiyi al kalbimden diye.
O kadar çok çektim ki bu o sırada facebook açmış başka profiller açmış,kızlarla fotoğrafları vardı bar ortamlarında. Biz zaten önceden de 8 ayda bir görüşürdük parası olmazdı. Sonrasında çalışmaya başlamış. Ben psikoloğa gittim ne yollar denedim başkasıyla çıkmaya çalıştım ama olmadı,antidepresan kullanmaya başladım. Tam olarak bir senedir çekiyodum,her acıklı şarkı duyduğumda,her düğünde her isteme de hüngür hüngür ağlıyodum. Kendimi kullanılmış,önemsenmemiş hissettim. Derken bu bana döndü biz yine barıştık 2 haftadır çıkıyoruz,ben bunun yüzünden üniversite okumadım kıskandığı için,hayatımı mahfettim. Bana eskiden zaten evlenmeyi düşünmüyodum seninle şimdi düşünüyorum ama 5 senesi var diyo. Bir barıştığımızda birlikte olduk yani bekaretimi ona verdim. Bana o an panik içinde napıcaz zaten öyle bişey olmadı vs dedi. Merak etme olmamış sadece zedelendi dedi. Ama resmen kan aktı ve kanamam 2 gün sürdü. Sadece zedelenmeyle olacak birşey değil.
Bana diktirmeyi söyledi bende evleniceğim zamanmı sorun olur dedim zaten ben evlenicem seninle diyo. o zaman diktirmeyi neden sordun dedim cevap vermiyo. Bana o oldu diye baskı kurma üstümde,sen yaptın beni almak zorundasını hissettirme diyo öyle olursa ben zorunda hissederim yani istemem diyo. İnsan sevse bunu düşünürmü? Ki benim ailem muhafazakardır.. Sana aşık değilim ama çok seviyorum diyo,şimdi bodruma sete gidicekler kameraman oldu oda arkadaşım kız olabilir diyo. Çok rahat beni kıskanmıyo,görüşüyoruz hemen metrobüse binip gönderiyo yine hiç aramıyo,3 günde bir konuşuyoruz. Barıştığımız hafta 4 kez görüştük,şimdi görüşmüyoruz. Ben çok üzülüyorum çok büyük bir pişmanlık yaşıyorum. Hem zina yapmış oldum hem de utanıyorum bunu okuyan herkese ibret olsun kimse sevgilisi istedi diye hayatını mahfetmesin,bekaretini vermesin..
Kızlar ben ne yapacağım? Bununla yaşayamam.. Yani bu durumdayken yaşayamam.. Beni çok seven bir çocuk var,durum ne olursa olsun bakire de olmasam benimle evlenir biliyorum. Ama çocuğu hiç sevmiyorum resmen tiksiniyorum. Herhangi bir erkeğe bu sırrımı açamam evlenecek olsak bile bana başka gözle bakar diye. Nolur bana bi akıl verin çok zor durumdayım
herkes kendinden sorumlu dini boyutu da senle Allah arasında sen takma saldıranları benimde kardeşlerim var senle yasıt o yüzden epey takıldı konun aklıma doktora gitmeni sölemistim ne yapmayı düsünüosun
Canım benim anladığım kadarıyla sen her şeye rağmen güçlü bir insansın. Aşk konusunda zaafların olmuş olabilir. Ailenin bu konuda muhafazakar davranması, çikolata alamayan çocuğun durmadan çikolata almak istemesi gibi seni aşkı arzulamaya yöneltmiş olabillir. Psikolog zaten bu konuda bi hayli şeyler söylemiştir. Ki psikologa gitmen şu durumda iyi olabilir....
Arkadaşların dediği gibi sen önce hedeflerini belirle. Geçmişteki bazı hatalarını telafi edebilirsin bu senin elinde...
Örneğin üniversite okuyabilirsin. 20 yaş çok genç bi yaş bence. Geç kalmış değilsin.
Bekaret konusunda sana şunu diyeyim: Bunu ciddiye almayan ve senin de seveceğin biri mutlaka olacaktır. Devir çoooook değişti. Bunu namus meselesi haline getiren erkekler milyon tane kızla beraber oluyor ve en son evleneceği kişiyi bakire istiyor...
Önce şu 20 yaşında evlenme fikrini kenara at ve eğitimine öncelik ver. Seni çok seven çocuğu belki de yaşadıkların yüzünden istemiyorsundur...
Yani 2 hedef var gibi:
1- Psikologa gitmek
2- Eğitimini sürdürmek
"Kim bir kardeşini, bir günah sebebi ile ayıplarsa, o günahı işlemedikçe o kimse ölmez. Tevbe ettiği bir günahtan dolayı birini ayıplayan, aynı günaha müptela olmadan ölmez."
Allah razı olsun.
Önemine binaen alıntı yaparak tekrar paylaşmak istedim.
Yasadiklarimin bir kisminda ailemin de sorumluluğu var,özellikle babam. Babam diye yazmak bile garip cunku kendisyle 5 senedir hiç konuşmadık. Benden nefret ettiğini söyledi milyar kez,istemediğim okullara gönderdi,hayatımın her alanın da karar mekanizması olmak istedi. Evde çok sorunum oldugu için boşluğa düştüm,o boşluğu da bahsettiğim erkek doldurdu sandım. Zaten ilk sevgilimdi bunun da payı olabilir. Normal de her konuda kendime cok güvenirim,çok sosyalim. Sürekli insanlarla iletişim halindeyim,ama bu olay olduktan sonra herşeyden soğudum gibi. Suan zaten calisiyorum 16 yaşıma girdiğim an itibariyle çalışmaya başladım. Okuldan sonra,haftasonları. Ailemden lise hayatım boyunca 50 tl minibüs parasi aldim. Ne üstüme başıma bişey aldılar nede ihtiyacı. Varmi dediler. Babam dedigim adam paraya tapıyor kısacası,dusta 5 dkkdan fazla duriyim sıcak suyu kapatır,en ufak hadisede kufur eder dovmekle tehdit eder. Üniversiteye gidersem kendi imkanlarimla gitmek zorundayim. Istanbul içi kazanmam zor yıllardır kitap acmadim. Istanbul dişi kazansam hem calisip hem okumam zor. Yurt parası,yemek parasi. Aslında anlaticak o kadar cok şey var ki.
hayatın mahvolmamış.. kaldığın yerden devam edebilirsin.
okuluna git mezun ol ve güzel bir iş bul, özel yaşadıklarını da paylaşabileceğin ve evlenebileceğin birisi çıkar bence. dürüst olmak önemli, zaten pişman olduğunu söylüyorsun. tövbe edersen en azından zararın bir kısmından dönmüş olursun. herkes hata yapar ama seninki de bile bile lades olmuş ya. aylarca görüşmediğin biri ile nasıl o şekilde bir yakınlık kurarsın, hem sana kızdım hem de gerçekten üzüldüm. duygularını kullanmış. bir de beni mecbur hissettirirsen evlenmek istemem diyor. Allahın belası. zaten o adam evlenilecek birisi değil ki, senin onu baştan istememen lazım. kimbilir hayatında kaç kız vardır. seni aramadığı 7-8 aylık sürelerde hiçbir kıza bakmadığını mı düşünüyorsun?
Sağol, aydınlandık.
Bu ne biçim baskı, psikoloji bozucu bir şey ya, midem bulandı.
Sen daha böyle din, cehennem demeye devam edersen adminler de seni asıcak baş aşağı haberin yok
kırmızı ile gösterdiğim yer nasıl bir cümledir afedersiniz de ?
Bence önce kendi inancınızı yargılayın siz.
Ne de olsa Kur'an da en büyük günahlardandır kötü düşünmek, birinin canını yakmak, rencide etmek..
Ayrıca biz duaya başlarken bile "esirgeyen ve bağışlayan Allahın adıyla" diye başlıyoruz.
Lütfen yanlış düşünceleri dini bir zorunlulukmuş gibi empoze etmeyin.
yok artık...
güzelim dinimiz ne hale geldi.
özellikle şu işaretlediğim kısım kan dondurucu gerçekten.
erkeğin yaptığı da zina hatırlatmak isterim.
ve bu kızcağız Allah'ın yarattığı bir kul ve sadece Allah'a hesap vermek zorunda.
Kendisiyle aynı ayardaki kendisi gibi aciz ve fani kullara değil.
Lütfen vicdanlı olun biraz. en azından din adına Allah adına hüküm vermeyin ne olur.
Yorumu dikkatli okursan ben kadınlarinki zinadır diye bi kelime kullanmadım. Ben Allah adına hüküm vermedim bunun bedeli yazdım. Bu yapılanın sonucunda hamilede kalabilirdi ve dünyaya gelmemiş bir cana kıyabilirdi sizin için bu normal bişeyse ben birşey diyemem tabi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?