iki örneğim var, biri fethiyenin bir köyüne yerleşen arkadaşlarım, arkadaşım dediysem benden yaşça oldukça büyükler.
en büyük hayalleriydi kalktı gittiler, sanırım 8 yıl falan oluyor, eşi emekli oldu ama öğretmenlik yapıyor, oğulları büyük zaten üniversiteye gidiyor. orda güzel de bir çevreleri var ama arkadaşım çok sıkılmış durumda. eşi hayatından inanılmaz memnun ama arkadaşım fethiye merkeze yerleşmek için baskı yapıyor. geçen faceine: "huzur huzur nereye kadar, fazla huzurdan huzurum bozuldu" yazmış.
diğerlerinin durumu biraz daha farklı, onlar edremitin bir köyünden zeytinlik aldılar, bir de küçük ev, orda yaşıyorlar 5yıldır, inanılmaz mutlular ve kazançları da çok iyi (kadın reklamcı eşi mühendisti, istanbuldakinden iyi kazanıyoruz diyorlar) 2 küçük çocukları var onlar da köyün okulunda okuyor, masal gibi hayatları var :)
ama bu iki örnek de maddiyat açısından rahat insanların örnekleri, açıkcası ben yapamazdım, istanbulu sevmiyorum ama köy de olmaz, foçada, datçada, kaşta falan yaşamk isterdim :)