Benim 22 yaşında birlikte olduğum insanlar şu an bakınca aşırı uyumsuz, alakasız geliyor. Yaşım 33.
Ben de 22 yaşında nişanlanmıştım, çünkü erkek arkadaşım arkamızdan atlı kovalıyormuş gibi sevgili olduktan 3 ay sonra ailesini gönderdi beni bir güzel anamdan istediler. Anam da akıllı kadın, olmaz demedi. Beni alladılar pulladılar pembiş tuvaletlere sarıp nişanladılar. 2 sene sonra düğün de düğün diye tutturunca olmayacağını, yapamayacağımı anladım. Annem için şu yönden akıllı kadın diyorum, olmaz diye diretseydi muhtemelen ilişkimi gözümde ulaşılmaz hale getirip daha da hırs yapacaktım. Bırakayım nişanlansın kendisi anlasın erken olduğunu diye düşünmüş.. Neyse,tabi şimdiki yaşımdan geriye dönüp bakınca çok mutsuz olurdum diyorum.. İnsanların fikirleri hızlı değişiyor 20li yaşlarda.. Zevkleri de.. Daha kendini tanıyor musun ki evleneceğin adamın nasıl biri olmasını isteyebilesin ? Ben 32 yaşında zorla evlendim. Zorla evlendirdiler beni =))) Şaka bi yana kafama silah dayamadı kimse ama, hani bu adamı 10 sene sonraki aklımla da sevebilir miyim diye çok düşündüm.. Bilemiyorum, belki de çok kişisel konular bunlar. Benim karakterim, zevklerim,dünya görüşüm, kendimi ve ilişkiyi algılama biçimim 26 yaşımdan sonra oturmaya başladı. Şimdi eski nişanlımla oturup kahve bile içmem, çok sıkıcı gelir. Hakkınızda en hayırlısı olsun..