Hayatın yerinde sayması

Masmavi85

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
10 Ağustos 2017
434
216
103
44
Çevremde herkesin hayatı akıyor birinin nişanından çıkıp ötekinin bebeğini görmeye gidiyorum diğerinin düğün hazırlığı birinin ev alması Herkesin hayatı bu denli başarılı mutluyken oluk oluk akarken kendi hayatıma bakınca kendimi çok mutsuz yalnız görüyorum böyle durumdan nasıl sıyrılmak gerek 27 yaş çalışıyorum ama diğer yönlerim çok eksik
 
Bence hayata yanlış bakıyorsunuz. Sadece tek bir mutluluk yok. Yani kiminin iyi evliliği olur kariyeri gel git yaşar tutturamaz. Kiminin çocuğu olmaz yada çocukla sorun yaşar. Kiminin her şeyi yolundadır ama sağlık sorunu yaşar. Hayat akışında bin tane ihtimal var ve yarını göremiyoruz. Evlenip boşananlar da var neticede. Kimse hayatın neler getireceğimi kestiremez. O an elinde olan neyse onu en iyi şekilde değerlendirip mutlu olmalısınız
Her zaman mutluluk içinde sarmalanıp yaşayamayız.
Mutluluk için bütün şartların mükemmel ve tam olmasını beklerseniz ömür boyu mutsuz olursunuz.
Ki sizde gördüğüm şu siz mutluluğu evliliğe endekslemişsiniz. Sadece evlenirseniz tamamlanacak mutlu olacaksınız sanıyorsunuz. Ama evlilik de öyle bir şey değil. Her evlilikte bazen mutsuzluklar, pişmanlıklar olur.
Halinden memnun mutlu insanlara bakarsanız elindekini en iyi şekilde değerlendiren insanlar olduğunu görürsünüz. İşinizle mutlu olup boş zamanlarınızda zevk verecek hobiler geziler yapmak da bir seçenek mesela. Siz hayatınızı bu şekilde değerlendirseniz karşınıza da biri çıkar.
Ama her başka hayatlarla kıyas yapan insan mutlu olamaz. Evli olsanız başkasının aldığı daha iyi ev arabayı, kendi çocuğunuzun elalemin çocuğundan daha az başarılı olmasını takarsınız. Yine eksik bulursunuz
 
Ben de bazen böyle düşünüyorum. Sanki Küçük bir odacığa kapanıp kaldım,hareket etmeye yer de yok. Ama bu sene artık aklıma düşen herşeyi yapmaya çalışıyorum. Hep erteliyordum bazı şeyleri, şu da olsun, bu da hall olsun sonra derdim. Artık aklıma eseni en çabuk zamanda hall edeyim modundayım, bakalım,umarım bu yaklaşımın yardımı olur.
 
Çok uzun süredir bu düşünce yapısına saplanıp kalmışsın.iyi bir psikolog bulup başlamanı tavsiye ederim.
 
Eksik olana odaklandım işte
 
Çocuklarla çoğu zaman kafam sürekli meşgul olduğu için yıllardır kafamın boş olduğu bir zaman yok,4 kişinin kirlettiği evi temizlemekten yemek ve bulaşıktan çok sıkılıyorum. Daha pazar günü kocayla kavga ettik.
Ama dışarıdan bakınca kocası kendine düşkün, çocukları parmakla gösterilen,ekonomik kaygısı olmayan,arkadaşlarıyla sürekli buluşan biriyim.

Gerçek şu ki ikisi de benim ve ikisi de beni hayatım. Bazen öyle bazen böyle.
 
Bıktım artık sürekli kendimde kalmaktan kendimi seviyor muyum bilmiyorum yalnız kaldıkça belki daha da çok sogudum geç kaldım bir çok şeye
 
Nişana evliliğe çocuk sahibi olmaya başarı olarak bakmayın bunlar çok normal şeyler ayrıca herkes hayatını yaşıyor ama içindeki zorlukları göremezsiniz
 
Kimse hiç bir şeye kolay ulaşmıyor ( istisnalar hariç) en basit örnek bir bebeğin doğumu 9 ay... Kendinde olmayana odaklanıp hayatı kacirdigin için bu denli bunalımda hissediyorsun, 27 yaş hiç de büyük bir yaş değil her şey yeni basliyor
 
Bakış açını değiştir . Her nısanlanan bebek doğuran ev alan başarılı mutluysa bu dısardaki onca mutsuz anne bebek ayrılan çiftler evınde huzuru olmayanlar kim ?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…