Özellikle 20 li yaşlardaki insanların şu hayattan bir beklentim yok demesi beni benden alıyor...ananız babanız mı öldü? Kanser hastası mısınız? Yatalak mısınız? Yani nedir bu bunalım halleri...o beğenmediğiniz hayatın bir tutamı için ne dualar eden insanlar var. Dün akşam 4 tane ms hastası yatalak çocuğuyla tek başına yaşam mücadelesi veren bir kadını izledim, küçücük kızı kanser hastası olan arkadaşımın paylaşımına denk geldim, babamın tedavi gördüğü onkoloji servisini düşündüm... asıl dert bunlar aslında...hayatta hiç bir şey istediğim gibi olmuyor diyenlere kimin hayatı dört dörtlük ki diyorum. Azıcık kendinize gelin yahu olanda bir hayır olmayanda bin hayır ara demişler. Offf neden şöyle olmadı neden böyle oldu diye kendini paralamak yerine, olabilecek şeyler için önüne bakmak ve sahip olduklarına şükretmek daha mantıklı değil mi? Ölüm dışında herşeyin çaresi varken, sayısı hızla artan depresif topluma akıl sır erdiremiyorum. Azıcık dua, azıcık çaba sonrası tevekkül...umarım herşey gönlünüzce olsun