Kocamla aynı semtin insanıyız ( gerçi o güne kadar hiç karşılaşmamıştık ama) bir arkadaşımın iş yerine kahve içmeye gittiğimde kapıdan girdi göz göze geldik. Onunda arkadaşı o çevrede çalışıyormuş ve arkadaşıma bir konuda yardım etmiş geçerken merhaba demek istemiş. Tabi o an ; herhalde zamanın durması dedikleri şey böyle bir anı anlatmak için kullanılabilir. nerdeyim, ben kimim, bu kim, etrafta biri var mı? gibi dünyevi şeyleri unuttuğum gözümü alamadığım daha doğrusu gözlerimizi kaçıramadığımız o bir dakikanın ardından arkadaşımın seslenişiyle kendime geldiğim o ana geri döndüğüm bu kim acaba deyip sonra arkadaşlar aracılığı ile bir araya getirildiğimiz ( ki o ilk karşılaşmamız dikkat çekmeyecek gibi değildi. Arkadaşlarımız hemen aramızdaki etkileşimi fark etmişlerdi.) ve 6 yıllın ardından evlendiğim 8. yılımı kutladığım hayat arkadaşım 2 çocuğumun sevgi dolu babası olan kocamla böyle tanıştık, görüştük ve evlendik. Şimdi senin durumuna gelelim. etik değil iş arkadaşları demişsin katılmıyorum. Benimle ilgilenen insanların bu iyi niyetini kötüye kullanmak gibi bi şey demişsin çok saçma buldum. Sanırım takıntılı ve önyargılısın. aşırı kuralcısın ve kendini dizginliyor, sınırlandırıyor ve kalbini açamıyorsun. Ama ben etkileşime inanırım yani gerçekten birinden etkilensen bu gerekçelerin anlamını yitirir. Ama kendini sıkıp sınırlandırmaya devam edersen kızkurusu olarak hayatını yalnız noktalayacaksın. Hiç evlenmemende sorun yok insan doğru kişiyi bulamayınca evlenmek için evlenmemeli ancak bu kadar kısır bir dünyaya da hapsolmamalı diye düşünüyorum.
Ben küçüklükten beri hep hayalini kurardım, kafamda canlandırmadığım senaryo kalmamıştı, en son öyle bir duruma gelmiştim ki kafamda bizim tanışma anımızda müzikler çalıyordu. Neyse. Onca hayalden sonra kuru kuru arkadaşım sayesinde tanıştık biz. Zaten ilk öpen de bendim. Ne ilan-ı aşklar canlandırmıştım kafamda oysaki.
Çevrenizi genişletin, hazır bekarsınız bir sürü kursa gidin, kendinizi geliştirin. Kendinizi başka şeylere verirseniz ve bekar hayatınızdan zevk almaya başlarsanız aklınıza gelmez derim ben.
Liseden çok az beraber aynı sınıfta okuduğum kişiyle ,ki 30 yaşına kadar da hiç görmemiştik birbirimizi,evlendik
Nereden nereye
Aynı şehirlerde bile değildik
32 de evlendim
Aradaki 2 yıl sevgili bile değildik
Kısmet
Biz ortaokulda tanıştık, aklımın ucundan bile geçmezdi. Yanaklarımız kızarırdı sırada yanyana otururken, ellerimin nasıl terlediğini hala anımsıyorum.Bence bu işler nasip işi.. yaşını hiç kafana takma, bir bakarsın biri çıkar musmutlu olursun iyi ki de beklemişim dersin..
Bodoslama,baktım yanımda bir adam tövbe estağfurullah Didim.
Hiç tanımadığım bir sınıfa geçtiğimde dersle ilgili bir şey sormak için sınıf listesinden rastgele sayı tutarak seçtiğim çocuk ile 2 yılı aşkındır sevgiliyim, önümüzdeki yaz nişanlanacağız her şey planladığımız gibi giderseResmen ooo piti pitiyle hayatımın aşkını buldum
Eşimden boşanmıstım
4 yıldır yanlızdım
Hayatıma giren erkekler hep akbaba rolündeydi
Hiç umudum yoktu
Birgün senelerdir görmediğim üniversite arkadasımı ziyarete gttim
8 senedir
O sehire gitmıyordum
Kafam cok bozuktu, çalısan bir bayandım
Haftasonu kafam dağılsın diye arkadasımda kalmaya gttim
Tabi 8 sene üzerine arkadasımla ilk defa görüşünce foto cekindik faceye koyduk
Şimdiki eşi m olan kişi :)
O arkadasımın facede arkadasıymıs
O foto sayfasına düşünce bayılmıs bana:)
O anda ben arkadasımdayken arkadasıma watsaptan yazmıs
Ben bu kızla evlenmek isterim , kim muhakkak tanıstır diye
O anda bayan arkadasım bana birsey demedi
Ben ertesi gün kendi evime döndüm
İşten geldm pijama terlik takılırken bayan arkadasım durumdan bahsetti
Eşimin profiline girdim
Çok uçarı geld bana tipi
Klupler alemler vs
Ugrasamam dedim bayan arkadasıma
Snr eşim bana davet attı
Can sıkıntısı ekledim ben de:)
O ucArı düşündüğüm adamın içinden melek gbi bir
İnsan cıktı ve 3 bucuk senelik evliyiz:)
okulun girişimcilik ile ilgili bir kulübünde yönetim kurulu başkanıyım,sevgilim de komite başkanlığına aday oldu ama seçilmemesi için elimden geleni yaptım "bu anca fifa oynuyor bundan kulübe yarar gelmez" dedim...Yine de seçildi
sonra kulüp için seminerler falan düzenledik bir sürü şirket sahibi müdür vs gidip görüşüyoruz ikimiz. en son iş bitti kendimi tutamadım koccamann sarıldım böyle ama hani iş şeyisi büyük şeyler başardık diyerekten
bu da kahve içelim dedi içtik. normalde hep birbirimize laf sokardık,o günden sonra öğle yemeklerinde gelmeye başladı yanıma,ne bileyim sanki denk gelmiş gibi sevdiğim cupcakeler var onları falan getirdi,bir gün de açıldı.
zaten ben de ondan hoşlanıyordum,hiç naz falan yok direkt kabul ettim
bizi tanıyan kimse inanamadı herkes zıt kutuplar olduğumuzu düşünüyor ama nereden geleceği belli olmadı işte... Hiç beklemediğim bir yerden beklemediğiniz bir anda oldu.
Umarım siz de çok mutlu olursunuz.
21 yasinda universite 3.siniftayken ucretli ogretmenlik yaptigim okulda gordum esimi.ayy bu ne gicik biri kim bununla evlenir.fazla yakisikli da degil kesin evde kalir demistim.bu sozu soyledikten 2 ay sonra nisanladik 6 ay sonra evlendik.su an 4 yillik evliyiz.bide bi kizimiz var.
Ben de sizin gibi katı kuralları olan ince düşünen biriydim, oturdugum kasabadan kimseye bakmam diyordum.Hele ki arakdaşlarımın abisi hiç olmaz diyordum abi derdim hepsine.Derken dersanede bi kız arkadaş vardı aynı kasabdaymışız abisi de dersanede çalışıyormuş ben abi felan derdim ki benden yaşça büyük.Beraber gidip gelirdik.O zamanlar kalbim aşka kapalıydı.Birini sevmiştim olmamıştı.
Bir gün arkadaşımı aradım telde biri çıktı abisiymiş, ama bu dersanede degil askerdeki abisi.Kendimi tanıttım evde olmadıgını söyledi ,hatta telde ufak bir gıcıklıgı oladı bana.Ben dedim askerde ki abisimisiniz yok askerde ki degil askerden geldim demişti.
Yine tesadüf evlerine gittim arkadaşım evde yokmuş çok yorgundum,bisikletle gidip geliyordum su istedim su verdi bana orda ufak bir sohbet oldu.Begenmiş beni bahsetmiş ama ben kabul etmedim.Demiştim ya o zamnlar aşka kapalıyıdım.Kısmet bu isler tabi 5 ay sonra bir laf kaçtı azımdan kabul ettim.8 ay birbirimizi tanıdık.çok şükür 12 yıllık evliyiz.Büyük konusmamak gerekmiş.
Bizde işyerlermiz karşılıklıydı gel zaman git zaman önce arkadaş olduk,sonra ayni mahallede oturduğumuzu öğrendik:) şimdi evliyiz 4 yıllk birde bebemiz var. Daha fazla sosyal olmanız gerek bence yada birilerinin tanıştırması lazım devir değişti çevremde nice meslek sahibi kadın evlenmek istiyor ama bulamıyor kafasına göre birini
Benimkisi görücü usulü gibi oldu iki ay tanışma aşaması sonra söz nişan ve beşinci ayın sonunda evlendikbiraz hızlı oldu ama tam adrese teslim. Simdi de on yıllık evliyiz. Bende 30 yaşında tanıştım eşimle yani yaş için çok geç değil herşey nasip kısmet. Çok küçük yaştan beri çok talibim oldu ama üzümün çöpü armudun sapı diye diye kaldım sandım evde ama değilmiş. Allah bahtıni açık etsin gönlüne göre versin inşallah.
Gerçekten ümidinizi kaybetmeyin. Kısmetin nerden geleceği belli olmuyor.
Eşimle tesadüfen bindiğim takside tanıştık. Ilk gördüğümde vuruldum kendisine diye bilirim. Sonralarında görüşmeler kahve içmeler derken evlendik.
Gerçekten nereden nasıl geleceği belli olmuyor beyaz atlı prenslerimizin. (Hoş benimki beyaz atlı değildi sarı atlıydı :))) )
Sizinde karşınıza inşallah çok iyileri çıkar. Umutsuzca bakmayın derim. :)
İngilizceye dair bir forumda tanıştık. İnternet üzerinden sıradan bir arkadaşlık olarak başladı, zamanla evrilip aşka dönüştü. 3 yıl sevgililik döneminden sonra 10 aylık evliyiz şu an :)
Ben tam ümidimi kesmisken çalıştığım hastaneye tayin oldu benim eşim. Bi iki arkadas bizi birbirimize önerdi ikimizde olmaz dedik ilk 5 ay hic bi sekilde denk gelmedik ne nöbet çıkışı ne nöbet tesliminde. 5. Ayın sonunda köyün birinden kuduz tespit edilmis hayvan sahibi vatandaş getirdiler aşılama yapilacak gittim sordum hic bi fikri yokmus benimkinin bende ne bicim mezun olmus ya diyip kızıp gittim hastayi gönderdim daha büyük bi hastaneye. Velhasil kelam o gün beni beğenmiş bi bakayim demiş 3 gun sonra birlikte nöbet tuttuk küçük bi ilcede çalışıyorduk kahve yaptim buna da götürdüm o ara sohbet ettik o kadar sonra zorla dışarıda bulusmaya calismalar vs vs bakti olmuyor arkadaslari soktu devreye. Sarıkamışa kayaga götürdü zorla orda çeldi aklımı ve sevgili olduk. 4 yıldır beraberiz.
Benimki lisede girdiHala tovbe estağfurullah diyoruz Kocisimi gorunce kim kiz bu ne karizma dedim ergenlige bak Sonra baya bakistik .O zaman telefon falan az ve pahali . Benden de bir kac ust donem bu .Konustuk bir iki uatanarak .Beni bekle dedi Uniyi kazandi msnden konusuyoruz bellir saatlerimiz vardi haftada bir kez annem pazara gidince konusuyorum.Annemin telinden .Ariyor beni .Meger bursunu verirmis kontore .Tabi ben yillar sonra ogrendim. .Yanini kazandım gittim .Herkes unide tanistik sanar.Bulustuk nisan dugun evlilik.Evlilik kader isi o kadar alakasiz memleketlerdendik o kadar ailelerimiz farkli .Ol deneni yasatiyor hayat .
Aa oldunuzmu sevgili:)) hadi hayirlisi olsun
Sizin konunuzu okudugumda cok hoşuma gitmişti.rabbim mutlulugunuzu daim etsin.bizleri habersiz bırakmaOtobüs yolculuğunda görüp sevdim muavin kendileri..
Şuan sevgiliyiz..
Kaderin nereden geleceği belli olmaz, eskilerim hep çekyatın altına girseniz bile nasibiniz gelip bulacaktır sizi derdi. İnanıyorum bu lafa, umarım sizin içinde en hayırlısı olsun kısa zamanda..
Insallah cok mutlu olursunuz yanlis anlamayin sizin iliskinizi kinamiyorum ama boyle sanal uzerinden ilerleyen iliskilerde guven problemi olmuyor mu onu hep merak etmisimdir
Birde internetle ilk tanistigimiz yillarda chat falan yaparsim cokta duzgun insanlarla duzgun muhabbetler olurdu yani ask yada iliski olarak birsry olmazdi ama muhabbet edebilecek arkadasliklar olurdu simdi birakin ciddi birssyi sıkılinca dahi netten kimseyle sohbet etmek mumkun degil karsida heran icin bir sapikla karsilasmani muhtekek okabiliyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?