Hayattan tat alamiyorum. Nasil kendime güvencem mutlu olacagim?

T

turkuaz86

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ağustos 2010
2.068
533
123
Merhaba hanimlar,

Öncelikle konu acarak sizi rahatsiz ettigim icin özür dilerim.

Evliligim bitti. Eski sevdigim adam cikti karsima. Karmasik duygular icerisindeyim.

Hayatimda hersey kötü gidiyor. Cocuklugumdan bu yana mutlu animi dahi hatirlamiyorum.

Soguk cekingen, sönük biriyim. Ve özgüvenim sifir noktasinda. 15 kilo aldim. 6 aydir depresyon tedavisi gördüm. Ama hic isime yaramadi. Hala antidepresan kullaniyorum.

Mutlu olamiyorum. Isime geri dönmeye korkuyorum. Hep korku hali. Kendimibegenmiyordum kilo alinca dahada kötü oldum.

Ayaklar üzerinde degilde yerlerde sürünüyorum sanki. Kalp agrilarim panik cok oluyor. Inanabilirmisiniz. 8 yildir ehliyrtim var araba sürmeye korkan bir tipim. Herseyden korkuyorum. Insanlar benim mutsuzlugumdan mutluluk duyuyor sanki. Hep gülüp durup durumumu soruyorlar. Gercekten bikmis ve bitmis durumdayim. Keske yeniden dogabilsem. Sevilmek saygi duyulmak istiyorum.

Herkese söyle bakiyorumda erkekler peslerinde deli divane. Bende hic öyle olmadi. Esime belkide bu yüzden cok baglanmistim. Ama evlenince ailesine baglandi. Sevilmiyormus gibi hissdiyorum kendimi. Sonrada diyorum ben kendimi ne kadar seviyorum? Sevemez oldum kendimi. Sürekli agliyorum. Ben nasil bu hale geldim. Herkes giyinip güzel güzel takistiriyor. Ben yapamiyorum hep salasim en ucuz neyse onu kullaniyorum. Gerekirse ikinci el bile.

Neden böyleyim. Kendinden bikar mi bir insan ((

Bana lütfen yardimci olun.
 
Ozguvenin bittigini ilk soyledigin -konu acip rahatsiz ettigim icin ozur dilerim lafindan-anlasiliyor. Gencsin ve bu zamanlar hatta bu gunun bile tekrari yok. Bunu anla ve kalk oturdugun yerden kendin icin biseyler yap. Yetmisli yaslarda ahh en guzel gunlerimde hep keske keske demek yerine hayatimi yasasaydim dersin.
 
Spor salonuna üye ol. Benim kilo derdim olmadığı halde tekrar üyelik aldım. Beni inanılmaz motive ediyor. Sende hem kilolarından kurtulursun hem motive olursun. Kilolar gidince giyimine filan özen gostermeyede baslarsin yavaştan.
 
her şeyden korkuyorum lafı bana anksiyeteyi düşündürdü. kaygi bozukluğu yani..bence sizin sizi dinleyen, düşüncelerinizi düzenleyebilip, özgüveninizi tekrar açığa cikaracak bir psikolog lazim. bunun yanında zaman ve ilaç değişikliği (denenebilir bence)..yasadiklariniz yüzünden kaygılarınız artmış hem de en basit olaylara bile..bu kaygılar seretonin hormonunun düşmesine, bu da hayattan zevk almamaniza neden oluyor. İnanın tedavi size iyi gelecektir. kafanızı zorla başka işlerle boşaltmaya çalışın. birakin biraz salaş olsun üstünüz, ev daginik olsun. kendinizi rahat ettirin önce. ne istiyorsaniz onu yapın. bir gün bu durumdan sıkılıp kendiniz bakım yapacak, diger insanlara ayak uyduracak, korktugunuz şeylerin önemsiz ve yersiz olduğunu anlayacaksiniz..sevgiler
 
Spor salonuna yazilmistim. Gittigimde sikinti basiyor. Ne diye gidiyorum ki. Hayatim zaten bo... tan diye gecistiruyorum. Nasilsa kimse beni sevmiyor düsüncesi cok hakim.

Esim ailesine ayrilik olayini anlatmadigi halde. Ablasi herkese yetistirmis. Kimbilir nasil bir insan olarak anlatti. Kendimi cok salak degersiz hissdiyorum. Gücüm yok. Üniversiteye gideyim diyorum. Para lazim diyorum. Nerde calisxam diyorum vs vs. Hep bir kisir döngü.
 
Anlattığın çoğu şeyi ben de yaşadım şimdi hala yaşıyorum ama 1 yıl öncesi kadar değil. Bilinen bir laf vardır sen kendini sevip kendine saygı duymazsan bunu başkasından bekleme. Bana hep doğru gelir ama inan ben de tam uyguluyorum diyemem. Ben de çocukluğumdan gelen bir de evliliğim de oluşan sorunlardan dolayı psikolojik tedavi gördüm 1 sene ve 1 senede kaç psikolog psikiyatrist değiştirdim bilemezsin antidepresan kullandım ve kaç çeşit ilaç kullandigimida hatırlamıyorum bazıları iyi gelmedi bazıları iyi gelmesine rağmen kötü şekilde yan etki yaptı hep ilaç değiştirdim 45 kilodan 60 kiloya çıktım. evliligimin ilk senesinde bu yüzden çocuk düsüncemizi ertelemek zorunda kaldık o ilaçları kullandım o 1 sene ilaçlar beni sadece uyuttu sonra bıraktım çünkü denge bozuldu ve 20lik yaşlarda antidepresan kullanmak istemedim. Şuan ev hanimiyim çalışmak istiyorum ama korkuyorum öz güvenim yok is arkadaşlarıyla uyum saglayamam diye korkuyorum ama çok uyumlu biriyimdir buna rağmen bu korku var birinden laf yeme korkusu gibi şeyler işte yabancı insanların olduğu ortamlara giremiyorum tek başıma çıkıp alışveriş yapmak gezmek falan yok 2010 yılından beri benimde ehliyetim var ve araba otomatik vites olmasına rağmen boş yol haricinde kullanmaya korkuyorum. Kalp sorunu bende de var yani benim kalbimin sol kapakçığının bir tarafı çökükmüs doğuştan ve geçen seneye kadar hiç farketmemistim problemler sorunlar yasayınca sinirlendigimde stres yaptığımda korktugumda normal insanda olan kalp atış sayısı ben de 2 kat daha fazla olur bu da nefesi darlastirmaya kadar götürüyor. Kendini begenme işide ben de pek kendimi begenmem eşim bu konudada çok kızar bana sen güzelliğinin hiç farkında değilsin diye ama yavaş yavaş toparladim kendimi ilaçları bıraktıktan sonrada kilom yerine geldi şimdi yavaş yavaş çıkıyorum dışarı tek başıma ama iş konusunu erteliycem çocuk düşündüğümüz için. Sanirim senin için de en iyi ilaç zaman olucak ama bu süreçte hiç bir şeyi kötü düşünme iyi olucak ben güzelim ben söyleyim ben iyilesicem gibi olumlu şeyler düşün sevdiğin hobi ne varsa evde onları yap seni rahatlaticak inan bana biraz zaman alabilir kendini toparlaman ama kendini ne iyi hissettiricekse onu yap hiç bir şekilde de olumsuz düşünme. Biraz uzun oldu ama ben kötü zamanlar geçirdim seninde daha çok ilerlemesini istemem daha çok ciddi şeyler yaşadım ama anlatamiyorum bu konuda da sana yardimci olmayı çok isterim
 


Isin kötüsü 6 aydir tedavi ise yaramadi. Ilaclar yaramadi. Ben kendim cikmaya calisiyorum kisir döngüden gücüm yok sanki. 4 duvar arasinda sikisip kalmisim nefes alamiyorum sanki.

Solgunum mutsuzum. Nese bile sacamiyorum.
 

Gençliğimin ilk yıllarında bu tür bir özgüven sorunu bende yaşadım
Öncelikle şunu düşün Allah yarattıklarını çok sever, yani sevenin yok değil
İnsanların da sevmesini istiyorsan bu depresif halden çıkmalısın
Ben zamanında fark ettim ki sürekli negatif olan kişilerle iletişim kurmak istemiyor insanlar
Onların negatifliğinden etkileniyorlar çünkü, sorunlarını çözmek istemeyen birine kimse yardım edemez
Kilo alınır verilir hiç dert değil, benimde var kilo fazlam ama acayip bir özgüvenim var, çünkü biliyorum ki güzellik göreceli bir kavram. Benim için güzellik öncelikle bakımlı olmak, takıp takıştırmak, aşırı makyaj vs. değil. Çok nadir makyaj yaparım ama saçımın boyasına, kaşımın şekline ve yakışanı giymeye dikkat ederim. Kilolu insanlar çok şık olabiliyor bunu keşfettim. Hayatta insanı en dinç tutan şey çalışmaktır, işin varsa toparlanman çok kolay. Birde ihmal etmeden her gün gün ışığında yürü ama gün ışığı olsun sabah ya da akşam karanlığı değil, tam aydınlık. Yarım saat kadar yürü hareket etmenin ne kadar mutlu ettiğini göreceksin. Kendine inanmasan kimsenin sana inanmasını bekleyemezsin. X kocanı da s... et artık aklından, eskiye rağbet olsa bit pazarına nur yağardı der eskiler. Yürü kalabalığa karış, ekmek aldığın fırıncıya iyi akşamlar de gülümseyerek, her gün rastlaştığın komşuya hatrını sor, konuş insanlarla ve yapabiliyorsan bir evcil edin kendine, yaşama bağlanmanın püf noktası olabilir senden başka kimsesi olmayan bir can
 
her şeyden korkuyorum lafı bana anksiyeteyi düşündürdü. kaygi bozukluğu yani..bence sizin sizi dinleyen, düşüncelerinizi düzenleyebilip, özgüveninizi tekrar açığa cikaracak bir psikolog lazim. bunun yanında zaman ve ilaç değişikliği (denenebilir bence)..yasadiklariniz yüzünden kaygılarınız artmış hem de en basit olaylara bile..bu kaygılar seretonin hormonunun düşmesine, bu da hayattan zevk almamaniza neden oluyor. İnanın tedavi size iyi gelecektir. kafanızı zorla başka işlerle boşaltmaya çalışın. birakin biraz salaş olsun üstünüz, ev daginik olsun. kendinizi rahat ettirin önce. ne istiyorsaniz onu yapın. bir gün bu durumdan sıkılıp kendiniz bakim
turkuaz86 .!.:
Isin kötüsü 6 aydir tedavi ise yaramadi. Ilaclar yaramadi. Ben kendim cikmaya calisiyorum kisir döngüden gücüm yok sanki. 4 duvar arasinda sikisip kalmisim nefes alamiyorum sanki.

Solgunum mutsuzum. Nese bile sacamiyorum.
Genişletmek için tıkla...
4 yıldır anksiyete tedavisi görüyorum. en güzel günde bile düşünecek, korkacak bir sey bulurum. sizi anlayabiliyorum. 3 ilac degisiminden sonra dogru ilaci buldum. ilacın bu kadar etki edecegini ben de sanmıyordum. ama en hızlı ve tek mutlu olduğum yer psikologumdan çıktığım günlerdi. sizi tanimayan, objektif olarak yol gosterecek özel bir psikolog cok rahatlatacaktir. inanin..umarim imkaniniz vardir tabi..
 
Kesinlikle yürüyüş yapın. Spor salonları şimdi size daha kötü gelebilir. Ama yürüyüş yapmalısınız. Hem anksiyeteniz için çok yararlı olur. Dışarı çıkmakta zorlanıyorsanız, ilk günler "leslie 1 mil' diye araştırın, o videodan yapın. Çook basit!

İkinci olarak, sabahları erken kalkın ve odanızı havalandırıp, evde yoga yapın. Yuotube'dan başlangıç yoga diye aratın. Herhangi birini yapın çok önemli değil.

Küçük bir defter alın kendinize. Her akşam, o deftere o güne dair güzel şey yazın. Atıyorum; bugün çok güzel kıymalı makarna yedim. Bugün Sezen Aksu dinledim. Böyle ipe sapa gelmez şeyler bile olsa mutlaka 3 şey yazın. En az 21 gün mutlaka ama mutlaka yapın.

Geceleri, sarı kantaron çayı ya da melisa çayı için.

Çok saçma gelecek ama ayna karşısına geçin ve ne kadar güzel olduğunuzu, ne kadar yetenekli olduğunuzu, ne kadar başarılı olduğunuzu tekrarlayın. Bunu günde 3-5 kez yapın. Yanaklarınızı sevin, omuzlarınızı öpün. Şu an bedeninizin sevilmeye çok ihtiyacı var. Ona bunu verin. Ben ilk yaptığım zaman çok ağlamıştım, ağlarsanız da kendinizi teselli edin.

Yapmak isteyip, yapamadığınız ne varsa defterinize yazın. Yapıp yapmamanız sorun değil, siz sadece yazın.

Kalbinizi kıran insanlara mektup yazıp, mektubu parçalayıp atın sonra. Sinirinizi yazıyla dökün.

Uyandığınız an, 'harika bir gün!' diye gülümseyle uyanın. Başlarda zor olacaktır ama yalandan da olsa gülümseyin.

Hayvansal gıdalar bu sürede az almaya bakın. Karbonhidrata pek ağırlık vermeyin. Sebze meyve yemeye çalışın. (en zoru bu sanırım

İki hafta içinde farkı göreceksiniz :))))

Siz çok değerlisiniz ve eminim çok güzelsiniz. bu kadar zor günleri atlattınız. Şimdi sıra tamire geldi.
 
Spora gidin çünkü fiziksel durum biz kadınları çok etkiliyor.. belki spor a giderken hayatınızın aşkı ile tanisacaksiniz kim bilir.. evin içinde bi hareket yok inanin..

kendiniz için uzulmeniz bir ise yaramaz ben yıllarca yaptım 1 adım ilerleme olmadı.. ne zaman aman be benden kıymetli mi dedim hersey yoluna girmeye başladı..

Uyku düzeniniz olsun..
Yorgunluk ve kilo kalbi çok yoruyor..
Bu biiirr.
O kiloları verin..
Bu ikii.
Özgüven zimbirtisina takilmayin o çok yönlü bi durum.. özgüvenliyim diye dolaşan nice abuk insan var..
Kopmayin hayattan..
Araba kullanmayı öğrenin pratik yapın ders alın..
Yeter ki dün ile ayni yerde uyanmayin..
Saat isliyorrr..
 


yazında ilk dikkatimi çeken cümlen :Öncelikle konu acarak sizi rahatsiz ettigim icin özür dilerim.

bizi bile rahatsız edeceğini düşünüyorsun canım ya, kalp ağrılarım paniğim var sürekli ağlıyorum diyorsun mutlaka ama mutlaka psikiyatsite gitmelisin, boşanmadan sonra depresyona girmen normal, kendini salma sakın kesinlikle bir doktora git, onun dışından vitamin eksikliklerin varmı onlara baktır, d vitamini, b 12 falan bunların eksikliğide depresyon yapabilir, ve arkadaşlarında dediği gibi spor yap, hiç içinden gelmiyorsa öğle güneşinde yarım saat yürü
 
Son düzenleme:


Bunu okurken bile agliyorum. Kendimi cok yalniz sevgiye ac biri gibi hissediyorum ki. Zaman kaciyor sanki. Kendime zaman ayirayim diyorum. Aklima is falan calismam gerektigi geliyor. Kirami vs nasil ödeyecegim. Isimden cikmak istiyorum. Mutzusum. Neyin beni mutlu ettigini bile bilmiyorum artik.
 

Aa şimdi hiç düşünme kira falan. Dur dur... Önce bedenimizi mutlu edelim. Edelim ki para kazanma olayını sağlam yapabilsin. Kafanın içi şu an karman çormandır. Önce o karışıklığı düzenlememiz gerekiyor. Hiiiiç merak etme, o karışıklık gidince, hayatın öyle güzel oturacak ki.
Ayrıca sevgiye hepimiz açız. Çünkü kendimizi sevemiyoruz. Kendimizi sevmek çok salakça duruyor ama gerçekten bak. Onaylanma, takdir edilme bunları kendimize vermiyoruz ki başkası bize versin.
Telefonun ana ekranına fotoğraf konuluyorsa, oraya 'çok güzelim, çok mutluyum, çok başarılıyım!' yaz. Her gün bu yazıları oku.
Depresyonun en büyük nedeni, iç sesimizin 'aptalsın, geri zekalısın, bak ne oldu, sevilmeye layık değilsin!' diye bize bağırması. Önce o pis pis konuşan iç sesimize bir haddini bildirmeliyiz :)
 
ilk önce kendinin farkına var Allah cc kimseyi boşa veya yeteneksiz yaratmadı içinde ruhunun en derinlerinde kendine has pırlanta değerinde yetenekler saklıyorsun bunu bil ve bunları araştır . sonracığma ucuz kullanmak ayıp değil bende pazardan giyiniyorum mesela ama güzel giyiniyorum 2. el kullanıyorum ama daha iyisi olduğu için kullanıyorum bunlar ayıp değil ki herkes mk marka çanta takmak zorunda değil bu dünyada . Bir kere sen bir iş kadınısın nasıl kendini ezik görüyorsun anlamıyorum . Kendi paranı yemekten daha güzel bir şey bir özgüven sebebi tatmadım daha şu hayatta alışveriş yaparken . Daha sonra konturol manyağı olmayı bırakmalısınız yeni maceralara yelken açın . artık yeni şeyler denemek o kadar kolay ki gezilere gidin mesela yürüyüş tırmanış kulüplere üye olun yeni insanlarla tanışın sinemaya tiyatroya gidin istanbuldaysanız gidin taksime o seyyar gruplarla bir şarkı söyeyin çok zevklidir yemek yapıp sokakta dağıtın daha bir dolusu yada yüksek kotalı bir internet paketi ondan sonra bir sürü uygulama böyle fikirlerini özgürce belirteceğiniz çok süper uygulamalar var ben kullanıyorum çok zevkli ya . Sadece zayıflar güzel giyinmiyor ben 42 -44 beden arası gidip geliyorum 0 beden değilim yani ama kendimle barışığım kilona göre giyinmeyi araştır sonra diyetisyene git ve zayıfla olmadı mı hiç biri kkdan yabancı yemek tariflerini dene bu bile bir yenilik . bir konuda iyimisin onu sonuna kadar kullan
 
Kendimden süphe ediyorum. Neyi iyi kötü yapiyorum bilmiyorum. Esim ve ailesi cok ezdi beni. Kendime güvenim ssifir. Icimdeki yalnozligi bu aralar yemege saldorarak gideriyorum. Gögsümde kocaman yumruk var galiba. Ben kendimi nasil sevicem. 5 6 yil önceki resimlerime bakip bakip duruyorum. Burnum biraz egri. Eskiden hic kafama takmazdim yinede kendimi güzel bulurdum. Ancak esim ve ailesi görüntüm burnum boyum kilom davranislarim hakkinda o kadar kirici konustular ki. Kendime olan güvenim sifir. Sacimi yapmaya calisiyorum. O kadar sinir krizi geciyorum ki. Aglama durumu basliyor. Ne makyaj yapmak geliyor nede güzel giyinmek. Kot basit tshirt ve hirka. Yasli teyzeler gibiyim.
 

Güzellik o kadar göreceli bir kavram ki . ama benim şahsi fikrim gerçekten de artık yeniliğe ihtiyacın var . ne var oğulları bir burak özçivit mi ? bir johny deep mi ? ne yani birde şu varki modun düşkken çirkin gözükmemiz normal kahkaha atan kadınlar çok güzeldir o yüzden gülebileceğin şeyler yap önceden kendine en yakıştırdığın kombini giy tanımadığın bir düğüne git halay çek çık bak nasıl gülüyorsun . azcık çılgınlık yap kendine gel silkelen kaç sene kaç ay kaç gün daha eski eşinin kv denin lafıyla yaşaya bilirsin ? seni alırken burnun eğri olduğunun farkında değillermiymiş hep bir kulp takma merakı bence kıskançlıklarında gıybet çekemiyorlar seni :))
 


Hepsi görümcemden kaynaklandi. Esimde üstüne hak verdi vs vs. Neyse bu mevzular kapandi artik. Ama insanin kirilan kalbinin düzelmesi zor gercekten.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…