- 14 Mayıs 2012
- 3.349
- 3.044
- 448
- Konu Sahibi strong mother
-
- #1
Arabayı önce bana göstermeni isterdim muhabbetine takıldım ben.Evet olmadık durumlarda olmadık tepkiler veriyorum. Sinirlenebilirim tamam da bunu hemen belli ediyorum ve ağlamaya kadar gidebiliyorSevdiklerimi çok üzüyorum. Elimde olmuyor. Az önce bir olay yaşadım. Sevgilim araba aldı. ''Bu bizim. İkimizin ilk ortak malı.'' dedi Beraber seçtik. Bugün arabayı aldı noter , sanayi işleriyle uğraşırken telefonlarıma cevap verememiş. ''Çok koşturduk.Seni arayamadım aşkım.Arabamızı aldım.'' dedi. Sesi de bir sevinçli. Bende daha aramadın diye surat yapıyorum. Kendimi dövesim geliyor bazen Sevgilim daha neşeli neşeli anlatıyor yaptıklarını. Sonra dedi ki ''Annemlere 10 dk uzaklıktayım onlara geçip arabayı göstereyim.'' Ben de dedim ki '' Önce bana göstermeni isterdim annene değil. Bir şey diyor musun telefonu kapatıyorum.'' ''Seni çok seviyorum bebeğim'' dedi.
Ben bunda bile ağladım o derece sinirlendim. Bu durumda abartacak ne var diyorum kendime. Dedim ya engel olamıyorum bu hallerime. Aşkım bu durumlarıma alıştı ama ben sevdiğimi ve sevdiklerimi olur olmaz tepkilerimle daha fazla üzmek istemiyorum. Vicdanen çok rahatsızım. Huzursuzum. Ha birde panik atak rahatsızlığım var , bu durumlarda etkisi var mı bilmem.Yazıp rahatlamak istedim.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Ama sonra düşündükçe normal geldi ailesine yakınken gösterip bana gelmesi. Benim takıldığım nokta neden en mutlu anlarda bile snirleniyorumönce size gösterseydi bence çok saçma bir tepki değil
Yok yanlış anlamadım, Kıskanç değil ama hırslıyım evet.Arabayı önce bana göstermeni isterdim muhabbetine takıldım ben.
Çok hırslı ve kıskanç birine benziyorsunuz.
Eğer erkek olsaydım, kesinlikle sakin ve naif bayanları tercih ederdim.
Bence biraz sakin olmaya çalışın, ölümlü dünya.
Yanılıyor da olabilirim, naçizane fikrimi söyledim yanlış anlamayın.
Bence deOfke kontrolu problemin var
Yanlış yaptığımın farkındayım. Ama o anda elimde olmuyor bazı şeyler. Zaten eskisi kada r değil bu durumumda yine de geçmiyor bir türlü. Doktora görünmeyi düşünüyorum.hem sevgiline hem sana yazık. çocukcağız bizim arabamız diyor sen annenleri atla bana göster diyorsun. demiyorsun da öyle istiyorsun :)
Bak beni en iyi sen anlarsın. Yaşamayan bilmez. O an elimde olmuyor ve bende saçma sapan olaylara asabiyetle yaklaşaıyorum.bende de aynı durum var ve çok üzüyorum herkesi hissediyorum.ben önce ağlıyorum susuyorum yüzümden davranışlarımdan belli oluyor sonra patlıyorum ama gereksiz saçma sapan şeylere asabi oluyorum ve bunun saçma olduğunun bilincindeyken bu oluyor herzaman sakin karşılayamıyor çevren tabi ki
haklısınız. Yorumunuz için teşekkür ederim.Sevdikleriniz de bir yere kadar katlanır bu duruma, unutmayın.
ilişkimin ilk yıllarında büyük tartışmalarımız oluyordu şimdi düşününce çoğunun benim bu huyum yüzünden olduğunu düşünüyorum zamanla birbirimizi tanıdık sanırım, şimdi sevgilim henüz suratım yeni düşmeye başlayınca yanındaysam hemen sarılır sırtımı sıvazlar sevgilim bugün ağlamadı der güldürür beni çözülür ama bazen çözülmeye de biliyor. bu hafta yanındayken bir konu aklıma takıldı ama ufacık bir ayrıntı problem yaratılacak birşey değil yaklaşık 4 gün hergün yüzyüze geliyoruz o geldiğimiz günlerde benim elimde değil asabi davranıyorum konuşmuyorum yüzüm düşüyor gerçekten önemli birşey değil farkındayım kendimi toparlamaya çalışıyorum yine aynı davranıyorum sonunda dayanamayıp sinirli asabi davranmadan konuyu açtım konuştuk fikir yürüttük hayal kurduk geçti gitti peki 0 4 gün niye tadsızlık çıkardım ne gerek var sanki telefonda kardeşime benimle 4 gündür tek laf etmedi yüzü asık dediğini duydum ne gerek var gerçekten. ama düşünüyorum genelde ben kendi hayatımla ilgili birşeylere yoğunlaşmadığım zamanlarda böyle oluyorum aklımda kendi işimle ilgili projelerimle ilgili birşey yoksa çevreme böyle davranıyorum bunu da fark ettiğim için böyle davranacağımı hissettiğimde sinirlendiğimde saçma bi hale girdiğimde atölyeme çekiliyorum ya da açıyorum film izliyorum varsa imkanım geçmiş gitmiş oluyorBak beni en iyi sen anlarsın. Yaşamayan bilmez. O an elimde olmuyor ve bende saçma sapan olaylara asabiyetle yaklaşaıyorum.
Bende senn gibiydim ama artık eskisi kadar olmuyor bu durum. işte bugün olduilişkimin ilk yıllarında büyük tartışmalarımız oluyordu şimdi düşününce çoğunun benim bu huyum yüzünden olduğunu düşünüyorum zamanla birbirimizi tanıdık sanırım, şimdi sevgilim henüz suratım yeni düşmeye başlayınca yanındaysam hemen sarılır sırtımı sıvazlar sevgilim bugün ağlamadı der güldürür beni çözülür ama bazen çözülmeye de biliyor. bu hafta yanındayken bir konu aklıma takıldı ama ufacık bir ayrıntı problem yaratılacak birşey değil yaklaşık 4 gün hergün yüzyüze geliyoruz o geldiğimiz günlerde benim elimde değil asabi davranıyorum konuşmuyorum yüzüm düşüyor gerçekten önemli birşey değil farkındayım kendimi toparlamaya çalışıyorum yine aynı davranıyorum sonunda dayanamayıp sinirli asabi davranmadan konuyu açtım konuştuk fikir yürüttük hayal kurduk geçti gitti peki 0 4 gün niye tadsızlık çıkardım ne gerek var sanki telefonda kardeşime benimle 4 gündür tek laf etmedi yüzü asık dediğini duydum ne gerek var gerçekten. ama düşünüyorum genelde ben kendi hayatımla ilgili birşeylere yoğunlaşmadığım zamanlarda böyle oluyorum aklımda kendi işimle ilgili projelerimle ilgili birşey yoksa çevreme böyle davranıyorum bunu da fark ettiğim için böyle davranacağımı hissettiğimde sinirlendiğimde saçma bi hale girdiğimde atölyeme çekiliyorum ya da açıyorum film izliyorum varsa imkanım geçmiş gitmiş oluyor
ben ilaç kullanmayı doğru bulmuyorum artık bende eskiden kullanıyordum saçma bi hale giriyorsun onun yerine evet arkadaşlar iyi geliyor ama bazen senin anlatmak rahatlamak istediğin o saçma ufacık detayı büyüten seni dolduranları da oluyor onlarda beter ediyor herşeyi, kendi kendine çözümünü bulmak en güzeli sanırımAynııı bennbende de panik atak var bi süre bi ton antidepresan kullandım ve emin ol ilaçları alınca eşek gibi sırıtıyorsun sonra da uykun geliyor mala bağlıyorsun ama şimdi kendimi bir nebze olsun frenliyorum ama bunun en büyük ilacı arkadaş terapisi bir arkadaşım benden de beterdi bir işe kalkışırken önce beni arar yapacaklarını adım adım sıralardı sonra bana da iyi geldi ama şimdi ben evli o evli eski muhabbet kalmadı
Öfke kontrolumuzu yapamıyoruz. Bende panik atakta bir süre ilaç kullandım evet iyiydim ama yaşam kalitem iyice düşünce ilaçlarımı attım. Kendi kendime iyiydim bir süre ama ara ara yine tekrarlıyor bu durumlarım.Aynııı bennbende de panik atak var bi süre bi ton antidepresan kullandım ve emin ol ilaçları alınca eşek gibi sırıtıyorsun sonra da uykun geliyor mala bağlıyorsun ama şimdi kendimi bir nebze olsun frenliyorum ama bunun en büyük ilacı arkadaş terapisi bir arkadaşım benden de beterdi bir işe kalkışırken önce beni arar yapacaklarını adım adım sıralardı sonra bana da iyi geldi ama şimdi ben evli o evli eski muhabbet kalmadı
evet bende ilaca hoş bakmıyorum. Önceki mesajımda da yazdığım gibi yaşam kalitesini düşürüyor. Tedavi etmiyor sadece iyileşmeyi erteliyor.ben ilaç kullanmayı doğru bulmuyorum artık bende eskiden kullanıyordum saçma bi hale giriyorsun onun yerine evet arkadaşlar iyi geliyor ama bazen senin anlatmak rahatlamak istediğin o saçma ufacık detayı büyüten seni dolduranları da oluyor onlarda beter ediyor herşeyi, kendi kendine çözümünü bulmak en güzeli sanırım
Canım bi psikiyatriste görün istersen belki yardimci olabilir aslinda beninde gorunmem gerek bende boyleyim maalesefEvet olmadık durumlarda olmadık tepkiler veriyorum. Sinirlenebilirim tamam da bunu hemen belli ediyorum ve ağlamaya kadar gidebiliyorSevdiklerimi çok üzüyorum. Elimde olmuyor. Az önce bir olay yaşadım. Sevgilim araba aldı. ''Bu bizim. İkimizin ilk ortak malı.'' dedi Beraber seçtik. Bugün arabayı aldı noter , sanayi işleriyle uğraşırken telefonlarıma cevap verememiş. ''Çok koşturduk.Seni arayamadım aşkım.Arabamızı aldım.'' dedi. Sesi de bir sevinçli. Bende daha aramadın diye surat yapıyorum. Kendimi dövesim geliyor bazen Sevgilim daha neşeli neşeli anlatıyor yaptıklarını. Sonra dedi ki ''Annemlere 10 dk uzaklıktayım onlara geçip arabayı göstereyim.'' Ben de dedim ki '' Önce bana göstermeni isterdim annene değil. Bir şey diyor musun telefonu kapatıyorum.'' ''Seni çok seviyorum bebeğim'' dedi.
Ben bunda bile ağladım o derece sinirlendim. Bu durumda abartacak ne var diyorum kendime. Dedim ya engel olamıyorum bu hallerime. Aşkım bu durumlarıma alıştı ama ben sevdiğimi ve sevdiklerimi olur olmaz tepkilerimle daha fazla üzmek istemiyorum. Vicdanen çok rahatsızım. Huzursuzum. Ha birde panik atak rahatsızlığım var , bu durumlarda etkisi var mı bilmem.Yazıp rahatlamak istedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?