Duygusal samimiyetten bahsetmişsiniz. Duygusal samimiyetine iki taraftan da ihtiyaç duyar çocuk. Ama fiziksel ihtiyaçlarını(bakım vs) karşılamanın dahi sadece anneye bindirilmesinden hoşnut musunuz? Mamayı annne hazırlasın, bezi anne değiştirsin, banyosunu anne yaptırsın, çocuğu anne uyutsun, çocuğu anne kaldırsın, ödevini anne yaptırsın.. Anne anne anne anne.. Böylece erkekler hazıra alışıyor, duygusal da fiziksel ihtiyaçsal da yaklaşmıyorlar çocuğa.
İlla o dönemde anneye ihtiyaç duyar diye birşey yok. Her çocuk anneye düşkün olmak zorunda da değil mesela.
Bana 5 yaşımdayken bir süre babam baktı izin alıp. En mutlu aylarımı onla geçirdim. Beni en çok o bilgilendirdi, o öğretti. Annemle değil, babamla kalmak benim için daha eğlenceliydi.
Yani illa anneye ihtiyaç duymak zorunda değilmiş çocuklar.
Ailem ayrılsa babamı seçerim. İkisinin de yeri ayrı, evet anne daha telaşlanır çocuğuna ama, sırf kadının bu duygularını kullanarak onu sömürüyorlar. Her işi kadına yaptırıyorlar. Bu mu adalet[/QU
Bizim ilşkimzde de beni sewmedklerini düşndüğümden değil çnkü banada çok düşknler ewet ama belkide erkek olmalarından benim çocuklarımda babalaryla daha iyi vakit geçiriyorlar sanırım..
