- 15 Şubat 2023
- 70
- -3
- 3
- 33
- Konu Sahibi bizbozdukk
-
- #1
cok haklısınız benım uzuldugum nokta bi tane bile boyle samimi oldugum dostum dedigim kisi yok o kotu hıssetıeıyor bazen yolda giderken ıcımden bu kızdan iyi dost olur gibi falan dıye gecirip tanısıyorum sonuc yine husranMaalesef kendine değer vermiyorsun gibi görünüyor buradan. Sen kendine değer vermezsen kimse vermez. Gerçekten birkaç kişinin seni çağırıp çağırmamasıyla böyle üzülüyor musun? Evet anlıyorum moralini bozuyor olabilir ama onlar çağırmadı diye sen dışlanan sevilmeyen biri değilsin. Kimseye de bu kadar değer verip kendini kullandırtma.
İşte siz içinizden bundan bana iyi dost olur demeyin siz kendi halinizde kimseyi umursamıyormuş gibi takılın onlar peşinizden gelir zatencok haklısınız benım uzuldugum nokta bi tane bile boyle samimi oldugum dostum dedigim kisi yok o kotu hıssetıeıyor bazen yolda giderken ıcımden bu kızdan iyi dost olur gibi falan dıye gecirip tanısıyorum sonuc yine husran
tesekkur ederim ama boyle de gecmıyor kı zaman, aile evınden de uzaktayim birsürü dert tasa var en azından bpyle konusabilecegim biri olsa diğer sıkıntılarımı cok takmam boyle hersey ıst uste gelıyorBen de boyleydim ne bileyim auram düşük galiba. Şimdi iş hayatında yine aynıyım. Ama inan Allah bir yerden alıp başka yerden veriyor. Hayat bu. Arkadaşsızlık takılacak bir sorun değil.
Allah iyi bir eş ve iyi bir iş nasip etsin sana. Kişisel gelişimine odaklan. Boşveeeer
hepsiyle muhabbetim olmasına rağmen
Zaman mi geçmiyor pplkkjgff ingilizce işini hallettin mi ? Sadece bu soruya verdiğin cevap hayır ise başka birsey sormayayim bile ....tesekkur ederim ama boyle de gecmıyor kı zaman, aile evınden de uzaktayim birsürü dert tasa var en azından bpyle konusabilecegim biri olsa diğer sıkıntılarımı cok takmam boyle hersey ıst uste gelıyor
Üç ihtimal: 1) Özgüveniniz eksik. Pısırık kalıyorsunuz.heryerde her zaman dışlanıyorum bilmiyorum kişisel mi düsünüyorum ama okulumda sınıfımda herkes gruplastı hepsiyle muhabbetim olmasına rağmen (hep konusuyoruz ediyoruz) bi yere gidecek olsalar asla cağirilmiyorum zorla da bende geleyim diye sey yapmak istemiyorum .bu arada uni 2. sınıf ogrencisiyim ,sonra yurdumda cok sevdigim iki arkadasim var biri benım odamda biri baska odada kalıyor diğer odada kalan arkadasima bugun disari cıkalımmı falan dedim o da ben odamdaki arkadaslarimla cıkıcam senle sonra cıkarız dedi tamam dedim sonra odamdaki arkadasim o kızın yanına gitti bi duydum ki odamdaki arkadasşmls disari cikmislar beni cağirmamislar cok moralım bozuldu , boyle daha cok olay var ama kısa keseyim . ya gercekten ben asla kımseye kotu davranmam asırı comertim (salaklık sevıyesınde comertim) kımseye bagırmam kızmam nıye dıslanıyorum anlamıs değilim sacma geliyor ama guzelmi değilim kafa mı değilim diye dusunmuyor değilim, bu olaylar yuzunden cok sıkılıyorum tum gun yurttayım disari cikmiyorum bunalimdayim hic arkadasimda yok zaten bu arada da herkes le cok kolay anlasırım arkadas olurum ama gerisi gelmez örneğin bi otobuste hemen kendıme srkadas edindim cekınmem yanı sohbet acarım , denıze gittim yuzerken arkadas buldum boyleyım yani, napicam bilmiyorum cok yalnız hissediyorum odamdaki kızlarla cok iyi anlasiyoruz ama onların mesela bizim haricimiz arkadas grubu var cıkıyorlar geziyorlar cok ozenşyorum
valla gram umursamam alır kitabımı çıkarım kahvemi içerim misler gibi sen kendi değerini kendin belirlersin ezik büzük durma kendine meşgale buheryerde her zaman dışlanıyorum bilmiyorum kişisel mi düsünüyorum ama okulumda sınıfımda herkes gruplastı hepsiyle muhabbetim olmasına rağmen (hep konusuyoruz ediyoruz) bi yere gidecek olsalar asla cağirilmiyorum zorla da bende geleyim diye sey yapmak istemiyorum .bu arada uni 2. sınıf ogrencisiyim ,sonra yurdumda cok sevdigim iki arkadasim var biri benım odamda biri baska odada kalıyor diğer odada kalan arkadasima bugun disari cıkalımmı falan dedim o da ben odamdaki arkadaslarimla cıkıcam senle sonra cıkarız dedi tamam dedim sonra odamdaki arkadasim o kızın yanına gitti bi duydum ki odamdaki arkadasşmls disari cikmislar beni cağirmamislar cok moralım bozuldu , boyle daha cok olay var ama kısa keseyim . ya gercekten ben asla kımseye kotu davranmam asırı comertim (salaklık sevıyesınde comertim) kımseye bagırmam kızmam nıye dıslanıyorum anlamıs değilim sacma geliyor ama guzelmi değilim kafa mı değilim diye dusunmuyor değilim, bu olaylar yuzunden cok sıkılıyorum tum gun yurttayım disari cikmiyorum bunalimdayim hic arkadasimda yok zaten bu arada da herkes le cok kolay anlasırım arkadas olurum ama gerisi gelmez örneğin bi otobuste hemen kendıme srkadas edindim cekınmem yanı sohbet acarım , denıze gittim yuzerken arkadas buldum boyleyım yani, napicam bilmiyorum cok yalnız hissediyorum odamdaki kızlarla cok iyi anlasiyoruz ama onların mesela bizim haricimiz arkadas grubu var cıkıyorlar geziyorlar cok ozenşyorum
Aklıma üniversitedeki arkadaşım esra geldi. Tatlı kızdı ama sürekli kendini sevdirmek ve kabul ettirmek için uğraştığından bi yerde itici olmaya başlıyordu. Kafede oturup bişeyler yesek içsek hesabı ben ödeyecem diye tutturuyordu mesela, ne münasebet. Sürekli hediyeler alıyordu, ihtiyacın yokken yardım istememişken yardım etmeye çalışıyordu. Evime temizliğe gelmeye çalışmışlığı bile var. Normalde iyi arkadaşım olabilecek kız bu davranışlarıyla soğutmuştu kendini. Kendinizi kimseye sevdirmek için uğraşmayın.heryerde her zaman dışlanıyorum bilmiyorum kişisel mi düsünüyorum ama okulumda sınıfımda herkes gruplastı hepsiyle muhabbetim olmasına rağmen (hep konusuyoruz ediyoruz) bi yere gidecek olsalar asla cağirilmiyorum zorla da bende geleyim diye sey yapmak istemiyorum .bu arada uni 2. sınıf ogrencisiyim ,sonra yurdumda cok sevdigim iki arkadasim var biri benım odamda biri baska odada kalıyor diğer odada kalan arkadasima bugun disari cıkalımmı falan dedim o da ben odamdaki arkadaslarimla cıkıcam senle sonra cıkarız dedi tamam dedim sonra odamdaki arkadasim o kızın yanına gitti bi duydum ki odamdaki arkadasşmls disari cikmislar beni cağirmamislar cok moralım bozuldu , boyle daha cok olay var ama kısa keseyim . ya gercekten ben asla kımseye kotu davranmam asırı comertim (salaklık sevıyesınde comertim) kımseye bagırmam kızmam nıye dıslanıyorum anlamıs değilim sacma geliyor ama guzelmi değilim kafa mı değilim diye dusunmuyor değilim, bu olaylar yuzunden cok sıkılıyorum tum gun yurttayım disari cikmiyorum bunalimdayim hic arkadasimda yok zaten bu arada da herkes le cok kolay anlasırım arkadas olurum ama gerisi gelmez örneğin bi otobuste hemen kendıme srkadas edindim cekınmem yanı sohbet acarım , denıze gittim yuzerken arkadas buldum boyleyım yani, napicam bilmiyorum cok yalnız hissediyorum odamdaki kızlarla cok iyi anlasiyoruz ama onların mesela bizim haricimiz arkadas grubu var cıkıyorlar geziyorlar cok ozenşyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?