Bi insan hep kaybeder mi? Bi insan her konuda basarisiz olur mu? Olurmus.. Kendimi bildim bileli hep agliyorum.. Ve hep gizli aglarim. Agladigimi kimse goraun istemem nedense.. Su ana kadar soyle icimde ki herseyi anlatabilecegim kimse olmadi hep kendimle konustum kendimi en iyi dinleyen ben oldum. Nerden baslasam ki o kadar cok kara bulut var ki uzerimizde baba tarafim sirf gosteris babam o kadar sey cekti o kadar borc batagina girdi hic biri el atmadi? Size sorarim bi insan kardesine yardim etmezmi kanina, canima. İnsanlar ne ara bu kadar zalimlesti.. Yillarca hep bizi ezdiler kucumsediler ben guzel bi kiyafet giydigimde bana yakistirmadilar hep gozleri ustumdeydi simdi durumumuz iyi gorseniz 180 derece donduler biz kendimizi bi ev satin almistik borc harcla bir kere bile ziyaretimize gelmediler. Ama durumumuz duzelince kapimiza yapistilar. Bir samimiyet bu kadar serefsizlik olmaz. Beni insan yerine koymayan kuzenlerim surekli konusmaya calisiyor.. Ben en cok babam icin uzuluyorum onu hep dolandirdilar neden biliyomusunuz cok saf cok iyi niyetli. Evimizde ki kullandigimiz esyalari bile muhtac sahiplerine verir. Ama o kadar cok yara aldi ki hayattan bazen o kadar agliyorum ki herkes babami dolandirma pesinde...
Annemin tarafi ise tam rezalet o kadar hakkimiza girdiler ki anlatamam her biri bizimle ugrasiyor. Lanet bi kuzenim var adimizi cikarmak icin elinden geleni yapiyor. Aslinda cok sey var ama hangi birini anlatayim.. O kadar sey yasadim ki hirsli biri oldum. Akrabalarimdan biri var biz onu 6 kere evimize cagirdik her geldiginde samimi davraniyoruz oda guler yuzlu kaniyoruz iste ama o bizi adam yerine koyup dogum gunune bile cagirmiyor. Sadece o kadar emek verdigin insanin seni sallamamasi cok fwci bi durum.. Kendimden bahsetmiyorum bile hayatim boyunca hep yalnizdim simdide oyle hep duvarlara bakiyorum o kadar yoruldum ki evlilige dair umutlarim tukendi.. Keske anlattiklarim sadece bu kadar olsa daha neler varda ozeti bu iste..
Annemin tarafi ise tam rezalet o kadar hakkimiza girdiler ki anlatamam her biri bizimle ugrasiyor. Lanet bi kuzenim var adimizi cikarmak icin elinden geleni yapiyor. Aslinda cok sey var ama hangi birini anlatayim.. O kadar sey yasadim ki hirsli biri oldum. Akrabalarimdan biri var biz onu 6 kere evimize cagirdik her geldiginde samimi davraniyoruz oda guler yuzlu kaniyoruz iste ama o bizi adam yerine koyup dogum gunune bile cagirmiyor. Sadece o kadar emek verdigin insanin seni sallamamasi cok fwci bi durum.. Kendimden bahsetmiyorum bile hayatim boyunca hep yalnizdim simdide oyle hep duvarlara bakiyorum o kadar yoruldum ki evlilige dair umutlarim tukendi.. Keske anlattiklarim sadece bu kadar olsa daha neler varda ozeti bu iste..
hatta bazen anlamasi icin bagiriyorum ona o derece biktim.. annem ise tam tersi ailesine cok duskun ailesine tek laf ettirmiyor dusunun o kadar zarar gorduk ama o pek umursamiyor hatta ben olmasam babami uyaricak kimse olmayacak 
-( akrabalarimiz paraya göre adam ayırıyor ve asla öle can ciğer olmuyor malesef bu devirde:-
