Ben hemsireyim Almanya da ... evet randevular istedigimiz gibi alinmiyor praxis lerin belirli bir kapasitesi vardir doldugu zaman yeni hasta kabul edilmez..İlginçmiş.
İnsan sağlığına hiç önem vermiyorlar demek.
Hani hep oralarda insana çok değer veriyorlardı?
Bugüne kadar hep yalan mı söylendi bize?
Neyse kendi kendinizi toplamak ve iyileştirmek zorundasınız.
İşin kötüsü yardım da alamıyorsunuz.
Elinizdekilere şükredip hayat mücadelesine devam!
Hepimizin her gün,her an yaptığı gibi...
Almanca kursum basladi. Evde degilim. Ayrica herhangi bir iste calismaya,razi oldugum icin temizlik isinden tutun da kasiyerlige kadar her ise basvuruyorum.ayni seyden bahsediyoruz. Teori ve pratikte basari ayni olmuyor. Basarisiz olmussunuz ki yurutememissiniz , kimse sizi asagiya itmedi. Basarisiz olanlar daha sonra nerde hata yaptim diye donup bakip tekrar deniyor ya da yolunu degistiriyor. Sizin gibi surekli aglamiyor. Ben yurtdisinda 2.5 yildan beri yasiyorum. 2 yildan beri egitimimle ilgili olmayan bir iste calisiyorum. Denklik alana kadar boyle. Yuksek lisansim denk gormedi bir kac dersim eksik, belki seneye ogrenci kredisi alip onu tamamlayacagim. Ya da lisans mezunu olarak devam edecegim. Evim,yazligim, arabam herseyim var. Paraya ihtiyacim yok. Dilimi gelistirmek ve topluma entegre olmak icin calisiyorum. Siz evde oturup agliyorsunuz. Ev iyice depresyona sokar insani.
Cok iyi bir universiteden kimya,muh mezunuyum ve almanyada biyoteknoloji masterim var. Turkiyede de basarisiz doktoram disinda 4 yillik is hayatim. Ve evet, su konuda cok haklisiniz, basarisizligimi kocama tutunarak gidermeye calistim. Ve evet bosanirsam, bir darbe daha yiycem....ruhunuzu arındırmaya cidden ihtiyacınız var sizin.
bunun yolunu siz belirleyeceksiniz.
daha önce konu açmışsınız zaten hasetim diye.
başarı odaklı olmanız da bunu gösteriyor.
mutlu olmayı bile "başarı" olarak algılıyorsunuz.
mutlu olmak için bir olayı, bir vadeyi beklemeye gerek yok.
klişenin de klişesi ama "mutluluk içimizde"
spor ayakkabınızı giyin ve yürüyün. her gün.. açıkhavada..
bu hormonlarınızın düzene girmesine yardımcı olacak..
size eğitiminiz ne yetkinlikleriniz ne diye sordum cevap vermediniz..
çünkü belli başlı diplomayla yapılan bir mesleğiniz yoksa (ki onlarda da sektörlerin sorunları çok)
kendinizi başarılı addedeceğiniz bir noktaya ulaşmanız için çabalamanız lazım..
ve hayatta işinize doktoranıza tutunamadığınız için kocanıza tutunmuşsunuz.
çünkü boşanırsanız da kendinizi "başarısız" göreceksiniz.
yorumlarım acımasız gelmiş olabilir ama bence takıntılarınıza da sığınıyorsunuz..
sürekli konu açıyorsunuz, inanın okurken kızmıyorum üzülüyorum..
Konularınızı okuyup yorum yapmıştım.Almanca kursum basladi. Evde degilim. Ayrica herhangi bir iste calismaya,razi oldugum icin temizlik isinden tutun da kasiyerlige kadar her ise basvuruyorum.
Maddi durumum sizinki gibi iyi degil, ama adamakilli is bulup ta calisabilirsem o da olur insallah. Basarisiz oldugum konuya gelince...tekrar geri donup denemenin cok riskli oldugu bir durum, niye derseniz, bozuk psikolojimle, yillar surecek uzun bir egitim surecimi nasil tamamlarim bilemiyorum. Kendimi almanyada yeniden var edip, gecmise sunger cekmem gerekiyor.
Kendinizi neden güçsüz hissediyorsunuz?Tahminimce dil bilmediğiniz için eliniz kolunuz bağlı ve her gittiğiniz yerde dil bilen eşlik ediyor .Ben 1,5 yıl önce Belçikaya geldim hemen hamile kaldım.Doğuma kadar dil kursuna gittim ve dili öğrendim.Şuan bebekle evdeyim.Hiç elim kolum bağlı değil güçsüzde değilim.Buraya gelin gelmedim ,akraba yok eşimle tekiz.Her işimi kendim hallediyorum dünya kadar randevu veriyolar,bürokrasisi hiç bitmiyor.Meşkuliyet hep var yani.Birde burada belediyeler bir sürü festival ve aktivite organize ediyor.Malum hava kapalı ve yağışlı, insanları bir şeylerle meşgul etmek için hep kurslar aktiviteler var çoğuda ücretsiz.Bence hep umutlu olun olumlu düsünün. Ben de almanyaya evlenerek geldim kariyer acisindan sifirim burada, cok sükür minik ailemi kurdum hersey yolunda fakat kendim icin gerceklestirebildim birsey yok. Buna zamanim da yok imkanim da..
Yine de umutlu olmayi tercih ediyorum, hepimizin basina talihsizlikler geliyor, güclenip savasmaya devam etmek gerekiyor.
Ben bu ülkede kendimi cok gücsüz hissediyorum en büyük sorunum bu.
Ögrenciyken her isimi kendim yapardim özgür bir insandim burada eve hapsolmus gibiyim.
Bana da verebileceginiz bir tavsiye var mi?
Dil kursuna devam edecegim kücük cocugum krese basladiginda. Is hayati konusunda kendime nedense hic güvenim yok.
Yine de cok umutluyum orasi ayri, insaniz basimiza hersey gelir öyle düsünün.
İyi de burda da sistem aynı. Sizin hastaneye git dediğiniz türkiyede acil diye, özeline dediğiniz poliklinik oluyor. Burda da acil için randevu almaya yada beklemeye gerek olmuyor, polikliniğe randevusuz gidilmiyor. Yani öyle pat küt gitme gibi bi durum yok. Hamileyken ateşi çıktığında acile gider. Ha türkiyede acilden geri çevrilme gibi bi durum yok. Malesef durumu acil olmadığı halde giden çok hasta oluyor. Kısmen de iyi bu durum. Bir de burada poliklinikten randevu almak istediğinde eğer araştırma hastanesi değilse bi kaç gün içinde randevu alabiliyorsunuz. Yoğun hastanelerde genellikle en geç 15 gün içinde. Eskiye nazaran tedavide hemen ilaca da gidilmiyor. Doktorlar da hastalarda daha bilinçli bu konuda. Biz de devlet hastanesine gidip ücret ödemiyoruz. Özel hastanelerin varlığıysa bence iyi. Bi alternatif. Hastalık durumunda her türlü araştırma yapılıyor. Aynı gün içinde bi çok testin sonucu çıkıyor. Şuanda hasta olsam yarına muhakkak bi devlet hastanesinden randevu alabilirim yada acile gittiğimde en fazla 1 saat bekler ve kontrolümü olurum. Hiç de karışık, kötü bi sistem değil. Hatta bence türliyede en iyi oturan sistem sağlık sistemi diyebilirim.canım ben zaten kötülüyorsun demedim :) sadece Türkiye’deki gibi herkes pat -küt giderse o zaman hiç bir şekilde işlerimizi halledemeyiz. Hamileyken ateşiniz çıktığında keşke hastaneye gitseydiniz . Hem de direkt Doğum kısmına . Bir dahakine aklınızda bulunsun
Kendinizi neden güçsüz hissediyorsunuz?Tahminimce dil bilmediğiniz için eliniz kolunuz bağlı ve her gittiğiniz yerde dil bilen eşlik ediyor .Ben 1,5 yıl önce Belçikaya geldim hemen hamile kaldım.Doğuma kadar dil kursuna gittim ve dili öğrendim.Şuan bebekle evdeyim.Hiç elim kolum bağlı değil güçsüzde değilim.Buraya gelin gelmedim ,akraba yok eşimle tekiz.Her işimi kendim hallediyorum dünya kadar randevu veriyolar,bürokrasisi hiç bitmiyor.Meşkuliyet hep var yani.Birde burada belediyeler bir sürü festival ve aktivite organize ediyor.Malum hava kapalı ve yağışlı, insanları bir şeylerle meşgul etmek için hep kurslar aktiviteler var çoğuda ücretsiz.
Gerçek hayatla okul hayatı farklı olabiliyor36 yasinda hala okul basarisiyla ovunuyorsunuz anlamiyorum. Bizim alt donemin ikincisi is yeri kurup batirdi.Tonla borcun icine batti.
Bizim donemden 4 yillik okulu 7 yilda bitiren kisi meslek adina yaptigi calismalar yuzunden odul aldi ve herkes kendisini taniyor. Okul basarisiyla is basarisinin ne alakasi var.
Çok üzüldüm sizin adınıza.Ortamı vs tahmin edebiliyorum.Biz türk mahallesinde oturuyoruz halkımız burada geldikleri memlekette ki gibi devam ediyor örf adet hersey aynı .Kapalı bir kutuda sürüyor yaşamları.İnşallah siz bu kalıptan çıkarsınız .B1 seviyesinde dilim var, etkinlikler oluyor gidiyorum zaten. Sanssizligim esimin ailesi birada onlarin baskilari beni bitirdi. Önüme engel oldular her yerde, baya cift olarak yedi bitirdiler bizleri. Simdi cocuklarimla birseyler halletmeye calisiyorum. Ben de dil kursuna giderken hamile kaldim ve hastanelerden cikamadim. Yani en az iki senem yatarak gecti. Toparlanmam zaman aldi, iki dogum, ikincisini daha yeni sütten kestim.
Herseyden agiri ailesi oldu ama tasindik onlar da gitti ama hala devam ediyor baskilara. Ben aliskin degilim zaten bu duruma hep özgürdüm, asimin en büyük hatasi yakindan ev tutmasi oldu. Bu en az dört senemi yedi, sürekli kayinvalidemle ugrasmak zorunda kaldim. durumu abartim intihar ediyorumlara kadar gitti. Cok ugrastim yani, bir ben kalmadi bana. Bunlari benim basima gelen talihsizlikler, kurtulmaya calissam da sakiz gibi, cikmasi zaman aliyor. Ingilizcem anadilim gibiydi hicbirseyim yoksaydi bile, onu bile konusamayacak haldeyim su an.
Iletisim yetenegim cok guclu... tek basarim belirli bir yere kadar cok basarili olan ogrenciligimdi. Sonra bir kere basarisizlik bir basladi.... yaklasik 8 yildir freni patlak kamyon gibi yokus asagiya gidiyorum. Durmuyor, sadece asagiya, daha,da,asagiya gidiyor...Gerçek hayatla okul hayatı farklı olabiliyor
Okulda çok başarılı sürekli inekleyen tipler gerçek hayatta başarısız olabiliyor iletişim yeteneğini yoksa mesela içe dönükse başarılı olamaz.
Demek ki eyaletten eyalete değişiyor.Eşimin ağrılarından dolayı bir gece acile gittik kalp grafiği ws...çekildi daha ayrıntılı muayene için kalp doktoruna gidin dediler.Kalp doktoruna gittik ciğerlere bakılsın dediler oraya da gittik.Bişey çıkmayınca mideye bakılsın dediler bu zamana kadar 2 ay geçti eşiminde ağrıları devam ediyor bu arada.Mide için gittik doktora endoskopi için gün vercem ama 15 gün Sonra gelin ultrason ile bakayım dedi.Mideye bakarken safrada ki taşı gördü ameliyat dedi bu sefer başka yere yolladı ordan randevu al filan derken bir ay ameliyat bekledik.Toplam 3 ay sürdü.Ben daha yeni geldim kadın doğumcu aradık 4 ay sonrasına randevu veriyolar hepsi dolu.Bizim burda durum bu maalesefBaşarı ve mutluluğun anahtarı "ihtiyaç sahiplerine yardım etmekten geçiyor "
Hayatımda çok çok şükür ki en ufak sorunum yok
Bu aralar maddi olarak sıkışığız ama geçecek diyorum
Buna rağmen her sabah elimde mama kutularıyla evden çıkıyorum . Kedi , köpek, martı ne bulursam besliyorum .Her günüme şükür diyorum . Hayatta hiç bir zaman amacım eşya, ıvır zıvır olmadı . Bayılırım yemeye , içmeye ve gezmeye .
Bankada başımıza bir iş gelirse diye bizi bir süre idare edecek kadar param var . Gelirimiz şu an ortalamanın üzerinde ama yaklaşık 5000 tl ev kredisi ödüyorum .
7 yaşında ki oğlum bile sokakta gördüğü çıplak ayaklı çocuklara ayakkabılarını veren bir çocuk
Babamdan da böyle gördüm
Sende varsa başkası ile paylaş
Benim için mutluluk bu demek
Manevi bir oğlum var .
Bu kış okula arkadaş desteği ile 50 çift bot ve mont aldık . Mutluluk bu işte . O çocukları tek tek giydirmek .
Çok zengin değilim , ama borçlu da değilim .
Sağlıklıyım , işim var daha ne olsun
Cok gecmis olsun. Hangi eyalettesiniz?Demek ki eyaletten eyalete değişiyor.Eşimin ağrılarından dolayı bir gece acile gittik kalp grafiği ws...çekildi daha ayrıntılı muayene için kalp doktoruna gidin dediler.Kalp doktoruna gittik ciğerlere bakılsın dediler oraya da gittik.Bişey çıkmayınca mideye bakılsın dediler bu zamana kadar 2 ay geçti eşiminde ağrıları devam ediyor bu arada.Mide için gittik doktora endoskopi için gün vercem ama 15 gün Sonra gelin ultrason ile bakayım dedi.Mideye bakarken safrada ki taşı gördü ameliyat dedi bu sefer başka yere yolladı ordan randevu al filan derken bir ay ameliyat bekledik.Toplam 3 ay sürdü.Ben daha yeni geldim kadın doğumcu aradık 4 ay sonrasına randevu veriyolar hepsi dolu.Bizim burda durum bu maalesef
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?