- 25 Eylül 2016
- 50
- 16
- 8
Kızlar ve büyüklerim merhaba.
Bir yılımı doldurmuşum burada öncelikle buna ayrı sevindiğimi söylemek isterim. Ara sıra uğrardım buraya, kimsenin -arkadaş çevremden en az üç kişinin bildiği sırrımı sizlerle paylaştım- yani annemin alkol sorununu daha önce sizlere anlatmıştım.
Sizden yine annem ile ilgili bir sorun için, bir akıl ve bir fikir istiyorum. En iyi burayı düşündüm gerçekten. Çözüm bulsam bulsam burada bulurum dedim.
Başlayayım.
Alkolik olmasını daha önce anlatmıştım ancak bu sorun tamamen benimle ilgili.
Kızlar gelmişim 20’li yaşlarıma, yaşım 15 değil, 10 değil. Her şeyime karışıyor. Bunu da geçtim asıl sorun var; özgürlük. Bir özgürlüğüm yok benim, gerçekten yok.
Siz gençliğinizde yani aranızda diyeyim, gençliğinizde gönlünüzce çıkıp eğlenip gezen illa ki vardır. Ben de bu yok.
Geçen hafta annemlerle doğum günündeydim, eve geç geldim ve saat iki sularıydı. Hayatımda ilk kez eve o kadar geç geldim, burnumdan getirdi. İnsanlar içiyor, geziyor, eğleniyorlar. Ben neden bunları yapmak istemeyeyim? Bana tehditler savurdu.
Ve şunları belirteyim; sigaram yok, kötü alışkanlığım yok -böyle alkolik bir anneyle büyümeme rağmen- kendi alkol kullanımım ise nadir, ancak çıkmışsam akşam. Ama buna rağmen annem diyor ki akşam 11’de evde olacaksın, bu nedir ben 15 yaşında mıyım? Arkadaşım bile şok oldu ben bunu yaşamamıştım dedi, gıpta ettim. Daha sonra akşam 21’de evden çıktım, daha her yer açık, marketler bile. İnsanlar ya geziyor, ya evine gidiyorlar. Bana bu saatte çıkılır mı diye baskı kurdu.
Napacağım?
Bu esaretten nasıl kurtulacağım?
Kendi sorunları yetmiyormuş gibi bana bu baskıyı uyguluyor. Ben nasıl katlanayım bu kadına? İntihar mı edeyim? Benim hayatım yok mu, eğlenip gezemez miyim, esir miyim. Kızlar gerçekten bıktım. Bu akşam çıktım saat 11 ya girişim, 23.15 geçiyordu eve geldiğimde söylemediğini bırakmadı. Saat 11 dedim, 11’i aşmadım ki 15 dk olmuş ne var bunda dedim. Ona rağmen söylendi.
Yardım edin, delirmek üzereyim.
Bu ne baskı.
Bir yılımı doldurmuşum burada öncelikle buna ayrı sevindiğimi söylemek isterim. Ara sıra uğrardım buraya, kimsenin -arkadaş çevremden en az üç kişinin bildiği sırrımı sizlerle paylaştım- yani annemin alkol sorununu daha önce sizlere anlatmıştım.
Sizden yine annem ile ilgili bir sorun için, bir akıl ve bir fikir istiyorum. En iyi burayı düşündüm gerçekten. Çözüm bulsam bulsam burada bulurum dedim.
Başlayayım.
Alkolik olmasını daha önce anlatmıştım ancak bu sorun tamamen benimle ilgili.
Kızlar gelmişim 20’li yaşlarıma, yaşım 15 değil, 10 değil. Her şeyime karışıyor. Bunu da geçtim asıl sorun var; özgürlük. Bir özgürlüğüm yok benim, gerçekten yok.
Siz gençliğinizde yani aranızda diyeyim, gençliğinizde gönlünüzce çıkıp eğlenip gezen illa ki vardır. Ben de bu yok.
Geçen hafta annemlerle doğum günündeydim, eve geç geldim ve saat iki sularıydı. Hayatımda ilk kez eve o kadar geç geldim, burnumdan getirdi. İnsanlar içiyor, geziyor, eğleniyorlar. Ben neden bunları yapmak istemeyeyim? Bana tehditler savurdu.
Ve şunları belirteyim; sigaram yok, kötü alışkanlığım yok -böyle alkolik bir anneyle büyümeme rağmen- kendi alkol kullanımım ise nadir, ancak çıkmışsam akşam. Ama buna rağmen annem diyor ki akşam 11’de evde olacaksın, bu nedir ben 15 yaşında mıyım? Arkadaşım bile şok oldu ben bunu yaşamamıştım dedi, gıpta ettim. Daha sonra akşam 21’de evden çıktım, daha her yer açık, marketler bile. İnsanlar ya geziyor, ya evine gidiyorlar. Bana bu saatte çıkılır mı diye baskı kurdu.
Napacağım?
Bu esaretten nasıl kurtulacağım?
Kendi sorunları yetmiyormuş gibi bana bu baskıyı uyguluyor. Ben nasıl katlanayım bu kadına? İntihar mı edeyim? Benim hayatım yok mu, eğlenip gezemez miyim, esir miyim. Kızlar gerçekten bıktım. Bu akşam çıktım saat 11 ya girişim, 23.15 geçiyordu eve geldiğimde söylemediğini bırakmadı. Saat 11 dedim, 11’i aşmadım ki 15 dk olmuş ne var bunda dedim. Ona rağmen söylendi.
Yardım edin, delirmek üzereyim.
Bu ne baskı.
