hep üzülen taraf olmak

Ben gerçek ve sağlıklı bir ilişkide peşinden koşmalar vs ler olmayacağını düşünüyorum. Planlar, hesaplar ile ilişki yürümez. Ulaşılamaz olsanız da eninde sonunda ilişkiye devam edecekseniz ulaşılabilir bir hale geleceksiniz zaten, siz paylaşımları ve sevgiyi büyütmez olayı maratona çevirirseniz ya karşınızdakinin nefesi biter ya da maraton...
Olayı maratona çevirmedim aslında bilinçsiz olarak öyle davranıyor da olabilirim ama
 
Bence objektif değilsiniz.
'En kotu ozelligim herkesi kendim gibi iyi zannetmem' diyen kadınların cümlelerini kurmuşsunuz. Öncelikle kendinize dürüst olun ve ilişkilerde yaptiginiz hataları farkına varın ki düzeltmenin bir yolunu bulun.
Karşı taraf en çok neyden şikayet ederdi yani?
Ben çok sevdim,ondan kaçtı gibi seyler bana mantıklı gelmiyor. 27 yaşındayım , ne ilişkiler geldi geçti, tatil aşkları , okul asklari, ciddi ilişkiler, öylesine flortler... Hep bir taraf sevgisini belli edince diğer taraf da sevgisini belli ederdi, bir taraf sevince karşı taraf da çok severdi. Hatta 'ilgi gösterince kaçtı 'dan ziyade ilgi gösterip benimseyince daha aşk dolu olunurdu.
Acaba siz sevgiyi vermeyi başka şeyle karıstiriyor olmayasıniz?
Mesela siz sevgimi verdim diyorsunuzdur o bunu 'beni boguyor' olarak anlıyordur...
Dediğim gibi, daha mutlu ilişkiler için önce kendinizi tanıyın eksik ve tam yonlerinizle. Karşı taraf ilk zamanda peşimden kosuyir demiştiniz. Hangi huyunuz yüzünden mesela? Hangi ozelliginizi en çok beğenirlerdi? Peki zaman içinde siz o özelliğini bıraktıniz mi?
Mesela benim yabancı uyruklu bir sevgilim vardı, İstanbul'da tanışmıştık. Özgür, hayat dolu, eğlenceli bir adamdı. İlk günden aşık olduk karşılıklı. Ama meğerse sadece tatillerde öyleymiş. 15 yıllık mortgage kredisi ile ev almış kendi ülkesinde, aşırı planlı , programlı, spontane şeylerden nefret eden bir insanmış. Eglenceli-birlikte dünyayı keşfedecek bir adam degil de mantık çerçevesinde birliktelik yaşanacak bir adammış :)
Zamanla ona olan ilgim gitmişti mesela.
Çok haklısınız artık objektif olamıyorum ilişkinin başında renkli bi insan sayılırım hayatım kendi başıma bile çok eğlenceli ilerliyor sonradan ilgiye alıştığımda ve o ilgi hafif de olsa azalınca kaybetme korkusu devreye giriyor hep terkedilme hissinden belki
 
Bence objektif değilsiniz.
'En kotu ozelligim herkesi kendim gibi iyi zannetmem' diyen kadınların cümlelerini kurmuşsunuz. Öncelikle kendinize dürüst olun ve ilişkilerde yaptiginiz hataları farkına varın ki düzeltmenin bir yolunu bulun.
Karşı taraf en çok neyden şikayet ederdi yani?
Ben çok sevdim,ondan kaçtı gibi seyler bana mantıklı gelmiyor. 27 yaşındayım , ne ilişkiler geldi geçti, tatil aşkları , okul asklari, ciddi ilişkiler, öylesine flortler... Hep bir taraf sevgisini belli edince diğer taraf da sevgisini belli ederdi, bir taraf sevince karşı taraf da çok severdi. Hatta 'ilgi gösterince kaçtı 'dan ziyade ilgi gösterip benimseyince daha aşk dolu olunurdu.
Acaba siz sevgiyi vermeyi başka şeyle karıstiriyor olmayasıniz?
Mesela siz sevgimi verdim diyorsunuzdur o bunu 'beni boguyor' olarak anlıyordur...
Dediğim gibi, daha mutlu ilişkiler için önce kendinizi tanıyın eksik ve tam yonlerinizle. Karşı taraf ilk zamanda peşimden kosuyir demiştiniz. Hangi huyunuz yüzünden mesela? Hangi ozelliginizi en çok beğenirlerdi? Peki zaman içinde siz o özelliğini bıraktıniz mi?
Mesela benim yabancı uyruklu bir sevgilim vardı, İstanbul'da tanışmıştık. Özgür, hayat dolu, eğlenceli bir adamdı. İlk günden aşık olduk karşılıklı. Ama meğerse sadece tatillerde öyleymiş. 15 yıllık mortgage kredisi ile ev almış kendi ülkesinde, aşırı planlı , programlı, spontane şeylerden nefret eden bir insanmış. Eglenceli-birlikte dünyayı keşfedecek bir adam degil de mantık çerçevesinde birliktelik yaşanacak bir adammış :)
Zamanla ona olan ilgim gitmişti mesela.
Peki amiyane tabirle sizi "sallamayan" birisi için de geçerli mi bu sevgi belirtme? Yani size yeteri kadar ilgi duymayan birini aynı şekilde umursamaz davranarak mı tavlayabiliriz,yoksa açık ve net sevgimizi belli ederek mi? Cevaplarsanız sevinirim. Sevgiler...
 
Sizin gibi birisi yakın arkadaşımdı,aşağılık kompleksi vardı,özgüvensizdi,toplumda ezikleri seçerdi beni aldatmasın terketmesin diye sonra birlikte oldukları erkekler özgüven patlaması yaşar terkederlerdi bunu :KK43: ben terapi almanızı öneririm o arkadaşımla da görüşmüyoruz fazlasıyla negatif olduğu için beni de kendisinden soğuttu. Sorununuz kendinizle,şu ben çok iyiyim safsatasından da kurtulun,kendi patolojinize hizmet ettiğiniz için o kadar alttan alıyorsunuz,gerçekten iyi filan değilsiniz.
Evet çok fazla alttan alıyorum ama özellikle öyle tipler girmiyor hayatıma tersine düşününce egosu yüksek insanlar zaten güven patlaması yaşayan insanlar başta da sonda da öyleler . Çok iyiyim demiyorum ama çok kötü de değilim düzeltebilceğime dair bi umudum var hala , çok fazla negatif de değilim ama bu konu böyle giderse otomatik düşünceler yerleşiyor bu konuda daha güvensiz hissediyorum
 
Evet çok fazla alttan alıyorum ama özellikle öyle tipler girmiyor hayatıma tersine düşününce egosu yüksek insanlar zaten güven patlaması yaşayan insanlar başta da sonda da öyleler . Çok iyiyim demiyorum ama çok kötü de değilim düzeltebilceğime dair bi umudum var hala , çok fazla negatif de değilim ama bu konu böyle giderse otomatik düşünceler yerleşiyor bu konuda daha güvensiz hissediyorum
En iyisi kendini bir şey sanan insanlardan uzak durmak bence.
 
Çok haklısınız artık objektif olamıyorum ilişkinin başında renkli bi insan sayılırım hayatım kendi başıma bile çok eğlenceli ilerliyor sonradan ilgiye alıştığımda ve o ilgi hafif de olsa azalınca kaybetme korkusu devreye giriyor hep terkedilme hissinden belki
Kaybetme korkusu olunca ne yapıyorsunuz?
Ağlıyor musunuz? Kıskançlık krizlerine mi giriyorsunuz? Günlerce trip mi atiyorsunuz?
Bu hareketleriniz de soğutuyor olabilir insanları. Çünkü tüm ilişkileriniz aynı şekilde sonlaniyor . Ya hep tornadan çıkmış gibi aynı adamları bulmussunuz demek ki, ya da sizde var karşı tarafı rahatsız eden birşeyler...
Cicim aylarında çok neşeli olan, bana pozitif enerji veren birisi bir süre sonra ağlak, depresif , devamlı sitem eden birine dönüşse ben de iliskimi sürdürmek istemem asla. Bir senede böyle olduysa evlensem ne olur acaba diye korkarım.
Ayrıca hep terkediyorsaniz belki de biten bir ilişkiyi bitirmeyi bilmiyorsunuzdur. Kendine saygısı olan insan zaten mutsuz oldugu, her gün tatsızlık yaşadığı ilişkiyi sorgular ve bir süre sonra - belki birkaç şans vermeden sonra- bitirir.
Belki de siz mutlu geçen ilk günlerin hatrina onca kötü güne, ilgisizliğe, hakarete vs katlanıyor, berbat ve mutsuz bir ilişkiyi sündüre sündure devam ettirmeye devam ediyor, karşı taraf bitirdiğinde de sanki hersey rüya gibiyken sizi bir anda bırakmış gibi terkedilme psikolojisine giriyor olabilirsiniz.
Bana öyle gibi geldi
 
Kaybetme korkusu olunca ne yapıyorsunuz?
Ağlıyor musunuz? Kıskançlık krizlerine mi giriyorsunuz? Günlerce trip mi atiyorsunuz?
Bu hareketleriniz de soğutuyor olabilir insanları. Çünkü tüm ilişkileriniz aynı şekilde sonlaniyor . Ya hep tornadan çıkmış gibi aynı adamları bulmussunuz demek ki, ya da sizde var karşı tarafı rahatsız eden birşeyler...
Cicim aylarında çok neşeli olan, bana pozitif enerji veren birisi bir süre sonra ağlak, depresif , devamlı sitem eden birine dönüşse ben de iliskimi sürdürmek istemem asla. Bir senede böyle olduysa evlensem ne olur acaba diye korkarım.
Ayrıca hep terkediyorsaniz belki de biten bir ilişkiyi bitirmeyi bilmiyorsunuzdur. Kendine saygısı olan insan zaten mutsuz oldugu, her gün tatsızlık yaşadığı ilişkiyi sorgular ve bir süre sonra - belki birkaç şans vermeden sonra- bitirir.
Belki de siz mutlu geçen ilk günlerin hatrina onca kötü güne, ilgisizliğe, hakarete vs katlanıyor, berbat ve mutsuz bir ilişkiyi sündüre sündure devam ettirmeye devam ediyor, karşı taraf bitirdiğinde de sanki hersey rüya gibiyken sizi bir anda bırakmış gibi terkedilme psikolojisine giriyor olabilirsiniz.
Bana öyle gibi geldi
Ne kadar güzel analiz ettiniz duygulandım en son yazdığınız gibi ilk günlerin hatrına devam ediyorum devam etmemesi gereken bir ilişkiyi sürdürmeye çalışıyorum sonuç hep aynı . Terkedilme psikolojisine girince daha çok merak ediyorum kontrol etmeye çalışıyorum daha çok trip atıyorum
 
Peki amiyane tabirle sizi "sallamayan" birisi için de geçerli mi bu sevgi belirtme? Yani size yeteri kadar ilgi duymayan birini aynı şekilde umursamaz davranarak mı tavlayabiliriz,yoksa açık ve net sevgimizi belli ederek mi? Cevaplarsanız sevinirim. Sevgiler...
Valla nicedays çok ilginç yazdığın çünkü beni sallamayan bir insanla ben neden sevgili olayim ki?
İnsanlar böyle mi ilişkiye başlıyor? Bana çok ilginç geliyor.
Benim bütün ilişkilerim karşılıklı güçlü çekim ile başladi bugüne kadar. Yukarida bahsettiğim çocukla da gönüllü turist gezdirirken tanismistim, birbirimize çok yakın hissettik, gulmeler ,göz süzmeler, el kol temasları derken ne olduğunu anlamadan sevgili olarak bulduk kendimizi. Sabah evden çıkarken adını bile bilmiyordum,akşam eve geldiğimde heyecandan ölmek üzereydim :)
Karşılıklı beğenimizi belli ettik yani. Zamanla o da fedakarlıklar yaptı, ben de. Gerci bambaşka iki insanmişiz, bir sonraki biraraya gelisimizde kesin olarak anlayıp ayrıldık :)
Ama hiçbir sevgilime umursamaz davranmadim. Niye davranayim ki? Umrumda olmayan insan neden hayatımda olsun?
Tam tersi beni mutlu ettiğini belli ettim. Hatta en onemsiz- tatilde tanisilan-tatilde biten iliskime bile şehrime döndükten sonra mektup yazmıştım. Hatta ve hatta bunu bir ilişki olarak devam ettirmeyecegimi söylerken özel olmadıgini söyleyip kalbini kirmisim (hiç hatırlamıyorum) 'herkese karşı boyleymişsin zaten' diye sitem etmişti. Sırf bu yüzden braille görme engelliler alfabesiyle mektup yazdım özene bezene, 'bak,herkese böyle mektup yazmam,kiymetlisin iste' diye.
Ki bu kişiyi bir daha ömrümün sonuna kadar asla gormeyeceğim :) ama yine de beraber geçirdiğimiz anlarda beni mutlu ettiğini bilsin istedim.
Ben böyle olduğum için karşı taraf da böyle olur genelde. Sevgi sevgiyi doğuruyor.
Ama bir ilişki bok yoluna doğru gitmeye , iki tarafı da mutsuz hale getirmeye baslayinca zaten ben bitiriyorum. Karşında seni uzmekten korkmayan biri varsa zaten devam etmek için çaba sarf etmek anlamsiz
 
Bu konuda şöyle söyleyebilirim. Aslında ben çok iyiydim o yüzden bitti diye birşey yok. İlişkinin başıyla sonu arasındaki farka bakmak lazım. Siz terkedilme korkusuna o kadar odaklanıyorsunuz ki ilişkiyi normal seyrinde yürütemiyorsunuz. Arada olan ufak tefek problemler bile bu sebepten büyüyor çözme yoluna gitmekten ziyade ayrılmamanın yollarını düşünüyorsunuz. Bu yüzden de ilişki yalpalıyor ve sorun yumağına dönüyor. Belki karşıdaki size şans veriyordur kendince bakıyorki düzelen yok ayrılmayı seçiyor. Siz bu detayları görmezden gelip sırf baştaki güzel günleri yeniden yaşamak istediğiniz biraz da alışkanlık sebebiyle katlanmayı seçiyorsunuz. Sorunlar öylece durmuş oluyor sonrada herşey güzelken bitmiş gibi geliyor. Olayın bütünü değil detayları ı önemli bazen, bazende tam tersi. Şu varki kimse çok iyi diye terkedilmez. ( aldatılmak farklı bir durum o ayrı) benimde terkettiğim biri oldu o kadar boğuyor ve sorguluyorduki sorsan çok sevmiştir de ben gitmişimdir yok öyle bir dünya maalesef
 
Bu konuda şöyle söyleyebilirim. Aslında ben çok iyiydim o yüzden bitti diye birşey yok. İlişkinin başıyla sonu arasındaki farka bakmak lazım. Siz terkedilme korkusuna o kadar odaklanıyorsunuz ki ilişkiyi normal seyrinde yürütemiyorsunuz. Arada olan ufak tefek problemler bile bu sebepten büyüyor çözme yoluna gitmekten ziyade ayrılmamanın yollarını düşünüyorsunuz. Bu yüzden de ilişki yalpalıyor ve sorun yumağına dönüyor. Belki karşıdaki size şans veriyordur kendince bakıyorki düzelen yok ayrılmayı seçiyor. Siz bu detayları görmezden gelip sırf baştaki güzel günleri yeniden yaşamak istediğiniz biraz da alışkanlık sebebiyle katlanmayı seçiyorsunuz. Sorunlar öylece durmuş oluyor sonrada herşey güzelken bitmiş gibi geliyor. Olayın bütünü değil detayları ı önemli bazen, bazende tam tersi. Şu varki kimse çok iyi diye terkedilmez. ( aldatılmak farklı bir durum o ayrı) benimde terkettiğim biri oldu o kadar boğuyor ve sorguluyorduki sorsan çok sevmiştir de ben gitmişimdir yok öyle bir dünya maalesef
çok güzel analiz ettiniz teşekkür ederim yazdıklarınızın hepsi doğru hepsi , nasıl düzelecek bilmiyorum ama hatalı davranıp karşı tarafı boğuyorum bu şekilde ayrılıktan sonra da hatamı farkedip hem ayrılığa üzülüyorum üstüne bi de suçluluk psikolojisine girdiğim için dayanamıyorum kendime :(
 
çok güzel analiz ettiniz teşekkür ederim yazdıklarınızın hepsi doğru hepsi , nasıl düzelecek bilmiyorum ama hatalı davranıp karşı tarafı boğuyorum bu şekilde ayrılıktan sonra da hatamı farkedip hem ayrılığa üzülüyorum üstüne bi de suçluluk psikolojisine girdiğim için dayanamıyorum kendime :KK43:
Doğru kişi geldiğinde bunları sorgulamanıza bile gerek kalmayacak. Öncekiler tam olarak ruh eşiniz değildi öyle düşünün. Benimde eski ilişkilerim aynı şekilde bitti bazen bana yapıldı ben bitirdim. Tek çözümü fazla duygusal takılmamak. O zaman kırılacak çok şey oluyor bu da maalesef sizin durumunuza sebep oluyor.
 
Doğru kişi geldiğinde bunları sorgulamanıza bile gerek kalmayacak. Öncekiler tam olarak ruh eşiniz değildi öyle düşünün. Benimde eski ilişkilerim aynı şekilde bitti bazen bana yapıldı ben bitirdim. Tek çözümü fazla duygusal takılmamak. O zaman kırılacak çok şey oluyor bu da maalesef sizin durumunuza sebep oluyor.
çok haklısınız duygusallıktan uzak durmalıyım başka çarem de yok bu kadar düşünmenin takılmanın tek getirisi kendine güvenini kaybetmek
 
Kabul ediyorum artık ama nereye kadar böyle sanki en doğru adam bile bizim karşımızda farklı oluyor bu kadar dürüstlük kafeste keklik imajı veriyor


Çok için dışın bir
Bunun zararı olmuyor mu ?

Diyenler olur hep bana
Bende yalandan öleceğime
Doğruluktan ölmek tercihim derim

Hoppa
 
Back
X